Cocteau Twins – Lazy Calm («Victorialand»)
Λέω, χωρίς δεύτερες σκέψεις, πως αυτός ήταν ο ήχος που είχε πάνω μου μια επίδραση διαρκείας από τότε που τον συνάντησα για πρώτη φορά. Δεν ήταν η πιο «κοινωνική» μουσική ούτε διαμαρτυρόταν για κάτι. Είναι περισσότερο ένα δικαίωμα στην απόδραση που θα μπορούσε να συμπληρώσει εκείνο το δικαίωμα στο αντιφάσκειν όπως το ζητούσε στον καιρό του ο Μπωντλέρ.
Στην επόμενη σελίδα: «Η ερμηνεία του Τομ Γιορκ σε συνδυασμό με τον ωραία ρυθμιστικό ρόλο του μεταλλόφωνου κάνει όλη τη διαφορά».