«Η Λεωφόρος ΝΑΤΟ δεν φθίνει ούτε κλείνεται στον εαυτό της, γιατί αρνείται να θησαυρίσει κάτι που ν’ αξίζει».

Αυτάρκης.

Ολόγυμνη η Λεωφόρος ΝΑΤΟ από παράδοση κι ιστορία, αποβάλλει καθετί κόσμιο από κοινού με όποια σημασία, αλλά –οποία έκπληξη!– η αμορφία της δεν είναι πρόστυχη ποτέ, έχει την αξιοπρέπεια του ποταμού, που είναι μεγαλύτερη από της Ακροπόλεως ή των Δελφών.

Η Λεωφόρος ΝΑΤΟ είναι αυτάρκης σαν ζώο στο σκιόφως· καμιά ανάγκη δεν νιώθει για μιαν αρχή –για έναν διαχειριστή ή θεσμό– που θα εμποδίζει κάθε τρεις και λίγο τη διολίσθηση σε συνθήκες σύγχυσης ή θα την κρατά αΐδια μες στον χρόνο, όπως έχει ανάγκη η Αθήνα, όπου τα μνημεία έχουν ξεπέσει στη χαμέρπεια της ατραξιόν, περιφραγμένα καθώς είναι και φωτισμένα με ειδικούς προβολείς, απόμακρα τεχνηέντως, κι ας βρίσκονται πάντα μες στο κέντρο της πόλης.

Η Λεωφόρος ΝΑΤΟ δεν φθίνει ούτε κλείνεται στον εαυτό της, γιατί αρνείται να θησαυρίσει κάτι που ν’ αξίζει. Τέτοιες σχέσεις αντέχουν, αν δεν είναι κιόλας ακατάλυτες και ανώμαλα ζείδωρες.

 

Στην επόμενη σελίδα: Φορτηγά.

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top