Χαλαρός και άνετος, αλλά η ζωή δεν ήταν πάντα ευχάριστη για τον Matthhew McConaughey.

Τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής, ο δρόμος για την επιτυχία, οι συνήθειες της καθημερινότητας και άλλα πολλά. Ο Matthew McConaughey έχει κάτι να μας πει με βάση τις εμπειρίες που έχει αποκομίσει και τις μοιράζεται μαζί μας μέσω του βιβλίου του «Greenlights».

Δεν χωράει αμφιβολία πόσο ιδιαίτερη φυσιογνωμία είναι ο McConaughey: οσκαρικός ηθοποιός (άρα περιζήτητος στο Χόλιγουντ), πολιτικοποιημένος και συνάμα με έντονες οικολογικές ανησυχίες. Δεν διστάζει κατά καιρούς να ασχοληθεί με διάφορα πεδία: από το να φτιάξει ένα νέο ουίσκι έως να γράψει ένα αυτοβιογραφικό πόνημα που καταλήγει να είναι ένα βιβλίο αυτοβοήθειας.

Στο συγκεκριμένο σημειώνει πως τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής είναι «ΠΟΙΟΤΙΠΟΤΕΠΟΥΠΩΣ» (όλο μια λέξη), αλλά η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο όλων είναι το «ΓΙΑΤΙ;». Το βιβλίο του είναι ένα ερωτικό γράμμα στη ζωή, θεωρώντας πως η ζωή δεν είναι ουσιαστικό, αλλά ρήμα. Ακόμη και η γραμματική έχει τη σημασία της.

«Η αξία της άρνησης εξαρτάται από το βαθμό της δέσμευσης που έχουμε».

Ο ίδιος θεωρεί πως το βιβλίο που έγραψε δεν είναι ούτε βιογραφία, ούτε και ένα βιβλίο συμβουλών, αλλά μια προσπάθεια προσέγγισης αυτών που έχει ζήσει τα τελευταία 35 χρόνια. Μάλιστα, μας λέει πως η φιλοσοφία του για τη ζωή είναι εύκολα κατανοητή και αν την επιλέξουμε μπορούμε εύκολα να την εφαρμόσουμε και στον δικό μας βίο.

Ηδη στα 50 του, έχει βιώσει πολλά «πάνω» και «κάτω». Εχει ξαπλώσει σε άνετα κρεβάτια, αλλά έχει κοιμηθεί και στο πίσω κάθισμα ενός φορτηγού. Εχει μάθει τι θα πει να είσαι στο κέντρο του ενδιαφέροντος, αλλά και στην αφάνεια. Γι’ αυτό και αποφαίνεται: «Η αξία της άρνησης εξαρτάται από το βαθμό της δέσμευσης που έχουμε».

Ο νεαρός Matthew μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου η αγάπη και βία συνυπήρξαν. Οι γονείς του χώρισαν δύο φορές και παντρεύτηκαν τρεις. Ο πατέρας έσπασε το δάχτυλο της μάνας του τέσσερις φορές. Αργότερα πέθανε από καρδιακή προσβολή την ώρα που έκανε σεξ. Κάτι που πάντα πίστευε πως θα του συνέβαινε.

Με την μητέρα του, Κέι (pagesix.com).

Από νωρίς, ο Matthew κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: «Το να χάνεις τη δύναμη της αντιπαράθεσης σημαίνει να χάνεις τη δύναμη της ενότητας». Αυτό στη ζωή του προέκυψε με κάπως παράδοξο τρόπο: βλέποντας τον πατέρα του να κρατάει ένα μπουκάλι κέτσαπ που ήθελε να το εκσφενδονίσει στο κεφάλι της μητέρας του και τη μητέρα του να κρατάει ένα μαχαίρι και να το κουνάει απειλητικά στο πρόσωπό του. Στο τέλος, γεμάτοι αίματα και κέτσαπ κατέληγαν συμφιλιωμένοι να κάνουν παθιασμένο σεξ. Αυτός ήταν ο δικός τους τρόπος για ενότητα (!).

«Να αποκτάς καλές συνήθειες και να γίνεσαι δούλος τους».

Ο ηθοποιός, όμως, επιμένει: μην χάνεις ποτέ το δρόμο σου. Ο ίδιος έβλεπε πάντα το σχολείο ως διακοπές. Είχε δική του δουλειά (του ποδαριού, αλλά τι πείραζε;), ήταν το παιδί που έκανε τους άλλους να γελούν και κατάφερνε πάντα να έχει το πιο όμορφο κορίτσι του σχολείου στην αγκαλιά του. Ήταν ο βασιλιάς του cool, κι ας μην του πετύχαιναν πάντα τα κόλπα και οι ιδέες.

Στο True Detective.

Η άλλη συμβουλή που δίνει είναι «να αποκτάς καλές συνήθειες και να γίνεσαι δούλος τους». Ο ίδιος, όταν πήγε στο κολέγιο, άρχισε να έχει αμφιβολίες για το αν θέλει να γίνει δικηγόρος. Ξαφνικά έπεσε στα χέρια του ένα βιβλίο για τον Σπουδαιότερο Πωλητή του Κόσμου. Το βιβλίο έλεγε πως πρέπει να γίνει κανείς σκλάβος της αυτοπειθαρχίας. Το βιβλίο θα του αλλάξει τη ζωή, θα αποφασίσει να πάει σε μια σχολή κινηματογράφου και παράλληλα να κάνει τον μπάρμαν για τα προς το ζην. Εκεί θα γνωρίσει τον casting director, Don Phillips, που του έδωσε ένα ρολάκι στην ταινία «Dazed and Confused». Το μόνο που έλεγε στην ταινία ο Matthew ήταν: All right, all right, all right». Έμαθε, όμως, σε τι πράγμα αξίζει να γίνεσαι «σκλάβος» για κάτι που σε γεμίζει.

Επίσης, μας προτρέπει να κάνουμε το εξής: «Οταν μπορείς να κάνεις κάτι, ρώτα τον εαυτό σου αν το θέλεις πραγματικά» και πάνω από όλα «ακολούθησε το όνειρό σου». Εκείνος, το 1996 έγινε αυτομάτως διάσημος παίζοντας στην ταινία «A Time to Kill» και κάποια πράγματα άρχισαν να παίρνουν το δρόμο του, εκτός από τη σχέση του με τη μητέρα του που έγινε ψυχρή και απόμακρη.

«Η αλήθεια είναι σαν την καυτερή πιπεριά χαλαπένιο. Οσο πιο κοντά πας στη ρίζα, τόσο πιο καυτή γίνεται».

Στο «Dallas Buyers Club» που το έδωσε το Οσκαρ.

Αυτό που έχει καταλάβει ως τώρα στη ζωή του είναι το εξής: «Η αλήθεια είναι σαν την καυτερή πιπεριά χαλαπένιο. Οσο πιο κοντά πας στη ρίζα, τόσο πιο καυτή γίνεται».

Το 2003 θα βρεθεί μπροστά σε μια αλήθεια. Θα γνωρίσει τη μελλοντική γυναίκα του, θα φανταστεί τον εαυτό του οικογενειάρχη και θα πει στον ατζέντη του ότι βαρέθηκε πια να παίζει ρομαντικές κωμωδίες. Απέρριπτε τη μια πρόταση μετά την άλλη, καίτοι τα χρήματα ήταν πολύ καλά. Επί δύο χρόνια έκλεισε την πόρτα στη βιομηχανία του θεάματος.

Και τότε έρχεται το Dallas Buyers Club και παίρνει το Οσκαρ για την ερμηνεία του και στη συνέχεια παίρνει μέρος στο True Detective. Αρα, άξιζαν όλες αυτές οι αρνήσεις και η αναμονή για κάτι πραγματικά καλό.

 

Διαβάστε ακόμα: Φ. Μάρεϊ Έιμπραχαμ, ο αινιγματικός αντι-σταρ.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top