Επιλέγουμε για εσάς 20 από τα καλύτερα βιβλία ξένης λογοτεχνίας της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής.

All time classic.

O ανθρώπινος παράγοντας – Γκράχαμ Γκρην (Εκδ. Πόλις)

Αγαπημένος και πολυδιαβασμένος. Ο Γκρην καταφέρνει να σε συνεπαίρνει με τις ψυχολογικούς και κατασκοπευτικούς λαβυρίνθους που κατασκευάζει. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με τα περιβόητα παιχνίδια κατασκόπων κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Οι υπηρεσίες βρίθουν από πρόσωπα που είναι ουσιαστικά αναλώσιμα. Η μεγάλη ιστορία κάθεται στις πλάτες απλών ανθρώπων που έχουν το ρόλο απλών γραναζιών. Ο Γκρην παίζει με την ειρωνεία, το ψυχολογικό βάθος και την υποβλητική ατμόσφαιρα. Η πλοκή έρχεται και σε «βρίσκει» εκεί που δεν το περιμένεις. Καθηλωτικό μυθιστόρημα.

 

 


Μια ακόμα επανέκδοση.

Το πλοίο των τρελών – Κάθριν Αν Πόρτερ (Εκδ. Κλειδάριθμος)

Έχει πρωτοεκδοθεί πριν από μισό και πλέον αιώνα. Κι όμως, παραμένει επίκαιρο για το πώς κατάφερε η Πόρτερ να αναλύσει την ταραγμένη ανθρώπινη ψυχοσύνθεση κάτω από ιδιαίτερα επιβαρυντικές συνθήκες. Είμαστε στον Αύγουστο του ’31. Ο ναζισμός κερδίζει έδαφος, ο κόσμος οδεύει προς την τρέλα. Σε ένα υπερωκεάνιο με προορισμό τη Γερμανία που ξεκινάει από τη Βερακρούζ του Μεξικού επιβιβάζονται στην πρώτη θέση διάφοροι περίεργοι τύποι. Πολύ σύντομα όλοι θα εμπλακούν σε δολοπλοκίες, ίντριγκες και σε επεισόδια γεμάτα ένταση. Η μετάφραση είναι της Έφης Τσιρώνη.

 

 


Το ημερολόγιο ενός δολοφόνου.

Περί της εν ύπνω κομψότητας – Υπποκόμης ντε Λασκάνο Τέγκι (Εκδ. Opera)

Ένας εκκεντρικός αφηγητής καταγράφει σ’ ένα ημερολόγιο την καθημερινή του πάλη με τα πάθη και τις διαστροφές του, ενώ οδηγείται, σχεδόν νομοτελειακά και αναπότρεπτα, στην τέλεση ενός φόνου. Βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα ιδιότυπο «ημερολόγιο ενός δολοφόνου», αλλά και μπροστά σ’ ένα χρονικό του τέλους μιας εποχής, το οποίο είναι ταυτόχρονα και ένα αριστοτεχνικό πορτρέτο της ανθρώπινης ψυχής, με όλες τις υπερβολές και τα καπρίτσια της. H μετάφραση είναι του Αχιλλέα Κυριακίδη.

 

 

 

 

 


Μια ιντριγκαδόρικη συλλογή διηγημάτων.

Τραγούδια για την πυρκαγιά – Γκαμπριέλ Γκαρσία Βάσκες (Εκδ. Ίκαρος)

Γνωρίσαμε (και αγαπήσαμε) τον Βάσκες για την ικανότητά του στην μεγάλη φόρμα να μιλάει για την «μεγάλη» εικόνα της σύγχρονης Κολομβίας, αλλά και πώς αυτή επέδρασε στις ζωές των ανθρώπων. Τώρα τον γνωρίζουμε και ως αφηγητή μικρών ιστοριών σε τούτη τη συλλογή διηγημάτων. Πρόκειται για εννέα διηγήματα με ήρωες ανθρώπους μπροστά σε ηθικά διλήμματα. Η μετάφραση είναι του Αχιλλέα Κυριακίδη.

 

 

 

 

 

 


Ένας μονόλογος που απευθύνεται σε έναν πατέρα.

Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου– Εντουάρ Λουί (Εκδ. Αντίποδες)

Το τρίτο βιβλίο του νεαρού γάλλου συγγραφέα που προκάλεσε πολλαπλές εκρήξεις στα λογοτεχνικά πράγματα της χώρας του με την αμεσότητα και την ωμότητα της γραφής του. Σε αυτό το βιβλίο έχουμε έναν μονόλογο που απευθύνεται στον πατέρα του σε μια προσπάθεια εξήγησης και συμφιλίωσης. Αποτελεί συγχρόνως ένα βαρύ κατηγορητήριο κατά της πολιτικής και κοινωνικής τάξης, η οποία καταδικάζει τους ανθρώπους σε μια σκληρή και περιορισμένη ζωή, φτωχή σε εμπειρίες και αισθήματα, ενώ παράλληλα τους καταγγέλλει ως αργόσχολους. Η μετάφραση είναι της Στέλλας Ζουμπουλάκη.

 

 

 

 


Από τον νομπελίστα πλέον Πέτερ Χάντκε.

Aνέμελη δυστυχία – Πέτερ Χάντκε (Εκδ. Εστία)

Ο Χάντκε εξιστορεί τη ζωή της μητέρας του χωρίς τον παραμικρό συναισθηματισμό, επιλέγει και παραθέτει τα δεδομένα με τη λαβίδα ενός εντομολόγου. Και μέσα από την αφήγηση αναδύεται η αγαπημένη μορφή της μάνας και η ταλαίπωρη φιγούρα μιας απλής γυναίκας του παλιού καιρού. Η εκλογίκευση ενός λυγμού. Η μητέρα του Νομπελίστα συγγραφέα αυτοκτόνησε παίρνοντας υπερβολική δόση υπνωτικών χαπιών. Ακόμη κι αυτό το εξόχως σκληρό γεγονός, ο Χάντκε καταφέρνει να το μετατρέψει η υψηλή τέχνης της γραφής. Η μετάφραση είναι του Σπύρου Μοσκόβου.

 

 

 


Η γραφή του Μάξγουελ είναι απλή, αλλά σκάβει υπόγεια.

Aντίο τώρα, τα λέμε αύριο – Γουίλιαμ Μάξγουελ (Εκδ. Gutenberg)

Aν ψάχνετε ένα βιβλίο με την υπόγεια επιδραστικότητα του Στόουνερ, τότε αυτό είναι το κατάλληλο βιβλίο. Δύο αγόρια μεγαλώνουν αγαπημένα σε μια αγροτική περιοχή. Ένας φόνος και μια αυτοκτονία θα διαλύσουν τη σχέση τους. Ο ένας από τους δύο, ο αφηγητής, θα αναγκαστεί, μισό αιώνα μετά, να αγγίξει την παλιά πληγή και να αναζητήσει τη λύτρωση πίσω στα χρόνια της αθωότητας και της ενοχής. Η γραφή του Μάξγουελ είναι απλή, αλλά σκάβει υπόγεια. Ειδικά όταν τα μυστικά βγουν στο φως. Η μετάφραση ανήκει στον Παναγιώτη Κεχαγιά.

 

 

 

 


Ένα πανόραμα της κοινωνίας στο Γ’ Ράιχ.

Μεφίστο – Κλάους Μαν (Εκδ. Άγρα)

Είναι η ιστορία του ηθοποιού Χέντρικ Χέφγκεν, από το ξεκίνημά του στο Θέατρο Τέχνης του Αμβούργου το 1926 μέχρι το 1936 που ο Χέφγκεν αναδείχθηκε λαμπρό αστέρι του νέου Ράιχ. Όταν οι ναζί καταλαμβάνουν την εξουσία στη Γερμανία, εκείνος απαρνείται το κομμουνιστικό παρελθόν του και εγκαταλείπει σύζυγο και ερωμένη για να συνεχίσει να παίζει στο θέατρο. Ένα πανόραμα της κοινωνίας στο Γ’ Ράιχ – με σαφή στοιχεία σάτιρας. Η μετάφραση ανήκει στην Μαργαρίτα Ζαχαριάδου.

 

 

 

 

 


Ένα βιβλίο – χείμαρρος.

Ώσπου οι πέτρες να γίνουν ελαφρύτερες απ’ το νερό – Αντόνιο Λόμπο Αντούνες (Εκδ. Πόλις)

Ενας νεαρός ανθυπολοχαγός, ύστερα από είκοσι επτά μήνες στον πόλεμο της Αγκόλας, επιστρέφει στη μητρόπολη φέρνοντας μαζί του ένα ορφανό παιδί. Σαράντα χρόνια αργότερα, ο βετεράνος αξιωματικός και η γυναίκα του θα κάνουν τη διαδρομή από τη Λισαβόνα ως το παλιό οικογενειακό σπίτι, σ’ ένα απομονωμένο χωριό στους πρόποδες του βουνού. Ο Αντούνες μας μιλάει για μια πατροκτονία, για τη βία του πολέμου, για τα ανθρώπινα συναισθήματα που ποτέ δεν χάνονται και για την οδύνη που τελικά γίνεται ελαφρύτερη με την ανθρωπιά. Ένας χείμαρρος λόγου σε μετάφραση της Μαρίας Παπαδήμα.

 

 

 


O προάγγελος των μεγάλων μυθιστορημάτων του Ροτ.

Ο Τσίπερ και ο πατέρας του – Γιόζεπ Ροτ (Εκδ. Ροές)

Ως προάγγελος των μεγάλων μυθιστορημάτων του Ροτ, όπως το Εμβατήριο Ραντέτσκυ, με το οποίο μπορεί να θεωρηθεί ότι εντάσσεται στην ίδια ενότητα, το έργο αυτό προϊδεάζει τον αναγνώστη για την εξέχουσα τέχνη του συγγραφέα να πλάθει χαρακτήρες που εκφράζουν μια ολόκληρη εποχή, η οποία τοποθετείται χρονικά πριν και μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήρωας είναι ο Άρνολντ Τσίπερ, ο φορτωμένος με ελπίδες γιος που επιστρέφει στην πατρίδα μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και νιώθει ωστόσο άπατρις.

 

 

 

 

 


Ποιήματα και τραγούδια που ετοίμασε ο Κοέν για να εκδοθεί μετά τον θάνατό του.

H φλόγα – Λέοναρντ Κοέν (Εκδ. Gutenberg)

Φόρος τιμής σε έναν μεγάλο καλλιτέχνη. Μουσικός, ποιητής, τροβαδούρος, ο Λέοναρντ Κοέν είναι μια ξεχωριστή κατηγορία. Το βιβλίο περιλαμβάνει ποιήματα και τραγούδια που ετοίμασε ο Κοέν για να εκδοθεί μετά τον θάνατό του. Γνώριζε ότι δεν του μένουν πολλοί μήνες ζωής και, όπως γράφει στον πρόλογο του ο γιος του Άνταμ, το βιβλίο αυτό ήταν «ο μοναδικός του σκοπός και η ανάσα του η μοναδική στο τέλος». Επίσης, υπάρχει επιλογές από ανέκδοτα σημειωματάριά του, σκίτσα, καθώς και τα τελευταία μέιλ του λίγο πριν πεθάνει. Η μετάφραση ανήκει στον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη.

 

 

 

 


Ένα βιβλίο πολυδιάστατο, χιουμοριστικό, αλλά και συνάμα βαθύ.

Ιδού εγώ– Τζόναθαν Φόερ (Εκδ. Κέδρος)

Πώς γράφεις για τη ζωή με την πρώην γυναίκα σου; Πώς γράφεις για τη σχέση σου με τον Θεό και την εβραϊκότητα; Αν είσαι ο Τζόναθαν Φόερ παραδίδεις ένα βιβλίο πολυδιάστατο, χιουμοριστικό, αλλά και συνάμα βαθύ. Ο Φόερ γράφει για τη σχέση του με την πρώην γυναίκα του Νικόλ Κράους, αλλά και τον Θεό που καλεί τον Αβραάμ κι εκείνος του αποκρίνεται: «Ιδού εγώ». Σαν να διαβάζεις σενάριο του Γούντι Άλεν, αλλά με την μαεστρία του Φόερ. Η μετάφραση είναι του Άρη Σφακιανάκη και της Ηρώς Σκάρου.

 

 

 

 


Βραβείο Pulitzer 2020.

Τα αγόρια του Νίκελ– Κόλσον Γουάιτχεντ (Εκδ. Ίκαρος)

Τα «Αγόρια του Νίκελ» πήραν το βραβείο Pulitzer 2020. Ο αφροαμερικανός Κόλσον Γουάιτχεντ καταγράφει τα δεινά και τις κακοποιήσεις που υπέστησαν μαύρα αγόρια σε αναμορφωτήριο της Φλόριντα την δεκαετία του ’60. Το βιβλίο ξεχώρισε στα 10 σημαντικότερα της δεκαετίας σύμφωνα με το περιοδικό TIME. Βαασίζεται σε μια πραγματική ιστορία. Η μετάφραση ανήκει στην Μυρσίνη Γκανά.

 

 

 

 

 

 

 

 


Μια ιστορία για το πόσο δύσκολο είναι να αλλάξουμε αυτό που είμαστε.

Κανονικοί άνθρωποι– Σάλλυ Ρούνεϋ (Εκδ. Πατάκη)

 

Μια ιστορία για δύο ανθρώπους -σαγηνευτικούς και περίπλοκους- οι οποίοι προσπαθούν να μείνουν χώρια, αλλά δεν τα καταφέρνουν. Μια ιστορία για το πώς μας διαμορφώνουν τα τραύματά μας και πόσο δύσκολο είναι να αλλάξουμε αυτό που είμαστε. Και που αποκαλύπτει, με σπαρακτική τρυφερότητα, πώς μας εξουσιάζει ο έρωτας και πώς, όσο κι αν πληγώνουμε και πληγωνόμαστε, πάντα επιθυμούμε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε. Η μετάφραση ανήκει στην Μαρία Φακίνου.

 

 

 

 


Εντυπώσεις του Ντίκενς από την περιήγησή του στην Ιταλία το διάστημα 1844-1845.

Δύο εικόνες της Ρώμης– Τσαρλς Ντίκενς (Εκδ. Κίχλη)

Οι εικόνες από την Ιταλία (1846) συγκεντρώνουν τις εντυπώσεις του Ντίκενς από την περιήγησή του στην Ιταλία το διάστημα 1844-1845. Το απολαυστικό αυτό οδοιπορικό αποτυπώνει, με τη γνώριμη κομψότητα και δεξιοτεχνία του Ντίκενς, την εξαθλίωση των πόλεων και το κάλλος της ιταλικής υπαίθρου, αλλά και τον θαυμασμό του συγγραφέα για την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας. Δύο από τα γοητευτικότερα κείμενα των Εικόνων από την Ιταλία, αντλημένα από την παραμονή του Ντίκενς στη Ρώμη, σταχυολογούνται στην έκδοση αυτή. Η μετάφραση είναι του Γιάννη Παλαβού.

 

 

 


Μια νέα μετάφραση από τον Χάρη Βλαβιανό.

Η άγονη γη– Τ.Σ. Έλιοτ (Εκδ. Πατάκη)

Το έπος του Έλιοτ που καθόρισε εν πολλοίς τη μορφή της μοντέρνας ποίησης το γνώρισαμε στη χώρα μας μέσα από την Γιώργο Σεφέρη που το μετέφρασε ως «Έρημη χώρα». Ο Χάρης Βλαβιανός βουτάει στα βαθιά για να μας προσφέρει μια νέα μετάφραση και το κάνει με τόλμη και παρρησία. Αξίζει τον κόπο να δούμε τούτο το εμβληματικό έργο σε μια καινούργια απόδοση.

 

 

 

 

 

 

 


Ένα λογοτεχνικό imaginarium γύρω από την έννοια του χρόνου, του τόπου και του ταξιδιού.

Πλάνητες– Όλγκα Τόκαρτσουκ (Εκδ. Καστανιώτη)

Ενα πανοπτικό, ένα λογοτεχνικό imaginarium συνθέτει η Νομπελίστρια Τόκαρτσουκ γύρω από την έννοια του χρόνου, του τόπου και του ταξιδιού. Το αφηγηματικό εγώ υποχωρεί προς χάριν μικρών και μεγαλύτερων ιστοριών/μύθων/αφηγήσεων. Διατρέχει τους αιώνες, τους τόπους, αλλά και τα σώματα των ανθρώπων (ζώντα και ταριχευμένα), γιατί όλα είναι ένα ταξίδι. Ακόμη και η γλώσσα. Ο πιο δυνατός μυς του ανθρώπινου σώματος. Η μετάφραση ανήκει στην Αλεξάνδρα Δ. Ιωαννίδου.

 

 

 

 

 


Το μοναδικό μυθιστόρημα του συγγραφέα.

Σκοτεινό νερό– Νίκολα Πουλιέζε (Εκδ. Loggia)

Από το παράθυρο οι Ναπολιτάνοι παρατηρούν για τέσσερις μέρες το γκρίζο πέπλο της βροχής που πέφτει ασταμάτητα. Η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει αιφνιδιαστικά, μυστηριώδεις κούκλες, απόκοσμες φωνές από το κάστρο του Μάσκιο Αντζοΐνο, κέρματα που παίζουν μουσική. Ένας εφιάλτης που δείχνει πως τίποτα δεν θα παραμείνει ίδιο ή μια παραίσθηση που θα διαλυθεί στο πρώτο φως του ήλιου. Μετά τον θάνατο του Πουλιέζε το 2012, το μοναδικό μυθιστόρημα του συγγραφέα ζει μια δεύτερη ζωή, μεταφρασμένο ήδη σε τέσσερις γλώσσες.

 

 

 

 


Το σκοτεινότερο και πιο τρυφερό βιβλίο του Σεντάρις ως τώρα.

Kαλυψώ– Ντέιβιντ Σεντάρις (Εκδ. Μελάνι)

Ο Ντέιβιντ Σεντάρις αγοράζει ένα εξοχικό σπίτι δίπλα στη θάλασσα και φαντάζεται τις υπέροχες διακοπές που θα περνάει εκεί, μέχρι να διαπιστώσει ότι, δυστυχώς, κανείς δεν μπορεί να κάνει διακοπές από τον εαυτό του. Το σκοτεινότερο και πιο τρυφερό βιβλίο του Σεντάρις ως τώρα, καθώς στρέφει την καυστική ματιά του στον εαυτό του, ως συνήθως, την οικογένειά του, τον χρόνο που περνάει και την αδυσώπητη στιγμή όπου συνειδητοποιείς πως η ζωή σου διαθέτει πλέον περισσότερο παρελθόν και λιγότερο μέλλον. Η μετάφραση ανήκει στην Μυρσίνη Γκανά.

 

 

 

 


Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα για την τραγωδία της σύγχρονης Συρίας.

Ο θάνατος είναι ζόρικη δουλειά – Χαλίντ Χαλίφα (Εκδ. Καστανιώτη)

Ένα μυθιστόρημα που, με αφορμή τον θάνατο, μιλά για τη ζωή. Λίγο προτού αφήσει την τελευταία του πνοή στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, ο ηλικιωμένος Αμπντελατίφ εκφράζει στον μικρό του γιο την ύστατη επιθυμία του: να ταφεί στο χώμα του χωριού του. Ο Χάλιντ Χαλίφα, χαρισματικός αφηγητής αλλά και δεξιοτέχνης του μαύρου χιούμορ, καταθέτει ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα για την τραγωδία της σύγχρονης Συρίας. Μετάφραση από τα αραβικά: Αγγελική Σιγούρου.

 

 

Διαβάστε ακόμα: Ex libris eroticis – γυμνές αναγνώστριες και παθιασμένοι βιβλιόφιλοι

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top