Η Νάνα Παπαδάκη είναι ηθοποιός και σκηνοθέτις. Η τρίτη ποιητική συλλογή της «Encore-Γυναίκες της Οδύσσειας» κυκλοφόρησε το 2016 από τις εκδόσεις Μελάνι. (Φωτογραφία: Κατερίνα Τζιγκοτζίδου)

Ι.

Η άλλη μάνα
το μαύρο που είμαι
κι ό,τι στα μάτια άσπρο.

 

ΙΙ.

Κάθονται γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι. Η Αντιγόνη, ο Κρέοντας, η Μήδεια, ο Ιάσων, ο Φιλοκτήτης, ο Οιδίποδας (βλέπει τώρα). Η Ηλέκτρα ταΐζει στο στόμα την άρρωστη μητέρα της. Μπαίνει μέσα ο αγγελιοφόρος και τους λέει πως πρόκειται για όνειρο. Σε λίγο ξημερώνει. Ο Κρέοντας πρέπει να θάψει την Αντιγόνη, η Ηλέκτρα να σκοτώσει τη μάνα της, ο Οιδίποδας να βγάλει τα μάτια του, o Φιλοκτήτης να χωθεί στον Δούρειο Ίππο. Αλήθεια, πώς λέγεται στα αρχαία το «what the fuck»;

ΥΓ: «Με συγχωρείς, μάνα. Αυτός ο πόλεμος με τρέλανε. Αν ήξερα πως θα ’πρεπε να σε σκοτώνω στους αιώνες, θα ’γραφα εγώ την ιστορία». «Κι εγώ το ίδιο. Τραγική ιστορία. Να σε σκοτώνει η κόρη σου, όταν όλοι ακούν, αλλά κανείς δε βλέπει».

 

ΙΙΙ.

Περπατούσα, περπατούσα αυτό θυμάμαι
Μες στο γαλάζιο τ’ ουρανού
Έσπερνα θρυμματισμένο ακροκέραμο
Άνοιγα φωλιές
Κάτι νικούσα που δεν ήξερα
Το σπίτι του θεού
Μ’ έσφιγγε κάτω απ’ την μπότα.

Ύστερα είδα τη γυναίκα με τα δυο παιδιά
Κονσέρβες να κρέμονται απ’ το άρμα
Και λευκό πολύ
Να καίει και να καίγεται
Για τον αιώνα μες στην πέτρα.

 

//Η Νάνα Παπαδάκη είναι απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, της Σχολής Σκηνοθεσίας Κιν/φου Ε. Χατζίκου, του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και της Γερμανικής Σχολής Αθηνών. Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με σημαντικούς σκηνοθέτες σε έργα ελληνικού και παγκόσμιου ρεπερτορίου, που παρουσιάστηκαν σε κρατικές και ιδιωτικές θεατρικές σκηνές, καθώς και στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Σκηνοθέτησε τον πλατωνικό διάλογο «Ίων» για το Φεστιβάλ των Αισχυλείων, την «Κασσάνδρα» της Κρίστα Βολφ στη γερμανική γλώσσα και συμμετείχε με ταινία μικρού μήκους σε δική της σκηνοθεσία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κιν/κών Σχολών στο Μόναχο. Η πρώτη ποιητική συλλογή της κυκλοφόρησε το 2011. Επίσης έχει εκδώσει: «Τα δώρα της αγρύπνιας» (Αστάρτη, 2013) και το «Encore-Γυναίκες της Οδύσσειας» (Μελάνι, 2016).

 

Διαβάστε ακόμα: Μπαρμπαρά Κασσέν – «Η νοσταλγία είναι πανούργα και πολύτροπη».

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top