Τι να περιμένουμε από τον «Ναπολέοντα» του Ρίντλεϊ Σκοτ;

Χοακίν Φίνιξ: Πόσους ηθοποιούς μπορείτε να φανταστείτε που να ταιριάζουν γάντι σε έναν τόσο απαιτητικό ρόλο;

Εκατοντάδες κομπάρσοι, σκηνές μάχης με μεγάλη διάρκεια, τεράστια σκηνικά, μετατροπές και μεταμορφώσεις κτιρίων, κοστούμια και εποχής, λεπτομέρειες σε στολές και όπλα, ιστορικοί σύμβουλοι, γυρίσματα με πολλές κάμερες ταυτόχρονα, πολυπληθές συνεργείο και καστ με μεγάλα ονόματα. Η συνταγή του επικού σινεμά είναι η ίδια από κτίσεως Χόλιγουντ και αν όλα αυτά που διαβάσατε πριν τα κάνετε τάλιρα (σημερινά δολάρια για την ακρίβεια) θα καταλάβετε γιατί το είδος δεν έχει και πολλά να μας δείξει τις τελευταίες δεκαετίες, όσο κι αν η ψηφιακή τεχνολογία κάνει φιλότιμες προσπάθειες να δημιουργήσει κάτι που να του μοιάζει.

Σαφώς και οι εποχές του «Μπεν Χουρ», της «Κλεοπάτρας», ή του «Δόκτορ Ζιβάγκο» έχουν πλέον περάσει ανεπιστρεπτί και μόνο αναλαμπές του στυλ «Τιτανικός», «Συμμορίες της Νέας Υόρκης» ή «Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν» σώζουν στον αιώνα μας τα προσχήματα για αυτό το παραμυθένιο είδος, ίσως το πιο θεαματικό από όσα έχουν να μας δείξουν οι κινούμενες εικόνες μέσα σε μια σκοτεινή αίθουσα. Έτσι, για να χαίρεται το μάτι.

Και ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα σκηνοθέτες σαν τον Σπίλμπεργκ ή τον Σκορσέζε που έχουν στο συρτάρι τους τη συγκεκριμένη συνταγή για να την αντιπαραθέσουν κάθε φορά με τους λογιστές των κινηματογραφικών εταιριών. Και βέβαια, όχι μόνο ο Σπίλμπεργκ και ο Σκορσέζε. Υπάρχει και κάποιος που είχε επαναφέρει την έννοια του επικού σινεμά, πριν από 23 χρόνια με τον «Μονομάχο».

Στην ταινία αναπαρίστανται έξι διαφορετικές σημαντικές μάχες αλλά η βαρύτητα δόθηκε στην καθοριστική του Βατερλό.

Ο αειθαλής Ρίντλει Σκοτ, σκηνοθέτης αταξινόμητος ως προς το ύφος και ικανός για τα πάντα (και έχει κάνει τα πάντα εδώ που τα λέμε), σε αυτή την 26^η ταινία του θέλησε να αναμετρηθεί με τον Γάλλο αυτοκράτορα και στρατηγό, ει δυνατόν χωρίς το αποτέλεσμα να θυμίζει Βατερλό. Άλλωστε σχεδιάζει αυτή την ταινία γύρω από τον Βοναπάρτη τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.

Η αλήθεια είναι ότι ο 86χρονος (έχει γενέθλια στις 30 Νοεμβρίου) σκηνοθέτης έχει κάτι κοινό με τον Κορσικανό στρατηλάτη. Όταν γυρίζει ταινία, το πλατό μοιάζει με στρατόπεδο όπου όλα τρέχουν με τον ρυθμό του ενώ ο ίδιος , βρίσκεται καθημερινά για δώδεκα ώρες στο πόδι, μετά  προετοιμάζει τα γυρίσματα της επόμενης μέρας και την άλλη μέρα είναι πάλι φρέσκος. Πόσοι στην ηλικία του (ή και μικρότεροι) μπορούν να το κάνουν αυτό;

Η επιλογή του Χοακίν Φίνιξ για τον ομώνυμο ρόλο φαίνεται ότι τον δικαιώνει απόλυτα. Είχαν συνεργαστεί ξανά στον «Μονομάχο» αλλά η εξέλιξη του Αμερικανού ηθοποιού από τότε είναι κάτι παραπάνω από αλματώδης. Πόσους ηθοποιούς του ευρύτερου Χόλιγουντ μπορείτε να φανταστείτε που να διαθέτουν το απαραίτητο (και αβίαστο) ειδικό βάρος ή την ιδιοσυγκρασία για έναν τόσο απαιτητικό ρόλο;

Ο Ρίντλεϊ Σκοτ σχεδίαζε την ταινία τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.

Ο Σκοτ πάντως λέει πως οι επιλογές ήταν δύο (δεν αποκαλύπτει την άλλη) αλλά την απόφαση την πήρε όταν είδε το «Joker». Συζητώντας οι δυο τους για το πως θα πρέπει να προσεγγίσει ο ηθοποιός τον ρόλο και ψυχαναλύοντας για μερόνυχτα τον Ναπολέοντα, κατέληξαν πως ήταν μια «διχασμένη προσωπικότητα», πράγμα που πιθανότητα ξεμπλόκαρε τον Φίνιξ ο οποίος στην αρχή είχε κάπως χαωθεί. Και που σημαίνει πως θα δούμε πολλά επίπεδα κάτω από τη “μάσκα” του ηγέτη.

Για το ρόλο της Ιωσηφίνας ο σκηνοθέτης ήθελε διακαώς την Τζόντι Κόμερ με την οποία είχε δουλέψει το 2021 στην «Τελευταία Μονομαχία». Η Κόμερ μάλιστα ξεκίνησε κάποιες πρόβες δηλώνοντας ενθουσιασμένη αλλά τελικά οι ανειλημμένες υποχρεώσεις της που είχαν πάει πίσω εξαιτίας της πανδημίας, την ανάγκασαν τον Ιανουάριο του ’22 να ανακοινώσει την αποχώρηση της από την ταινία. Την ίδια μέρα η Βανέσα Κίρμπι στέφθηκε αυτοκράτειρα της Γαλλίας.

Στην ταινία αναπαρίστανται έξι διαφορετικές σημαντικές μάχες αλλά η βαρύτητα δόθηκε στην καθοριστική του Βατερλό. Βαρύτητα τόσο στο ρεπεράζ για την εύρεση του ιδανικού χώρου όσο και στην εκπαίδευση και κίνηση των κομπάρσων που έπρεπε να μάθουν τις διαφορετικές τακτικές του κάθε στρατού, τον τρόπο γεμίσματος των όπλων ή τους σχηματισμούς στη μάχη. Τα οποία και εκτέλεσαν στην εντέλεια.

Ο Ντέιβιντ Σκάρπα που ανέλαβε το τιτάνιο έργο της συγγραφής του σεναρίου είναι κι αυτός γνώριμος συνεργάτης του Σκοτ, καθώς ήταν ο σεναριογράφος του «Όλα τα λεφτά του κόσμου» (2017) μιας ταινίας, βασισμένης επίσης σε πραγματικά γεγονότα (του 20ού αιώνα αυτή τη φορά) γύρω από την απαγωγή του εγγονού του μεγιστάνα των πετρελαίου Ζαν Πολ Γκετί, το 1973 στην Ιταλία.

Η Βανέσα Κίρμπι είναι η Ιωσηφίνα μετά την αποχώρηση της Τζόντι Κόμερ.

Ήδη κάποιες αντιδράσεις για ιστορικές ανακρίβειες παίζουν στα SM μετά την κυκλοφορία του τρέιλερ της ταινίας. Για παράδειγμα υπάρχει ένα πλάνο όπου γαλλικά κανόνια βομβαρδίζουν τις πυραμίδες της Αιγύπτου (;) ενώ στον αποκεφαλισμό της Μαρίας Αντουανέτας ο Βοναπάρτης φαίνεται να είναι παρών, κάτι που ιστορικά δεν ισχύει. Η δε κόμμωση της εκπεσούσης βασίλισσας μάλλον δεν ήταν η αρμόζουσα για την επαφή της με τη λεπίδα της γκιλοτίνας (λεπτομέρειες θα μου πείτε).

Η ιστορία του σινεμά διαθέτει δυο ακόμα μεγάλες «ναπολεόντιες» ταινίες, αυτή του Αμπέλ Γκανς, βωβή και διάρκειας πεντέμισι ωρών, γυρισμένη το 1927 και αυτή του Σεργκέι Μπόνταρτσουκ  από το 1970 με χιλιάδες κομπάρσους (δανεικούς από τον σοβιετικό στρατό – δεν τα έκανε μόνο ο Τζέιμς Πάρις αυτά) και πρωταγωνιστή τον Ροντ Στάιγκερ.

Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ σχεδίαζε μεθοδικά και λεπτομερώς επί χρόνια μια βιογραφία του Ναπολέοντα αλλά όλο το υλικό που μάζεψε, του χρησίμεψε τελικά στο «Μπάρι Λίντον», μια ταινία που μάλιστα στάθηκε έμπνευση για την πρώτη ταινία του Ριντλει Σκοτ «The Duellists» (1977). Να συμπληρώσουμε εδώ πως ο Σκοτ πήρε στα χέρια του κάποια στιγμή το σενάριο του Κιούμπρικ για τον Ναπολέοντα (μετά τον θάνατο του σκηνοθέτη) αλλά απογοητεύθηκε.

Και το ψηφιακό κερασάκι: Για τους συνδρομητές της πλατφόρμας  Apple TV+ θα υπάρξει μια χορταστική επίγευση, καθώς ο Ρίντλεϊ Σκοτ ανακοίνωσε πως σύντομα (μετά την πρεμιέρα στα σινεμά πάντως) θα προβληθεί ένα director’s cut της ταινίας, διάρκειας τεσερσήμισι ωρών το οποίο θα επικεντρώνεται στην Ιωσηφίνα.

Διαβάστε ακόμα: Τα μέρη που «έδρασε» ο James Bond, όπου η φαντασμαγορία συναντάει την ομορφιά. 

TAGS :
Ναπολέων Ρίντλεϊ Σκοτ σινεμά

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook