«Θα πεθάνω μιαν αυγούλα θλιβερή σαν την ζωή μου,/ που η δροσιά της, κόμποι δάκρυ θα κυλάει πονετικό/ στο άγιο χώμα που με ρόδα θα στολίζει τη γιορτή μου,/ στο άγιο χώμα που θα μου είναι κρεβατάκι νεκρικό». (Δεξιά: Emily Ault, «29th April 2008» – Exhibition «In the Woods»).

«Σαν πεθάνω»

Θα πεθάνω μιαν αυγούλα μελαγχολική του Απρίλη,
όταν αντικρύ θ’ ανοίγει μέσ’ στη γάστρα μου δειλά
ένα ρόδο – μια ζωούλα. Και θα μου κλειστούν τα χείλη
και θα μου κλειστούν τα μάτια μοναχά τους, σιωπηλά.

Θα πεθάνω μιαν αυγούλα θλιβερή σαν την ζωή μου,
που η δροσιά της, κόμποι δάκρυ θα κυλάει πονετικό
στο άγιο χώμα που με ρόδα θα στολίζει τη γιορτή μου,
στο άγιο χώμα που θα μου είναι κρεβατάκι νεκρικό.

Όσα αγάπησα στα χρόνια της ζωής μου θα σκορπίσουν
και θ’ αφανιστούν μακριά μου, σύννεφα καλοκαιριού.
Όσα μ’ αγαπήσαν μόνο θα ’ρθουν να με χαιρετίσουν
και χλωμά θα με φιλούνε σαν αχτίδες φεγγαριού.

Θα πεθάνω μιαν αυγούλα μελαγχολική του Απρίλη.
Η στερνή πνοή μου θα ’ρθει να σ’το πει και τότε πια,
όση σου απομένει αγάπη, θα ’ναι σα θαμπό καντήλι
– φτωχή θύμηση στου τάφου μου την απολησμονιά.

 

(Από τη συλλογή «Οι Τρίλλιες που σβήνουν», ενότητα «Χαμόγελα», 1928)

 

// Το ποίημα περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Μαρία Πολυδούρη, Τα ποιήματα», Φιλολογική επιμέλεια – Επίμετρο Χριστίνα Ντουνιά, Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας. Εκδόθηκε πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 2014. Η τρίτη του έκδοση, τον Ιούλιο του 2017, «συμπληρωμένη με ανέκδοτα έργα που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα σε ιδιωτικά αρχεία ή ελάνθαναν δημοσιευμένα σε δυσεύρετα έντυπα, περιλαμβάνει τα ευρισκόμενα ποιήματά της, φιλολογικά σχόλια, καθώς και τα ‘‘Στοιχεία βιογραφίας’’, που αφορούν στην προσωπική και την καλλιτεχνική διαδρομή της ποιήτριας».

 

Ακούστε: Θάνος Ανεστόπουλος – Σαν πεθάνω.

 

Διαβάστε ακόμα: Η Πολυδούρη για τον Καρυωτάκη.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top