«Δυστυχώς, ήταν παράδεισος»: το φεστιβάλ ελληνοαραβικού σινεμά επιστρέφει στην Αθήνα

Η διοργάνωση ξεκινάει στις 31 Μαΐου με την ταινία του Αλέξη Δαμιανού «Μέχρι το πλοίο».

Ο καιρός του θερινού σινεμά έφτασε. Ηδη οι αίθουσες έχουν ανοίξει τις πύλες τους και σιγά σιγά ξεκινούν και τα θεματικά αφιερώματα από πολλές δραστήριες ομάδες που υπάρχουν στην Αθήνα.

Μια από αυτές είναι η δραστήρια ομάδα locus athens (μη κερδοσκοπική εταιρεία που ιδρύθηκε το 2004) που επαναφέρει συλλογικό σινεμά «Δυστυχώς, Ηταν Παράδεισος». Η επιμέλεια ανήκει Ντελφίν Λέκας και αυτή η επιστροφή είναι ό,τι πρέπει για τους σινεφίλ της Αθήνας. Η διοργάνωση που εξερευνά τον ανοιχτό διάλογο ανάμεσα στις ελληνικές, τις μεσανατολικές και τις βορειοαφρικάνικες ταινίες επιστρέφει έπειτα από αναγκαστική διακοπή λόγω του λοκντάουν και ξεκινάει στις 31 Μαΐου με την ταινία του Αλέξη Δαμιανού «Μέχρι το πλοίο».

Έχοντας ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο του 2020 με ένα σινε-κονσέρτο στον Ταύρο, η διοργάνωση επανέρχεται με τη μορφή ενός μηνιαίου προγράμματος κινηματογραφικών εκδηλώσεων το καλοκαίρι του 2021. Έπειτα από τρεις προβολές και μία παύση μερικών μηνών, το πρόγραμμα η μπομπίνα παίρνει ξανά εμπρός από τις 31 Μαΐου με μία σειρά ελληνικών, μεσανατολικών και βορειοαφρικανικών ταινιών, οι οποίες συνομιλούν μεταξύ τους καθώς προσεγγίζουν όμοια θέματα που ανταποκρίνονται τόσο στην ιστορία του Ταύρου όσο και των κατοίκων του.

Η θεματολογία του προγράμματος καλύπτει ζητήματα που σχετίζονται με αυτούς τους νέους κατοίκους που διαμόρφωσαν -στον Ταύρο όπως και παντού- μία εργατική δύναμη με εργατικές κινητοποιήσεις για τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Με αγώνες γυναικών εργατριών και διαμαρτυρίες για την προστασία του περιβάλλοντος ενάντια σε επιθετικές πρακτικές βιομηχανιών και εργοστασίων.

Σε πολιτικά και κοινωνικά ταραχώδεις καιρούς, από τον μαχητικό κινηματογράφο του 1960 μέχρι σήμερα στην Ελλάδα και στον αραβικό κόσμο, οι κινηματογραφιστές στοχεύουν να αποκαλύψουν δευτερεύουσες ιστορίες, οι οποίες συνειδητά δεν είχαν κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης. Διαφορετικές σε μορφή και δομή, οι ταινίες που θα προβληθούν ποικίλλουν από ταινίες φαντασίας, ντοκιμαντέρ, πειραματικές έως και ένα σινε-κονσέρτο.

Οι ταινίες που επιλέχθηκαν προέρχονται από σύγχρονους κινηματογραφιστές, αλλά και πρωτοπόρους, των οποίων το έργο αποτελεί μέρος της κινηματογραφικής μας κληρονομιάς. Πράγματι, το καλλιτεχνικό πεδίο του σινεμά είναι ιστορικά συνδεδεμένο με τον κόσμο της εργασίας. Είτε μέσω της φαντασίας είτε των ντοκιμαντέρ, η εργασία, οι εργάτες και η τάξη τους έδωσαν παλμό στην ιστορία του σινεμά.

Παράλληλα, ο οργανισμός AIN σε συνεργασία με τη locus athens προσκάλεσε κινηματογραφιστές, καλλιτέχνες, επιμελητές και ακτιβιστές να συλλογιστούν τα διάφορα ζητήματα που τίθενται σε κάθε προβολή και να ανταποκριθούν σε αυτά μέσω κειμένων, οπτικών δοκιμίων ή διαδικτυακών συζητήσεων. Το υλικό θα δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του TAVROS, καθώς και μέσω newsletter. Οι Αλληλογραφίες αυτές δημιουργούν ένα ευρύτερο πλαίσιο που επιτρέπει στις πολλαπλές αναγνώσεις των προβολών να διαχέονται στο χρόνο.

Αναλυτικά, το πρόγραμμα του φεστιβάλ:

Δευτέρα 31 Μαΐου, 21:00 | Λαΐς (θερινός) – Ταινιοθήκη της Ελλάδος

«Μέχρι το πλοίο» του Αλέξη Δαμιανού», (1966, 93 λεπτά, Ελλάδα)
Στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Με τον Αλέξη Δαμιανό, την Ελένη Μπουρμπουχάκη και τον Χρήστο Τσάγκα.

Σκηνή από την ταινία Poisonous Roses.

Τετάρτη 2 Ιουνίου, 21:00 | Θερινός Κινηματογράφος Φλερύ

«Poisonous Roses» του Ahmed Fawzi Saleh (2018, 70 λεπτά, Αίγυπτος/Γαλλία/Κατάρ/Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα)
Στα αραβικά με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους. Με τον Mohamed Berakaa, την Safaa El Toukhy και τον Ibrahim El-Nagari.Online

Αλληλογραφίες: κείμενα του θεατρικού συγγραφέα και σεναριογράφου Ευθύμη Φιλίππου και του συγγραφέα και κριτικού Ismail Fayed.

Aπό την ταινία «Ceuta’s Gate» της Randa Maroufi.

Τετάρτη 16 Ιουνίου, 21:00 | Θερινός Κινηματογράφος Φλερύ

«Ceuta’s Gate» της Randa Maroufi (2019, 19 λεπτά, Γαλλία/Μαρόκο)
«Pre-Image (Blind as the Mother Tongue)» του Hiwa K (2017, 18 λεπτά, Γερμανία/Ελλάδα)
«Ο πιο μακρύς δρόμος» της Μαριάννας Οικονόμου (2015, 74 λεπτά, Ελλάδα)

Online Αλληλογραφίες: κείμενα της ακαδημαϊκού και κινηματογραφίστριας Αργυρώς Νικολάου και του κριτικού τέχνης και κινηματογράφου Nicolas Feodoroff.

Η ταινία «My English Cousin» του Karim Sayad.

Επιπλέον προβολή (λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν σύντομα), Γήπεδο Μπάσκετ (ΓΑΣΤ), Ταύρος

«Ακαδημία Πλάτωνος» του Φίλιππου Τσίτου (2009, 103 λεπτά, Ελλάδα/Γερμανία)
«My English Cousin» του Karim Sayad (2019, 122 λεπτά, Ελβετία/Κατάρ)

Online Αλληλογραφίες: podcast της επιμελήτριας, συγγραφέως και περφόρμερ-εικαστικού Yasmina Reggad και βίντεο της εικαστικού και αρχιτεκτόνισσας Σοφία Ντώνα.

Σκηνή από την ταινία «Roundabout in my Head» του Hassen Ferhani.

Επιπλέον προβολή (λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν σύντομα), Γήπεδο Μπάσκετ (ΓΑΣΤ), Ταύρος

«Roundabout in my Head» του Hassen Ferhani (2015, 101 λεπτά, Αλγερία/Γαλλία/Λίβανος/Κατάρ)
«Οι βοσκοί» του Νίκου Παπατάκη (1967, 121 λεπτά, Ελλάδα)

Online Αλληλογραφίες: κείμενα του πολιτιστικού δημοσιογράφου και δοκιμιογράφου Ammar Almamoun και της ερευνήτριας, καθηγήτριας φιλοσοφίας Σοφίας Ευσταθίου.

Διαβάστε ακόμα: Χάρβεϊ Καϊτέλ – παλιάς κοπής και πάντα cool.

TAGS :
Αλέξης Δαμιανός κινηματογράφος σινεμά ταινία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook