«Όσο κάθομαι εδώ και αφουγκράζομαι τα κύματα που σκάνε στην όχθη, είμαι απαλλαγμένος από κάθε υποχρέωση προς το παρελθόν». (Anthony Thieme, «Merrimack River»).

[…] Ορισμένες φορές βλέπουμε τα πράγματα σαν πίσω από μια λεπτή ομίχλη, με τις αιώνιες σχέσεις τους. Τότε φαίνονται να ορθώνονται σαν την αρχαία πόλη Παλένκε και σαν τις πυραμίδες κι αναρωτιόμαστε ποιος τα έχτισε και για ποιο σκοπό. Όταν διακρίνει κανείς την πραγματικότητα πίσω από τα πράγματα, τι νόημα έχει πια το επιφανειακό και το φαινομενικό; Τι αξία έχει η γη και όλα τα ανθρώπινα ενδιαφέροντα μπροστά στη βαθιά εικασία που τα διαπερνά και τα διασκορπίζει;

Όσο κάθομαι εδώ και αφουγκράζομαι τα κύματα που σκάνε στην όχθη, είμαι απαλλαγμένος από κάθε υποχρέωση προς το παρελθόν. Το συμβούλιο των εθνών πρέπει να αναθεωρήσει τις ψήφους του. Ακόμα και ο ήχος που κάνουν τα βότσαλα καθώς τα παρασέρνει το νερό είναι αρκετός για να τις ακυρώσει. Ακόμα και σήμερα καμιά φορά θυμάμαι στα όνειρά μου το κυματιστό εκείνο νερό. […]

 

Στην επόμενη σελίδα: «Για να διασφαλίσει την καλή του υγεία ο άνθρωπος, πρέπει η σχέση του με τη φύση να γίνει προσωπική».

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top