Χ.Ν. Θορώ: «Δε θα μπορούσα να ζήσω χωρίς να νιώθω αγάπη για τη φύση»

«Όποτε οι σκέψεις μου οσμίζονται κάποια αλλαγή, μου αρέσει να βλέπω τα βράχια που είχα γνωρίσει στο παρελθόν, να κάθομαι πάνω τους, να παρατηρώ τα βρύα τους και να διαπιστώνω πόσο ακλόνητα παραμένουν στις αλλαγές». (Juan Gabriel Ruiz, «Henry David Thoreau»).

[…] Όποτε επισκέπτομαι ξανά κάποιο απ’ τα λημέρια της νιότης μου*, χαίρομαι όταν ανακαλύπτω ότι η φύση αντέχει τόσο καλά στο πέρασμα του χρόνου. Το τοπίο είναι πράγματι αληθινό, στέρεο και ανυπόκριτο, πριν ακόμη πατήσω το πόδι μου εκεί.

Υπάρχει ένα όμορφο μέρος στην όχθη του Κόνκορντ που ονομάζεται Κονάντουμ: ένα παλιό εγκαταλειμμένο αγροτόσπιτο, ένας μοναχικός βοσκότοπος με ένα γυμνό βράχο, το δάσος, η στροφή του ποταμού, το πράσινο λιβάδι και οι γεμάτες μούσκλια αγριομηλιές – τόποι όπου μπορεί κανείς να κάνει πολλές σκέψεις, χωρίς να χρειάζεται να αποφασίσει για οτιδήποτε. Είναι μια τοποθεσία που όχι μονάχα τη θυμάμαι σαν εικόνα, αλλά μπορώ να την επισκεφτώ ξανά στ’ αλήθεια όποτε θέλω και να τη βρω ίδια και απαράλλαχτη όπως παλιά, ακατανόητη αλλά και ανεπιτήδευτη μαζί μέσα στην ευχάριστη μελαγχολία της.

Όποτε οι σκέψεις μου οσμίζονται κάποια αλλαγή, μου αρέσει να βλέπω τα βράχια που είχα γνωρίσει στο παρελθόν, να κάθομαι πάνω τους, να παρατηρώ τα βρύα τους και να διαπιστώνω πόσο ακλόνητα παραμένουν στις αλλαγές. Δε γίνομαι ακόμη γκρίζος πάνω στα αιώνια γκρίζα βράχια, δεν είμαι πια πράσινος και άγουρος κάτω απ’ τα αειθαλή δέντρα. Ακόμα και στην ίδια την πάροδο του χρόνου υπάρχει κάτι με το οποίο ο χρόνος ξανακερδίζει το χαμένο εαυτό του. […]

* Ο Θορώ γεννήθηκε (το 1817) και πέθανε (το 1862) στο Κόνκορντ της Μασαχουσέτης.

Στην επόμενη σελίδα: «Κανένα ουράνιο δώρο δε μας προσφέρεται εντελώς δωρεάν».

1 2 3 4 5

TAGS :
βιβλίο Θορώ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook