Οι καλύτερες ταινίες στο πρώτο μισό του 2025: Ένα animation στην κορυφή

Πιο Μπομπ Ντίλαν δε θα μπορούσε να γίνει ο Τιμοτέ Σαλαμέ

Πώς περνάει ο καιρός; Πώς έφυγε ήδη το μισό 2025; Είναι μια καλή στιγμή, αυτό το ξέπνοο ξεκίνημα του καλοκαιριού, να κοιτάξουμε λίγο πίσω και να δούμε τι αφήσαμε. Στα κινηματογραφικά, μετά το τέλος των Όσκαρ, δεν έχουν υπάρξει πολλές ταινίες-ορόσημα, το Mission Impossible: Final Reckoning ήταν μια από τις ελάχιστες ταινίες που αδημονούσαμε να δούμε, γι’ αυτό και η λίστα με τις καλύτερες ταινίες ως τώρα στο 2025, είναι σφιχτή, έχει μόλις 10 ταινίες, ενδεχομένως να είναι άδικη προς το Thunderbolts (δε μου βγήκε με τίποτα να της βάλω βαθμολογία πάνω από 7/10), αλλά…ό,τι είναι τώρα!

Στη λίστα έχουν μπει ταινίες με πρεμιέρα κυκλοφορίας το 2025 στην Ελλάδα. Κάποιες από τις ταινίες, οι οσκαρικές, στο εξωτερικό είχαν κυκλοφορήσει το 2024, αλλά σημασία έχει πότε τις είδαμε εμείς. Για να μη μακρηγορώ, αυτές είναι οι 10 καλύτερες ταινίες της χρονιάς ως…αύριο!

Ballerina

Η ταινία κυκλοφορεί μεν αύριο, είχα όμως την ευκαιρία να τη δω σε δημοσιογραφικό screening, δε μπορώ να πω πολλά διότι υπάρχει εμπάργκο μέχρι αύριο, θα αρκεστώ στο ότι είναι μια ταινία αντάξια του franchise της, του John Wick.

Βαθμολογία: 7.2/10

Mickey 17

Με καθυστέρηση 3 ετών, η ταινία του Μπονγκ Τζουν-Χο βγήκε τον Μάρτιο στις αίθουσες και, για να είμαι ειλικρινής, περίμενα και πίστευα πως θα αρέσει πολύ στο κοινό και θα κάνει το λεγόμενο buzz. Δεν αντιλήφθηκα κάτι τέτοιο. Τη βρήκα μια πολύ καλή μαύρη κωμωδία, ο Ρόμπερτ Πάτινσον είχε μια εξαιρετική ερμηνεία στους πολλαπλούς του ρόλους, το ίδιο και ο Μαρκ Ράφαλο ως ο ηγέτης του ταξιδιού της ανθρωπότητας και των ανθρωποαντιγράφων σε έναν νέο πλανήτη.

Βαθμολογία: 7.5/10

Nosferatu

Στο εξωτερικό βγήκε στις αίθουσες τα Χριστούγεννα του 2024, αλλά στην Ελλάδα κυκλοφόρησε στις 2 του Ιανουαρίου, αν δε λαθεύω. Έχω λατρεία στον Ρόμπερτ Έγκερς (ή Ίγκερς) και το Nosferatu του είναι μια gothic ωδή, με τρομερή αισθητική, στα γνωστά μοτίβα του σκηνοθέτη, και με ιδανική δοσολογία στα jumpscares. Υποβλητικό, ατμοσφαιρικό, συναρπαστικό για το είδος του.

Βαθμολογία: 7.5/10

Nonnas

Η μοναδική στις ταινίες της χρονιάς που δεν κυκλοφόρησε στις αίθουσες, αλλά την είδαμε στο Netflix. Και μια από τις ταινίες που δεν περίμενα με τίποτα ότι θα βάλω σε αυτή τη λίστα. Δεν περιμένω δηλαδή από ταινία με πρωταγωνιστή τον Βινς Βον να είναι σε λίστα με καλύτερες. Το Nonnas όμως είναι τόσο τρυφερό, τόσο γλυκό, τόσο ήρεμο, με επίκεντρο την κληρονομιά της ιταλικής κουζίνας στη Νέα Υόρκη, ώστε με κέρδισε και κέρδισε όλους όσοι την είδαν. Γι’ αυτό και βρίσκεται στο top-5 του Netflix για 4η εβδομάδα.

Βαθμολογία: 7.8/10

Mission Impossible: The Final Reckoning

Ο Τομ Κρουζ σε μια τυπική μέρα στη δουλειά, κρεμιέρα από ένα εν πτήσει αεροπλάνο

Αρκετός κόσμος υποστηρίζει ότι είναι μέτριο. Εμένα δε μου βγαίνει να το πω αυτό. Αντιλαμβάνομαι το γιατί μπορεί να υποστηριχθεί, κατανοώ τα επιχειρήματα, δε μπορώ όμως να τα ενστερνιστώ. Ναι, το Mission Impossible 8 έχει ένα κάπως flat ξεκίνημα, περνάει ένα 40λεπτο, σχεδόν, στο οποίο δε γίνονται όσα θα περίμενε κάποιος, έχει σε αυτό το διάστημα μια σκηνή που θεωρητικά είναι έντονη, δεν της δίνει το βάθος που θα έπρεπε, αλλά από κει και μετά βλέπουμε έναν παιάνα δράσης, ένα κονσέρτο του Τομ Κρουζ. Τα stunts του είναι εξωπραγματικά, σε βαθμό που, αν δε γνωρίζαμε πως θα κάνει ο ίδιος, θα πίστευα πως είναι ψεύτικα. Το μόνο που δε μου άρεσε, είναι το πώς τελείωσε.

Βαθμολογία: 7.8/10

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Feelgood Entertainment (@feelgood_entertainment)

Sinners

Πιθανότατα, η έκπληξη της χρονιάς. Αυτό το καυστικό horror με πρωταγωνιστή εις διπλούν τον Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, κινείται στη χορεία του είδους που εγκαινίασε το 2017 ο Τζόρνταν Πιλ με το Get Out, είναι ένα κοινωνικό σχόλιο για τους μαύρους στις ΗΠΑ διαχρονικά, έχει όμως μια horror πλάκα στον πυρήνα του και γι’ αυτό κατάφερε να κερδίσει το κοινό με δυνατά έσοδα ως τώρα, άνω των 350 εκατομμυρίων δολαρίων. Καθόλου άσχημα για ταινία με μπάτζετ περίπου στα 90 εκατομμύρια.

Βαθμολογία: 8/10

A Complete Unknown

Κάπου στα τέλη Φεβρουαρίου, ο Τιμοτέ Σαλαμέ ανέβαινε στη σκηνή της απονομής των SAG Awards για να παραλάβει το Ά Ανδρικό και στον ευχαριστήριο λόγο του τόνιζε πως βρίσκεται στο κυνήγι του μεγαλειώδους στις ταινίες που παίζει. Pursuit of greatness in acting. Αυτό είπε. Είναι άλλο να το λες και άλλο να το πράττεις. Ο Σαλαμέ με την ερμηνεία του στο A Complete Unknown ως Μπομπ Ντίλαν, απεδείχθη μύθων τε ρητήρ, έργων δε πρηκτήρ. Τόσο αυτος όσο και η Μόνικα Μπαρμπάρο με την Ελ Φάνινγκ ερμήνευσαν ιδανικά τους χαρακτήρες τους και, για μια σπάνια φορά, μια βιογραφική ταινία δεν ήταν ένα one man show, χωρίς κάτι άλλο ενδιαφέρον, αλλά είχε και τεχνικά στοιχεία για να θαυμάσεις, και σαφή σκηνοθετική κατεύθυνση.

Βαθμολογία: 8.2/10

Ο Τιμοτέ Σαλαμέ ως Μπομπ Ντίλαν

A Real Pain

Ο Τζέσι Άιζενμπεργκ είναι ένας ικανότατος σεναριογράφος, ίσως περισσότερο από ηθοποιός, κι αυτό είναι ένας θετικός χαρακτηρισμός για την πρώτη ιδιότητα και όχι αρνητικός για τη δεύτερη. Στο A Real Pain προσέφερε τη δυνατότητα στον Κίραν Κάλκιν να φτάσει στην κορύφωση της ερμηνευτικής του ικανότητας, να πάρει ό,τι βραβείο υπάρχει, με κορωνίδα το Όσκαρ, και να μας χαρίσει μια συγκινητικά ευχάριστη προσωπική ιστορία δύο ξαδέλφων που πάνε στην Πολωνία για να αναζητήσουν το σπίτι που έμενε η γιαγιά τους πριν αρχίσει το Ολοκαύτωμα.

Βαθμολογία: 8.5/10

Τζέσι Άιζενμπεργκ και Κίραν Κάλκιν είναι δύο αντιθετικοί χαρακτήρες, δύο ξαδέρφια που πάνε να ανακαλύψουν τις εβραϊκές τους ρίζες.

The Brutalist

3.5 ώρες ταινία. Αν μου έλεγε κάποιος ότι θα απολαύσω αυτό το Μπεν Χουρ, δε θα τον πίστευα. Ο Μπρέιντι Κορμπέτ όμως, σκηνοθέτης του Brutalist, με εξαίρεση ένα 20λεπτο στο φινάλε (που είναι κι ο λόγος που δεν τη θεωρώ κορυφαία στις ταινίες της χρονιάς ως τώρα), με έκανε να αφεθώ και να χαθώ στην αφήγησή του, στα χρώματα, τις λήψεις, τις εικόνες που δημιούργησε. Και οι Άντριεν Μπρόντι, Φελίσιτι Τζόουνς, Γκάι Πιρς, συνέθεσαν ένα ασυναγώνιστο ensemble.

Βαθμολογία: 9/10

Άντριεν Μπρόντι και Φελίσιτι Τζόουνς σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές του The Brutalist

Flow

Στην Ελλάδα το είδαν κάποιοι πρώτα τον Οκτώβριο του 2024 στις Νύχτες Πρεμιέρας, όπου και πήρε το βραβείο της καλύτερης ταινίας. Στις αίθουσες όμως κυκλοφόρησε τέλη Ιανουαρίου, δικαιωματικά, επομένως, βρίσκεται στις 10 καλύτερες ταινίες, έτι πιο δικαιωματικά είναι στο Νο1 της λίστας μου. Με συγκλόνισε, με ανακατέταξε εσωτερικά, έκανε αναδιανομή στα όργανά μου. Ναι, υπερβολική περιγραφή, υπερδραματική, μα την ένιωσα και τη νιώθω στην ανάμνηση της ταινίας. Ένα animation χωρίς λόγια, μόνο εικόνες, μια ποίηση για τη δύναμη της σιωπής και της εικόνας. Εγώ, ένας θιασώτης του προφορικού και γραπτού λόγου, να γράφω κάτι τέτοιο; Η πιο τρανή απόδειξη του μεγέθους της ταινίας που έφτιαξε ο Λετονός Γκιντς Ζιλμπαλόντις.

Βαθμολογία: 9.5/10

TAGS :
2025 Mission Impossible Άνα ντε Άρμας ταινίες Τομ Κρουζ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook