Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης έχει καθιερώσει τα τελευταία χρόνια μία παράδοση, να παρουσιάζει κάθε Σεπτέμβρη, δύο συνήθως κινηματογραφικά προγράμματα (Credit Chris Lee).

Στενές μουσικές επαφές κινηματογραφικού τύπου

Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης έχει καθιερώσει τα τελευταία χρόνια μία παράδοση, να παρουσιάζει κάθε Σεπτέμβρη, πριν από την έναρξη της «κλασσικής» της σαιζόν, δύο συνήθως κινηματογραφικά προγράμματα, με την ταινία να προβάλλεται κανονικά σε μια οθόνη και την ορχήστρα να παίζει ζωντανά τη μουσική καθ’ όλη τη διάρκειά της, χαρακτηριστικά μάλιστα ακόμα και αυτή του σήματος της εταιρίας παραγωγής στην αρχή της!

Για την επίτευξη του συγχρονισμού μεταξύ της ταινίας και της ορχήστρας ο εκάστοτε αρχιμουσικός χρησιμοποιεί επιπλέον ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Οι ταινίες του «The Art of the Score», όπως ονομάζεται η σειρά των συναυλιών, επιλέγονται από το γνωστό ηθοποιό Alec Baldwin που είναι ο σύμβουλος της ορχήστρας στα θέματα του κινηματογράφου, ενίοτε δε και ο αφηγητής ή παρουσιαστής κάποιων εκδηλώσεων.

Η πρώτη ταινία για φέτος το βράδυ της 11ης και 12ης Σεπτεμβρίου είναι η πολύ γνωστή και βραβευμένη ταινία επιστημονικής φαντασίας «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» (“Close Encounters of the Third Kind”) του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη Steven Spielberg, ο οποίος συνεργάζεται για πέμπτη πια συνεχή δεκαετία, με τον θεωρούμενο ως τον κορυφαίο συνθέτη μουσικής για τον κινηματογράφο, τον επίσης πολυβραβευμένο John Williams, στον οποίο ανήκει και η μουσική αυτής της ταινίας, ανάμεσα σε δεκάδες άλλες του σκηνοθέτη.

Ο Spielberg δε χάνει ευκαιρία να επαινεί τις ικανότητες του Williams και να αναλύει τον τρόπο της δουλειάς του, να ξεκινάει τη συγγραφή της μουσικής όταν πια το φιλμ είναι έτοιμο, με πιο χαρακτηριστικό για την εκτίμησή του την απάντηση που φέρεται να έδωσε στο Williams κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για τη μουσική της ταινίας: «Η Λίστα του Σίντλερ». Ο Williams, διστακτικός στο να αναλάβει τη σύνθεση του soundtrack φέρεται να είπε στον σκηνοθέτη ότι για μια τόσο σημαντική ταινία για ένα τόσο σημαντικό θέμα, θα έπρεπε να αναζητήσει έναν καλύτερο συνθέτη από τον ίδιο, με τον Spielberg να απαντάει χαρακτηριστικά όχι συμφωνεί, με τη διαφορά ότι αυτοί (οι καλύτεροι του Williams συνθέτες) είναι όλοι …νεκροί!

O Jaap van Zweden σto Mανχάταν (Credit Roger Neve).

Η μουσική του John Williams, αγαπητή από τις μεγάλες ορχήστρες, παρουσιάζεται τακτικά στις αίθουσες της Νέας Υόρκης. Στην αρχή της χρονιάς στο Carnegie Hall είχαν παρουσιαστεί από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Ισραήλ αποσπάσματα από τη μουσική της «Λίστας του Σίντλερ» με τη σύμπραξη μάλιστα του διακεκριμένου βιολονίστα Itzhak Perlman, ο οποίος είναι αυτός που ερμήνευσε αρχικά τα σόλι στην ταινία και αμέτρητες φορές έκτοτε έχοντας πια ταυτιστεί μαζί της.

Συναυλία θρίλερ…!

Λίγο νωρίτερα  στα τέλη του προηγούμενου Δεκέμβρη η μουσική του Williams είχε και πάλι την τιμητική της στη Φιλαρμονική,  η οποία παρουσίασε εν όψει των εορτών τη δημοφιλή κωμωδία «Μόνος στο Σπίτι», υπό τη διεύθυνση του Ελληνοαμερικανού μαέστρου Κωνσταντίνου Κιτσόπουλου, ο οποίος μεταξύ άλλων διακρίνεται για τη σχέση του με τη μουσική του κινηματογράφου.

Ο Κωνσταντίνος Κιτσόπουλος είχε διευθύνει μάλιστα και την τελευταία φορά που η Φιλαρμονική είχε παρουσιάσει ένα αφιέρωμα στη μουσική των ταινιών του Alfred Hitchcock. Τότε, το 2013, είχαν επιλεγεί εκτεταμένα αποσπάσματα από πολλές διαφορετικές ταινίες του Hitchcock για να καταδειχθεί η οργανική σχέση της μουσικής με το όλο γίγνεσθαι και το γεγονός ότι και ο ίδιος ήταν ενεργά αναμεμειγμένος στην επιλογή της μουσικής γνωρίζοντας την τεράστια σημασία της για τις ταινίες και ειδικά για το είδος των ταινιών στις οποίες ο ίδιος υπήρξε μετρ!

Αυτή τη φορά, στις 13 και 14 του μηνός, θα παρουσιαστεί μία ολόκληρη ταινία τρόμου, το «Ψυχώ» (Psycho, 1960) με τη μουσική να ανήκει στο συνθέτη Bernard Herrmann που έχει συνεργαστεί σε πολλές ταινίες με τον Hitchcock. Και τις δύο νεοϋορκέζικες πρεμιέρες, αφού τα έργα δεν έχουν ποτέ ξαναπαρουσιαστεί πλήρη σε συναυλιακή μορφή στη Νέα Υόρκη, θα διευθύνει ο Richard Kaufman.

Η Στέμε, η οποία εμφανίζεται τακτικά στη Νέα Υόρκη, είχε εντυπωσιάσει τα τελευταία χρόνια σε δύο από τους πιο εμβληματικούς ρόλους του ρεπερτορίου, ως Ηλέκτρα και ως Ιζόλδη (Credit Kristian Schuller).

Θρίλερ και σε … όπερα!

 Στο τέλος του μήνα (25, 26 και 27 του μηνός) η Φιλαρμονική θα έχει βέβαια ήδη επανέλθει στα «κλασσικά» της καθήκοντα, μάλλον δε θα έχει ξεφύγει εντελώς από την ατμόσφαιρα του θρίλερ, αφού και ως μια πρώιμη εκδοχή του είδους που βέβαια αναπτύχθηκε αργότερα, θα μπορούσε, έστω και λίγο καταχρηστικά, να ιδωθεί, η εξόχως δραματική όπερα με τη φρικτή ιστορία, ίσως η γνωστότερη του 20ού αιώνα, ο Κυανοπώγων του Béla Bartók, που θα παρουσιαστεί,  μάλιστα με σκηνικά, υπό τη διεύθυνση του μόνιμου μουσικού διευθυντή της Φιλαρμονικής Jaap van Zweden.

Η βραβευμένη με Τony, Kelli O’Hara,  θα συμπράξει με τον Philip Glas (Credit Nathan Johnson).

Η συναυλία θα περιλαμβάνει επίσης και την μονόπρακτη “Erwartung” του Arnold Schönberg, ενός έργου που δεν ακούμε συχνά στις αίθουσες συναυλιών και αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού κατέχει μια περίοπτη θέση ανάμεσα στα μοντερνιστικά έργα του εικοστού αιώνα. Από το καστ των δύο έργων, στα οποία θα επανέλθουμε διακρίνεται η σπουδαία  Σουηδέζα δραματική σοπράνο Nina Stemme.

Η Στέμε, η οποία εμφανίζεται τακτικά στη Νέα Υόρκη, είχε εντυπωσιάσει τα τελευταία χρόνια σε δύο από τους πιο εμβληματικούς ρόλους του ρεπερτορίου, ως Ηλέκτρα στην ομώνυμη όπερα του Richard Strauss, το 2016 (στην παραγωγή μάλιστα-κληρονομιά του θρυλικού Γάλλου σκηνοθέτη Πατρίς Σερό (1914-2013), ο οποίος δυστυχώς δεν πρόλαβε δει τη συγκεκριμένη του σκηνοθεσία, η οποία ανέβηκε στο Φεστιβάλ της Προβάνς, στη Σκάλα του Μιλάνο και στη ΜΕΤ) και ως Ιζόλδη στο αριστούργημα «Τριστάνος και Ιζόλδη» του Richard Wagner στην εναρκτήρια παραγωγή της επόμενης σαιζόν, το Φθινόπωρο επίσης του 2016.

Καθώς γράφονταν αυτές οι γραμμές, εν είδει οιωνού τυχαία στη βιβλιοθήκη από ένα πρόγραμμα που τυχαία βρέθηκε εκεί, διαπιστώσαμε ότι η Στέμε πρωταγωνιστούσε και σε μια παράσταση που είχαμε στη μνήμη μας ως εξαιρετική χωρίς άλλες λεπτομέρειες, κάτι που προφανώς οφειλόταν και σε αυτή, στην επίσης εμβληματική «Δύναμη του Πεπρωμένου» της Κρατικής Όπερας της Βιέννης το 2008.

Με παραγγελία της ίδιας της Φιλαρμονικής ο διακεκριμένος Αμερικανός συνθέτης Philip Glas παρουσιάζει τη δική του προσέγγιση στο «Βασιλιά Ληρ» (Credit Danny Clinch).

Σεξπηρικός Philip Glas

 Το πρώτο «κανονικό» πρόγραμμα της σαιζόν, λίγες μέρες πριν, στις 18, 19, 20 και 21 Σεπτεμβρίου θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων μια παγκόσμια πρεμιέρα με αναφορά σε ένα επίσης εμβληματικό δράμα. Με παραγγελία της ίδιας της Φιλαρμονικής ο διακεκριμένος Αμερικανός συνθέτης Philip Glas παρουσιάζει τη δική του προσέγγιση στο «Βασιλιά Ληρ»: “King Lear Overture”. Θα ακολουθήσει ένα ταξίδι στο Τενεσύ με το έργο του Samuel Barber: «Knoxville: Summer of 1915» με τη σύμπραξη της Kelli O’Hara, η οποία διακρίνεται τόσο στη Μητροπολιτική Όπερα όσο και στο Broadway, έχοντας μάλιστα βραβευτεί με Tony. Η συναυλία θα κλείσει με ένα επίσης σεξπηρικό και πασίγνωστο δράμα, με επιλογές από το μπαλέτο του Sergei Prokofiev: «Ρωμαίος και Ιουλιέτα».

 

Διαβάστε ακόμα: Peter Tiboris – «Στην Ελλάδα τιμάτε μόνο τους νεκρούς. Για τους ζωντανούς δεν έχετε καλό λόγο».

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top