Untitled design (3)

    “Με την ίδια ευχαρίστηση θα προσέξω ένα μεταξωτό, αλλά και το φοβερό ύφασμα που λέγεται «κουρελού»”.

    – Γιατί επιμένετε στο ύφασμα;

    Σάμπως ξέρω να σου απαντήσω; Ρωτάς το φετιχιστή να σου απαντήσει για το φετίχ του. Στην πορεία των τριάντα τόσων χρόνων μου, μπορώ να γίνω για μια στιγμή κριτικός τέχνης. Διαπιστώνω λοιπόν ότι το ύφασμα διατρέχει οριζόντια τις ενότητες που με απασχόλησαν. Πάντα, εξάλλου, θαύμαζα το χώρο του ενδύματος και σίγουρα υπάρχει μια βιωματική σχέση με αυτό. Με την ίδια ευχαρίστηση θα προσέξω ένα μεταξωτό, αλλά και το φοβερό ύφασμα που λέγεται «κουρελού». Όμως, μη βιαστούν κάποιοι να ταυτίσουν τον Βασίλη Καρακατσάνη με την αίσθηση του υφάσματος. Απλώς πιστεύω ότι το ύφασμα από μόνο του μπορεί να τσιγκλίσει συναισθήματα και σκέψεις.

    – Ποιο ρόλο παίζει η μόδα στο έργο σας;

    Η σχέση μου με την εικαστική επεξεργασία του υφάσματος με οδήγησε στη συνεργασία με σχεδιαστές μόδας. Το 1991 συνεργάστηκα με τη Μάγια Τσόκλη και ένα από τα χαλιά που είχα ζωγραφίσει τυπώθηκε σε ύφασμα. Αυτό έγινε ρούχο στη σειρά που ετοίμαζε τότε, ως σχεδιάστρια, η Τσόκλη. Μάλιστα, έγινε χαμός στην γκαλερί Titanium στην οποία σκηνοθετήθηκε και το ντεφιλέ. Στη συνέχεια, το 1998, στην γκαλερί Κreonidis παρουσιάστηκε η έκθεσή μου Sarong με πηγή έμπνευσης την Ινδονησία και συγκεκριμένα το Μπαλί, όπου πηγαινοερχόμουν. Εκεί έφτιαξα τα δικά μου σχέδια και, ερχόμενος στην Ελλάδα, συνεργάστηκα με τη Μάγια Τσόκλη, τη Δάφνη Βαλέντε και τον αξέχαστο Μιχάλη Ασλάνη.

    – Σας επηρεάζει και προσωπικά όλο αυτό το «παραμύθι» της μόδας;

    Στα 58 μου χρόνια δεν ακολουθώ τη μόδα, αν και ως νέος την ακολουθούσα κατά γράμμα. Πιστεύω ότι, στις μέρες μας, δεν ισχύει αυτό που λέμε «επιταγές της μόδας» όπως στο παρελθόν, αντίθετα προσφέρονται περιθώρια αυτοσχεδιασμού. Σίγουρα με ενδιαφέρει το σακάκι που θα αγοράσω να είναι στη μόδα, αλλά δεν χτυπιέμαι στις βιτρίνες!

    Carpets2-200X140-diptych-acrylic-&-oil-on-canvas-2015-Vassilis-Karakatsanis-3

    “Η σχέση μου με την εικαστική επεξεργασία του υφάσματος με οδήγησε και στη συνεργασία με σχεδιαστές μόδας”.

    – Πού μπορούν να μας πάνε τα «μαγικά» χαλιά της οικογένειας Abd Al Aziz;

    Εκεί που θέλει ο καθένας, αρκεί να τολμήσει το ταξίδι μαζί τους.

    – Η οικογένεια Aziz στο Carpets 2 βρίσκεται στη Βηρυτό, άρα στη Μέση Ανατολή, αλλά τα μέλη της είναι διασκορπισμένα. Ως οικονομικό κέντρο τους είναι η Γενεύη. Να το θεωρήσουμε αυτό ως σχόλιο επικαιρότητας;

    Έχεις δίκιο, αλλά η αφήγησή μου δεν έχει κάτι το εμφανές ως σχόλιο. Σημειωτέον ότι αυτή η οικογένεια υπάρχει και αποτυπώνει έναν άλλο αραβικό κόσμο από αυτόν που ξέρουμε. Ζει στην ευμάρεια και στον πολιτισμό. Το ότι μια εταιρεία διαχειρίζεται τα οικονομικά τους στη Γενεύη δείχνει και τη δυτική τους πλευρά. Προσωπικά εκτιμώ τους Άραβες, γιατί σχετίζονται με δικά μου βιώματα που συνδέονται με την ιστορία της οικογένειας Aζίζ, η οποία κατά κάποιον τρόπο συναντιέται με τη δική μου οικογένεια που έχει περάσει από Αθήνα, Κωνσταντινούπολη, Αλεξάνδρεια, Βαρκελώνη και Μαγιόρκα. Βέβαια, τα βιωματικά στοιχεία βγαίνουν αυθόρμητα και τα βλέπω εκ των υστέρων ως θεατής.

    Σίγουρα δεν μου φταίει ο Γιαν Φαμπρ. Προφανώς ενεπλάκη κατά λάθος, δεν ήξερε το τοπίο.

    – Έχει ειπωθεί πως έχετε μια θεατρική αντίληψη στα έργα σας. Δουλεύετε επομένως με κάποιο σενάριο;

    Όταν ξεκινάς να ζωγραφίζεις, έχεις πεντακόσια πράγματα στο μυαλό σου. Από το πρώτο, δεύτερο έργο αρχίζει η ταυτοποίηση και τρώγεσαι με τα ρούχα σου για το πού βρίσκεσαι – είναι όντως ένα παράξενο αλισβερίσι. Μπορεί να νομίζεις ότι εσύ είσαι ο μαέστρος των έργων σου, αλλά κάποια στοιχεία τους σε οδηγούν από μόνα τους. Στο τέταρτο, πέμπτο έργο, είτε ενθουσιάζεσαι είτε αρχίζει το υπαρξιακό δράμα και κάποια στιγμή φτάνεις, με μεταπτώσεις, να καταλήξεις ότι η πορεία ολοκληρώθηκε. Είτε υπερασπίζεσαι τα έργα σου είτε τα ακυρώνεις και ξεκινάς από την αρχή.

    karakatsanis

    “Η οικογένεια που βλέπετε υπάρχει και αποτυπώνει έναν άλλο αραβικό κόσμο από αυτόν που ξέρουμε. Ζει στην ευμάρεια και στον πολιτισμό”.

    – Ακυρώνετε συχνά τα έργα σας;

    Σύμφωνα με κάποιους κριτικούς, ίσως θα έπρεπε να τα είχα ακυρώσει όλα! Υπάρχουν διαστήματα που κάνω παύσεις και δεν ζωγραφίζω. Πλέον πιστεύω στο «λίγα έργα και καλά». Άλλωστε, τα εικαστικά είναι μια συναρπαστικά δύσκολη υπόθεση.

    – Πώς είδατε την υπόθεση Γιαν Φαμπρ;

    Για γέλια και για κλάματα! Σίγουρα δεν μου φταίει ο καλλιτέχνης και δεν θέλω να σχολιάσω την ανθρωποφαγία στο πρόσωπο του Φαμπρ. Είδα διάφορους ηθοποιούς να υποστηρίζουν ότι έγινε διάσημος με τις ακρότητές του, αλλά αυτό είναι κάτι που θα το κρίνει η διεθνής ιστορία της τέχνης. Προφανώς ενεπλάκη κατά λάθος, δεν ήξερε το τοπίο. Ευτυχώς που παραιτήθηκε άρον-άρον, γιατί αν έμενε, θα φθειρόταν. Ήταν λάθος του Υπουργείου Πολιτισμού που έκανε κάτι τέτοιο και δεν επέλεξε κάποιον που να εκφράζει το μέσο όρο. Αυτό θα έκανα αν ήμουν υπουργός.

    – Πού μένετε στην Αθήνα;

    Στην πλατεία Βάθης. Είναι μια «κάθοδος» που έγινε πριν από 22 χρόνια περίπου, καθώς ήθελα να αποκτήσω ένα εργαστήριο ζωγραφικής. Ζω σε ένα σπίτι του 1935, σε μια περιοχή που, όταν πήγα, ήταν ήδη υποβαθμισμένη. Όμως, βιώνω το χώρο μου και τη γειτονιά με χαρά. Κι ας είναι αφόρητη, κι ας σου δημιουργεί μια αίσθηση ανασφάλειας, εξαιτίας των ύποπτων δραστηριοτήτων που υπάρχουν εδώ.

    prosopo-2015-6

    Τα τελευταία 22 χρόνια, ο Βασίλης Καρακατσάνης ζει στην πλατεία Βάθης, σε ένα σπίτι του 1935.

     

    //Η έκθεση του Βασίλη Καρακατσάνη Carpets 2 γίνεται στην γκαλερί Genesis, Χάρητος 35 Κολωνάκι (www.gallerygenesisathens.com) και θα διαρκέσει έως τις 30 Απριλίου.

     

    Διαβάστε ακόμα – αστική αναγέννηση: Στο πανέμορφο νέο κατάστημα TOMS της Θεσσαλονίκης.

     

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top