Κι όμως, υπάρχουν φορές που χαμογελάει (intelligentliving.co).

Τι θα μπορούσε να είναι πιο πιθανό για το παιδί που λεγόταν Κιάνου Ριβς; Κρίνοντας από τις επιδόσεις του στο σχολείο, το οικογενειακό του περιβάλλον και τη δική του -εν γένει συμπεριφορά- άνετα θα μπορούσε να «καεί» πριν καν ανθίσει.

Η μητέρα του ήταν μια γυναίκα που δεν βρήκε ποτέ την ευτυχία. Γι’ αυτό και κατέληξε με πέντε γάμους στην πλάτη. Ο πατέρας του, τον οποίο γνώρισε ελάχιστα, καθώς τους παράτησε όταν ήταν ακόμη μικρό παιδί, κάποια στιγμή βρέθηκε στη φυλακή για διακίνηση ναρκωτικών. Ο Κιάνου, που σήμερα γίνεται 56 ετών, αναγκάστηκε πολλές φορές να μαζέψει τα πράγματά του σε βαλίτσα και να ακολουθήσει τη μητέρα του από χώρα σε χώρα και από πολιτεία σε πολιτεία.

Με την μητέρα του στα Όσκαρ. Η σχέση τους ήταν πάντα προβληματική (Insider.com).

Ο ίδιος ήταν βαριά δυσλεκτικός, με σημάδια ότι έπασχε από το σύνδρομο της διάσπασης προσοχής, ενώ οι σχέσεις του με τους συμμαθητές του ήταν πάντα προβληματικές. Δεν ήταν επιθετικός ως έφηβος – το πρόβλημά του ήταν η ανάγκη του να μένει μόνος. Το σχολείο αποτέλεσε γι’ αυτόν μια μορφή φυλακής, ένας καταπιεστικός μηχανισμός. Χρειάστηκε κάποιες φορές να αλλάξει περιβάλλον, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν καλύτερα.

Το γκελ που κάνει το πρόσωπό του στην κάμερα έχει μια επίπεδη δράση. Σαν να σε παγώνει και να σε θερμαίνει ταυτόχρονα.

Δύο πράγματα τον κράτησαν ενεργό: το χόκεϊ επί πάγου (ειδικά στον Καναδά όπου έμενε το συγκεκριμένο άθλημα κάνει θραύση) και η υποκριτική. Το χόκεϊ, μάλιστα, προηγήθηκε και οι πληροφορίες λένε πως ο Κιάνου ήταν πραγματικό ταλέντο και θα μπορούσε να κάνει ακόμη και επαγγελματική καριέρα. Εκείνος, όμως, αποφάσισε να ακολουθήσει το δρόμο της ηθοποιίας.

Με τον αδικοχαμένο Ρίβερ Φοίνιξ.

Μόλις στα 17 του παράτησε τα πάντα για να ακολουθήσει το επάγγελμα του ηθοποιού και μπαίνει κατευθείαν στα βαθιά. Έκανε, άραγε, καλά; Ο Ριβς είναι ένας κλασικός ιδιοσυγκρασιακός ηθοποιός. Δεν είναι χαμαιλέοντας όπως ο ΝτεΝίρο, δεν έχει την τρέλα του Τζακ Νίκολσον, δεν είναι αστείος όπως ο Τζιμ Κάρεϊ, δεν έχει την παράνοια του Τζόνι Ντεπ και σίγουρα δεν τον ενδιαφέρει να θωπεύει την κάμερα όπως ο Τζορτζ Κλούνεϊ. Η αυταπόδεικτη ομορφιά του, το γκελ που κάνει το πρόσωπό του στην κάμερα, έχει μια επίπεδη δράση. Σαν να σε παγώνει και να σε θερμαίνει ταυτόχρονα.

Υποκριτικά δεν είναι τίποτα φοβερό, αλλά κανείς δεν μπορεί να παίξει όπως αυτός. Τα μάτια του ίσως είναι το πιο σημαντικό του όπλο. Δείχνουν άνθρωπο που έχει περάσει μέσα από τη φωτιά και του έχει μείνει η αίσθηση του καψαλίσματος. Προφανώς, τα παιδικά του χρόνια τού έχουν αφήσει μια ανοιχτή πληγή, ενώ ως ενήλικας πλέον δέχθηκε ουκ ολίγα χτυπήματα.

Παραμένει μοναχικός, αν και πλέον έχει δίπλα του την Αλεξάντρα Γκραντ.

Έχασε από τα ναρκωτικά τον φίλο του Ρίβερ Φοίνιξ, με τον οποίο έπαιξαν μαζί στην εξαιρετική ταινία «Μy own private Idaho». Αργότερα έρχεται η σειρά της Τζένιφερ Σάιμ, της γυναίκας του. Γνωρίζονται σε ένα πάρτι όπου μαζί με το συγκρότημά του, τους Dog Star, έπαιζαν μουσική (ναι, το κάνει κι αυτό). Η Σάιμ έμεινε έγκυος, αλλά το παιδί τους γεννήθηκε νεκρό. Στη συνέχεια το ζευγάρι χωρίζει. Η Σάιμ παλεύει με τους δαίμονές της και την κατάθλιψη. Η κατάληξή της ήταν δραματική: ένα βράδυ γυρνώντας από ένα πάρτι το αυτοκίνητό της προσέκρουσε σε τρία παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή με αποτέλεσμα να πεθάνει ακαριαία. Στο αίμα της βρέθηκαν ίχνη από αλκοόλ και ναρκωτικά.

Με την Αλεξάντρα Γκραντ (radaronline.com).

Ολα αυτά τα γεγονότα έχουν επικαθίσει σαν ίζημα στη ψυχή του Κιάνου. Ο ίδιος έχει πει σε συνέντευξή του: «Η θλίψη αλλάζει σχήμα, αλλά δεν τελειώνει ποτέ. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι μπορείς να την αντιμετωπίσεις και να πεις ”πέρασε και είμαι καλύτερα”. Κάνουν λάθος. Όταν φεύγουν οι άνθρωποι που αγαπάς,είσαι μόνος σου». Πώς γίνεται, λοιπόν, αυτή η εμπειρία να μην μεταφερθεί στους ρόλους του;

Ακόμη περισσότερο, πώς γίνεται να μην έχουν διαμορφώσει όλα αυτά τα γεγονότα την κοσμοθεωρία του; Πάλι με τα δικά του λόγια: «Προσπαθώ να μην είμαι πολύ μόνος μου. Και είναι ένας πολύ σκληρός αγώνας. Θέλω να παντρευτώ, θέλω να κάνω παιδιά, αλλά αυτό είναι στην κορυφή του βουνού. Πρέπει να σκαρφαλώσω πρώτα το βουνό. Θα το κάνω. Απλά δώστε μου λίγο χρόνο. Υπάρχει ένας τσιγγάνος μέσα μου. Έτσι μεγάλωσα και έτσι έζησα όλη μου τη ζωή. Κάποτε έκανε νόημα να ζω έτσι. Δεν μπορούσα να μείνω πουθενά. Μετά έγινα 40. Είναι πολύ δύσκολα γενέθλια. Ίσως επειδή πλέον ξέρεις ότι είσαι ενήλικας».

Ως Neo στο Matrix.

Σήμερα γίνεται 56, αλλά φαίνεται πως δεν έχει καταφέρει ακόμη να περάσει το βουνό. Παραμένει μοναχικός, αν και πλέον έχει δίπλα του την Αλεξάντρα Γκραντ. Έχουν γραφτεί πολλά γι’ αυτή τη σχέση. Για το γεγονός ότι ένας γόης σαν κι αυτόν θαμπώθηκε από μια ώριμη γυναίκα. Προφανώς, για τον Κιάνου Ριβς αυτά τα σχόλια των ΜΜΕ ελάχιστη σημασία έχουν μέσα του.

Ο χρόνος του έχει φερθεί καλύτερα από ό,τι η ζωή. Η ηλικία του δεν συμβαδίζει με την εικόνα του.

Μην ξεχνάμε πως μιλάμε για έναν άνθρωπο που κυκλοφορεί στο δρόμο με την ατημελησία ενός κοινού ανθρώπου και όχι με την πόζα ενός σταρ. Που χρησιμοποιεί το μετρό και συμφύρεται με τους καθημερινούς ανθρώπους, όντας καθημερινός κι αυτός, που έγινε σύμβολο του #MeToo κινήματος δίχως να το επιδιώκει, που έχει έντονο φιλανθρωπικό έργο, που ζει σε ένα μικρό διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη, που είναι φιλόζωος και πού, τέλος πάντων, δεν έχει πουλήσει τη ψυχή του στον διάβολο της ευτελούς δημοσιότητας.

Στο μετρό της Νέας Υόρκης σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Τα χρήματα; Ναι, του έχουν έρθει αφειδώς αλλά και πάλι δεν φαίνεται να περνάει άνετα μαζί τους. Στα δύο sequel του Matrix, δώρισε επίσης μέρος της αμοιβής του προκειμένου τα χρήματα να δοθούν για τη βελτίωση των ειδικών εφέ της ταινίας. Και στο τρίτο μέρος της ταινίας έκανε δώρο από μια Harley Davidson σε κάθε-ένα μέλος του σετ. «Δεν με νοιάζουν τα χρήματα. Έχω βγάλει αρκετά για να ζήσω τρεις ζωές», έχει πει χαρακτηριστικά.

Σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις έχει προσφερθεί να μειώσει (έως και κατά 90%) τη δική του αμοιβή, προκειμένου στην ταινία να συμμετάσχει ένα μεγάλο όνομα. Η πρώτη φορά ήταν στο «Δικηγόρο του Διαβόλου» και το μεγάλο όνομα ήταν φυσικά ο Αλ Πατσίνο. Η δεύτερη ήταν οι «Αντικαταστάτες» με το Τζιν Χάκμαν.

Ναι, έχει παίξει με τους όρους του Χόλιγουντ, αλλά με έναν δικό του τρόπο. Μπορεί να έχει πει ότι θα ήθελε να έχει κάνει περισσότερα blockbusters στη ζωή του, όμως, η φιλμογραφία του είναι γεμάτη από ανεξάρτητες παραγωγές. Τυχαίο; Οχι, αφού μιλάμε για τον Κιάνου.

Ο χρόνος του έχει φερθεί καλύτερα από ό,τι η ζωή. Η ηλικία του δεν συμβαδίζει με την εικόνα του, αλλά ο ίδιος πιστεύει πως γίνεται καλύτερος τώρα που γερνάει, με περισσότερο άγχος όμως για πράγματα που θέλει να κάνει και βλέπει πως δεν θα προλάβει να τα πραγματοποιήσει όλα τα όνειρά του.

 

Διαβάστε ακόμα: Ντόναλντ Σάδερλαντ, ένας πρωτότυπος αριστοκράτης του σινεμά.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top