Μάριος Μαρκίδης, «Ο Ιούδας»
Κατά βάθος βέβαια το ήξερε πως είχε δίκιο:
ή το κλειδί της βασιλείας ή το κλειδί της φυλακής.
Τα υπόλοιπα είναι λόγια και φαντασιοκοπίες –
Ώστε διάλεξε την αλήθεια της σιωπής.
Από πάντα του έψαχνε, έψαχνε να βρει
έναν καινούργιο ουρανό στο πηχτό σκοτάδι.
Δεν τον βρήκε; Τον βρήκε μα δεν τον γνώρισε;
Έρχεται τώρα νωρίτερα το βράδυ
Μετρήθηκαν στο τραπέζι κι ήταν έντεκα.
Δεν θα ρωτήσει κανείς αν είμαι εδώ ή λείπω;
Ο Πέτρος που ήταν δίπλα μου δεν ρώτησε
κι Εκείνος αφαιρέθηκε στον κήπο.
Θα πουν τώρα πως έφυγε γιατί είχε προδώσει.
Φίλε, δεν το περίμενα και συ να με μισήσεις
Ή μήπως το περίμενα και το ’χω επιδιώξει;
Έτσι, πιο πολύ θα μ’ αγαπήσεις.
(Από τη συλλογή «Ποιήματα με ημερομηνία λήξεως», εκδ. Καστανιώτη, 1995)
Στην επόμενη σελίδα: «Η μητέρα του Ιούδα».