Ψαραντώνης – Όσο βαρούν τα σίδερα | Μάρκος Βαμβακάρης – Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω

Ριζίτικα και ταμπαχανιώτικα: ρίζες και ταυτότητα. Όπου και αν πήγα, όπου και αν πάω, θα κουβαλώ πάντα μέσα μου τα καλοκαίρια στην Κρήτη. Ρακές και βλέμματα βαθιά μέσα στα μάτια. Όσο βαρούν τα σίδερα, βαρούν τα μαύρα ρούχα.

 

Τα μπλουζ της Ανατολής. Πρώτον, γιατί πάντα κάπου πρέπει να πέφτεις. Δεύτερον, γιατί η θάλασσα είναι σίγουρα το ιδανικότερο μέρος να πέσεις και ο προτιμότερος τρόπος να αυτοκτονήσεις (παρά τη συμβουλή του Καρυωτάκη για τη ματαιότητα του εγχειρήματος: «Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουνε ποτέ να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης… Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου»).

 

Στην επόμενη σελίδα: Αυτά είναι τα δυο είδη μουσικής που λειτουργούν συμπληρωματικά και ανατροφοδοτικά μέσα μου.

1 2 3 4 5 6

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top