Μάνος Στεφανίδης

«Όχι βιβλία αλλά σελίδες, όχι σύνολα αλλά αποσπάσματα, με έμφαση πάντα στην ιδιαιτερότητα του κειμένου».

Νομίζω πως σε κάποιο ερημικό νησί δεν θα έπαιρνα μαζί μου απλώς ένα βιβλίο, αλλά μόνο εκείνες τις σελίδες που με έχουν σημαδέψει από παιδί. Δηλαδή όχι σύνολα, αλλά αποσπάσματα, με έμφαση πάντα στην ιδιαιτερότητα του κειμένου. Για παράδειγμα, θα διάλεγα την τελευταία σελίδα του «Μολυβένιου Στρατιώτη», εκεί που η ερωτευμένη καρδιά καίγεται στο τζάκι. Επίσης το τέλος του παραμυθιού «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα». Την «Επί του Όρους ομιλία», τους «Μακαρισμούς», την «Παραβολή του Λαζάρου» και την περιγραφή της Ανάστασης από το «Κατά Ματθαίον». Την αναγνώριση του Οδυσσέα και τη «Νέκυια» από την «Οδύσσεια». Τον αποχωρισμό Ανδρομάχης και Έκτορα από την «Ιλιάδα». Επίσης από το «Πόλεμος και Ειρήνη» τις ερωτικές εξομολογήσεις του Μπολγκόνσκι. Ο μονόλογος του Ιεροεξεταστή από τους «Αδελφούς Καραμαζόφ», και το «Μοιρολόι της φώκιας» του Παπαδιαμάντη. Ο «Ακάθιστος Ύμνος» και ο καβαφικός «Τάφος» του Λάνη. Η «Ιερά Οδός» του Σικελιανού. Τέλος, το ανορθόγραφο γράμμα που έστειλε ο πατέρας μου λίγο πριν ναυαγήσει (ευτυχώς σώθηκε) και το κείμενο που μετέφρασε η γυναίκα μου με ιδιαίτερη αφιέρωση στην αρχή της γνωριμίας μας. Πρόκειται για το επίμετρο του βιβλίου «L’age d’homme» με τίτλο «De la littérature considérée comme une tauromachie» και μου παραδόθηκε χειρόγραφο.

Υ.Γ. Τελικά το πιο ποθητό ίσως βιβλίο είναι αυτό που μας περιμένει στο κομοδίνο για να το διαβάσουμε αύριο.

 

Ο Μάνος Στεφανίδης είναι επ. καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

MOLIBENIOS_STRATIOTIS (1)

«Για παράδειγμα, θα διάλεγα την τελευταία σελίδα του ”Μολυβένιου Στρατιώτη”, εκεί που η ερωτευμένη καρδιά καίγεται στο τζάκι».

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top