M*A*S*H: ήταν αυτή η καλύτερη σειρά που είδαμε ποτέ;

Hταν μια ολότελα τρελή παρέα.

Αν έχεις διαβάσει το Catch 22 του Χέλερ δεν θα έχεις πρόβλημα. Αν κάτι σου έχει πει το Σφαγείο Νο5 του Βόνεγκατ για τον βομβαρδισμό της Δρέσδης όπου μπαίνουν στο παιχνίδι ακόμη και… εξωγήινοι, τότε είσαι σε καλό δρόμο. Αν θεωρείς πως στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί συνέβησαν μόνο θηριωδίες (που συνέβησαν), καλό είναι να διαβάσεις το «Το μυθιστόρημα ενός ανθρώπου δίχως πεπρωμένο» του Ίμρε Κέρτες – θα βρεις άλλου είδους ποιότητες του ανθρώπινου είδους.

Αν πάλι τίποτα από όλα αυτά δεν εμπίπτουν στην άμεση γνώση σου, δεν πειράζει. Ακόμη και τώρα, μια απλή κάθοδος στον λαβύρινθο του youtube θα σε σώσει: το M*A*S*H. βρίσκεται εκεί και σε περιμένει για να καταλάβεις πως από το πεδίο των μαχών μπορεί να προκύψει σπαρταριστό γέλιο. Στην περίπτωσή του έχουμε να κάνουμε με  κρυπτονίτη γέλιου. Σκάει από παντού και σε βρίσκει στα γεμάτα.

Οι σημερινοί πιτσιρικάδες δεν την πρόλαβαν τη σειρά, εμείς όμως οι παλαιότεροι ξέρουμε. Και επειδή ξέρουμε έχουμε να λέμε γι΄αυτό το τόσο παράδοξο δημιούργημα που στα μέρη μας ήρθε με τον εύγλωττο τίτλο «Κ.Ι.Μ.Α.Σ» (Κινητή Ιατρική Μονάδα Αμερικανικού Στρατού). Το όλον: σαν να βλέπεις τους Μόντι Πάιθονς να φορούν την φαιοπράσινη στολή του αμερικανικού στρατού.

Το τελευταίο επεισόδιο της σειράς με τίτλο «Goodbye, Farewell and Amen» βγήκε στον αέρα στις 28 Φεβρουαρίου 1983.

Αν υπάρχει ένας ορισμός για την έννοια της μαύρης κωμωδίας ή της σάτιρας που σπάει τα ποδάρια του καθωσπρεπισμού και του όποιου ηρωισμού, τότε είμαστε στη «σωστή» σειρά. Πολύ πριν πέσουμε στα ηρωικά άσματα του Ολιβερ Στόουν και του Σκορσέζε για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, τούτοι εδώ οι μάγκες με προεξάρχοντα τον σκηνοθέτη Ρόμπερτ Όλτμαν του έδωσαν και κατάλαβε του πολέμου. Μάχες θέλετε; Πάρτε γέλιο που δεν θα σας αφήσει άντερο. Ηρωικές πράξεις θέλετε; Ορίστε μια σειρά από στράκες πηγαίου γέλωτα.

Για να είμαστε ακριβείς προηγήθηκε η ταινία της σειράς. Ήταν το 1970 όταν ο Όλτμαν πήρε από το χεράκι τους  Ντόναλντ Σάδερλαντ, Έλλιοτ Γκουλντ και Τομ Σκέριτ και τους διάβασε το μυθιστόρημα του Ρίτσαρντ Χούκερ στο οποίο βασίζεται η ταινία.

Το βιβλίο αναφερόταν σε μια κινητή μονάδα γιατρών στον πόλεμο της Κορέας. Επειδή, όμως, εκείνη την περίοδο στα «πάνω» του ήταν ο πόλεμος του Βιετνάμ, ο Όλτμαν αποφάσισε οι συνδηλώσεις της ταινίας να έχουν ευθεία αναφορά σ’ αυτές τις πολεμικές επιχειρήσεις. Ήταν μια καθοριστική χρονική και χωρική μετατόπιση που, ας μην κρυβόμαστε, περιείχε και την απαραίτητη πολιτική θέση του σκηνοθέτη.

Γενικώς, η ταινία γυρίστηκε με περιπέτεια. Ο Όλτμαν δεν τα βρήκε στα ποσοστά με την εταιρία 20th Century Fox, τα γυρίσματα ήταν θυελλώδη ανάμεσα στον σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς. Ε, και; Όταν βγήκε στις αίθουσες έσπασε τα ταμεία. Και να σκεφτεί κανείς πως την ίδια περίοδο βγήκαν στις αίθουσες ταινίες όπως  «Πάττον, ο θρύλος της Νορμανδίας» και το «Tora!Tora!Tora!». Τα βραβεία ήρθαν απανωτά, ενώ η ταινία ήταν υποψήφια για πέντε Όσκαρ. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατέταξε 56η στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών κι 7η στη λίστα με τις καλύτερες κωμωδίες.

Κάπως έτσι προέκυψε και η σειρά που μας αφορά πιο άμεσα για να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την επιρροή της βασικής ιδέας και να κάνει το M*A*S*H ένα… smash hit. Τα δικαιώματα τα πήρε το CBS και η σειρά προβλήθηκε από το 1972 έως το 1983 και βρέθηκε υπό την επίβλεψη του Larry Gelbart. Η σειρά θεωρείται μια από τις πλέον επιτυχημένες στην αμερικανική τηλεόραση.

Η σειρά κράτησε 11 ολόκληρα χρόνια.

Η σειρά προβαλλόταν μια φορά την εβδομάδα και είχε διάρκεια το πολύ μισή ώρα. Αίφνης, έδωσε νόημα στην έννοια της μαύρης κωμωδίας ή όπως έλεγαν τότε οι Αμερικανοί της «dramedy» με την έννοια ότι πολλά επεισόδια σκορπούν γέλιο κι άλλα είχαν περισσότερους δραματικούς τόνους. Η σειρά πατούσε σε μια πυρωμένη γραμμή μεταξύ κωμωδίας και δράματος. Αποχαλίνωσης, αλλά και καταδίκης του ρόλου που είχαν οι ΗΠΑ στον Ψυχρό Πόλεμο.

Στα χρόνια που παίχτηκε η σειρά άλλαξαν πολλοί ηθοποιοί σε πρωταγωνιστικούς ή δεύτερους ρόλους. Ωστόσο, οι βασικοί έμειναν μαζί για 11 ολόκληρα χρόνια (Hawkeye, Father Mulcahy, Margaret Houlihan και Maxwell Klinger. Χάρη στη σειρά μάθαμε ηθοποιός όπως ο Alan Alda, η εκρηκτική Loretta Swit, ο Jamie Farr, ο  William Christopher, ο Wayne Rogers και κάμποσοι άλλοι.

Αξίζει να σημειωθεί πως oι παραγωγοί Larry Gelbart και Gene Reynolds είχαν ζητήσει από το CBS να μην υπάρχει γέλιο-κονσέρβα στις σπαρταριστές σκηνές, κάτι εκείνη την εποχή δεν μπορούσε να το διανοηθεί κανείς. Βρέθηκε μια μέση λύση έπειτα από μαραθώνιες συναντήσεις όπου το κατασκευασμένο γέλιο ήταν προαιρετικό στον κάθε θεατή.

Το τελευταίο επεισόδιο της σειράς με τίτλο «Goodbye, Farewell and Amen» βγήκε στον αέρα στις 28 Φεβρουαρίου 1983 και είχε διάρκεια 2,5 ώρες (!). Εφτασε να έχει θεαματικότητα ακόμη και 77% (περίπου 125 εκατομμύρια θεατές). Ήταν η αρχή για τη δημιουργία ενός μύθου που κρατάει ως και σήμερα.

Διαβάστε ακόμα: «Με τον Κίνσκι και τον Χέρτζογκ στα γυρίσματα του Κόμπρα Βέρντε».

TAGS :
ταινία τηλεοπτική σειρά

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook