«κι εγώ χτυπώ την πόρτα σου / όχι για να εισέλθω μολονότι / κατάλληλο είναι το σώμα που φορώ / με προϋπηρεσία έντιμη μακρά / έξωθεν του Νυμφώνος». (Φωτό: Νίκος Κοκκαλιάς)
«Μεγάλο Σάββατο»
Ευχές κροτίδες και φιλήματα ανταλλάσσουν
οι άγιες μέρες μεταξύ τους
κι εγώ χτυπώ την πόρτα σου
όχι για να εισέλθω μολονότι
κατάλληλο είναι το σώμα που φορώ
με προϋπηρεσία έντιμη μακρά
έξωθεν του Νυμφώνος.
Βγες άφοβα.
Όχι ανταπόκριση απόκριση ζητώ
το φίλημα εκείνο που έριξες
από το ύψος ευγενέστατης ευχής
Καλή Ανάσταση
και σφάχτηκε ο λαιμός με το γιακά μου
ήταν από τα κέρματα που ρίχνουμε
στο δίσκο τού εθίμου;
ήταν στο τίμιο ξύλο μου αγκίδα
περιγελαστική;
ήταν μιά γενναιόδωρη έμπνευση
πτωχής αδιαφορίας;
Σε ρωτώ
γιατί δεν είδα ταμπελίτσα
δεν είδα να αναγράφεται
το μέγεθος και η σύνθεση της θέρμης
ούτε και είδα τυπωμένη
τη μάρκα των χειλιών σου πουθενά.
Ανώνυμο τελείως
λαθραίο δηλαδή το πώς να αισθανθώ.
(Από τη συλλογή «Χλόη θερμοκηπίου», εκδ. Ίκαρος, 2005)
Ακούστε εδώ: Johann Sebastian Bach – Chorale (Easter Cantata), BWV 4.
Διαβάστε ακόμα: Top 5 ποιήματα για το Πάσχα
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
