Πώς η Πατρίτσια Χάισμιθ έγραψε τον «Ταλαντούχο Κύριο Ρίπλεϊ» 
Έτσι γεννήθηκε η ταινία «Dr. No» και ο μύθος του James Bond 
«Μετά από μένα»: μια σπάνια ποιητική σπουδή από τον Γιάννη Τζανετάκη 
Αύγουστος Κορτώ: «Η ζωή είναι ζαριά, κι αν έχει κάποιο νόημα είναι το κυνήγι της ηδονής κι η αποφυγή του πόνου» 
Ποιος πάτησε πρώτος στην κορυφή του Έβερεστ; Ο Χίλαρι ή ο Νοργκάι; 
«Το βασικό μου κείμενο για τη συμπαντική αρμονία, που έγραψα στα 1942, σε ηλικία 17 ετών, έμελλε να γίνει η πυξίδα όχι μόνο του κόσμου της μουσικής, αλλά και όλων των εκφάνσεων του πνευματικού και του κοινωνικού μου βίου: θρησκεία, φιλοσοφία, κοινωνιολογία, πολιτική». (Φωτογραφία: mikis-theodorakis.net/).
Από πολύ νωρίς με απασχόλησαν δυο μεγάλα προβλήματα: το πρώτο είχε να κάνει με το νόημα της ζωής· το δεύτερο ήταν η αιφνίδια κατάληψη του ψυχικού μου κόσμου από τη μουσική. Έπρεπε πάση θυσία να ανακαλύψω ποιος είμαι και πού (πώς και γιατί) βρίσκομαι.
Πρέπει ίσως εδώ να πω ότι έξω από την οικογένειά μου ένιωθα σαν ναυαγός σε αφρισμένη θάλασσα. Κι αυτό γεννούσε μέσα μου ένα αίσθημα τρόμου. Έτσι οδηγήθηκα στην αποκάλυψη της μουσικής σύνθεσης. Σαν αντιστάθμισμα για να μπορέσω να επιβιώσω.
Με άλλα λόγια, αυτή η αντίθεση ανάμεσα στον τρόμο και στη λύτρωση με βοήθησε να ανακαλύψω τη διαλεκτική σχέση θέση-αντίθεση ίσον σύνθεση με τη μορφή της αντίθεσης αρμονίας-χάους και να την καταγράψω στα 1942, σε ηλικία 17 ετών, στο βασικό μου κείμενο για τη συμπαντική αρμονία, που έμελλε να γίνει η πυξίδα όχι μόνο του κόσμου της μουσικής, αλλά και όλων των εκφάνσεων του πνευματικού και του κοινωνικού μου βίου: θρησκεία, φιλοσοφία, κοινωνιολογία, πολιτική.
Αυτό με βοήθησε να αντιμετωπίσω τη φυλή των ανθρώπων από ένα βάθρο εντελώς προσωπικό, ανεξάρτητο, ελεύθερο, που επρόκειτο να με φέρει πολλές φορές σε αντίθεση κυρίως με το πολιτικό περιβάλλον και σε διαφορετικό επίπεδο με ορισμένους κλάδους της μουσικής. Δηλαδή στην ουσία έζησα μόνος, περιχαρακωμένος από τα έργα και τις ιδέες μου, αντιμετωπίζοντας συχνά φαρμακερά βέλη, που όμως δεν ήταν ικανά να κλονίσουν το ήθος και τη στάση μου και κυρίως την πνευματική μου γαλήνη.
Αυτό ήταν και είναι η δική μου αλήθεια. Με ενδιαφέρουν τα καλοπροαίρετα ερωτήματα που πιθανώς προκύπτουν. Κάθε άλλη προσέγγιση με αφήνει αδιάφορο.
Στην επόμενη σελίδα: «Οι τρεις Αρχάγγελοι που είχα την τύχη να γνωρίσω από τα εφηβικά μου χρόνια».
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
