Στο αντισυμβατικό, προβοκατόρικο και ερωτικό μυαλό του Helmut Newton 
Τα ποιητικά γυμνά του Man Ray 
Anton Corbijn: Ο άνθρωπος που μας έδειξε το πρόσωπο της rock μουσικής 
Richard Serra: Ο άνθρωπος που διατάραξε τα όρια μεταξύ τέχνης και αρχιτεκτονικής 
Μαρία Μαυροπούλου: «Το μόνο που δεν μπορεί να κάνει η τεχνητή νοημοσύνη είναι να ερωτευτεί» 
KaoRi Love, 2007.
Πλακατζής, προκλητικός, αναρχικός, πορνογράφος: ο διάσημος Nobuyoshi Araki είναι όλα αυτά ταυτόχρονα. Ο Ιάπωνος είναι κυρίως γνωστός για τις φωτογραφίες όμορφων συμπατριώτισσών του, ελάχιστα ντυμένων και εργωδώς σφιχτοδεμένων. To όνομά του ταυτίζεται με την τέχνη του shibari και του kinbaku. Για εκείνον, πρόκειται για μια μεταφορά της φωτογραφίας, η οποία χρησιμεύει στο «να μπουν οι άνθρωποι σε κουτάκια, να τους αιχμαλωτίσεις μέσα σ’ ένα πλαίσιο».
67 Shooting Back, 2007/08 (αριστερά). Feast of Angels: Sex Scenes, 1992.
Το να περιορίσει, όμως, κάποιος την κρίση για το έργο του μόνο σ’ αυτό θα ήταν επιδερμικό. Γιατί τούτος ο σούπερ καλλιτέχνης, γεννημένος το 1940, είναι επιπλέον ένας ιδιοφυής, βουλιμικός και κυρίως πολύ ανήσυχος ερευνητής της φόρμας. Εμμονικός των αινιγμάτων που ονομάζονται χρόνος, πόθος, έρωτας και θάνατος. Στη χώρα του, οι εικόνες του Araki γίνονται συχνά αντιληπτές ως επιθανάτιες.
Έχει δημοσιεύσει πάνω από 500 βιβλία. Το έργο αυτού του σχιστομάτη Γαργαντούα της φωτογραφίας είναι αντίστοιχο της ιδιοφυΐας του. Πειραματίζεται, κατασπαράζει όλα τα στυλ, τα εξαντλεί. Γυμνά, πορτρέτα, τοπία, προσωπικά ημερολόγια, σαρκοβόρα λουλούδια… Ο άνθρωπος «σουτάρει» πιο γρήγορα απ’ ό,τι αναπνέει. Του αρέσει να λέει ότι η πρώτη φωτογραφία που τράβηξε ήταν εκείνη της μήτρας της μητέρας του μόλις γεννήθηκε.
Suicide in Tokyo, 2002/2008.
Μοναδικό κοινό σημείο αναφοράς σ’ όλον αυτόν τον ποταμό εικόνων, σ’ αυτό το καλειδοσκόπιο: να μην αφήσει ποτέ τη ζωή να σταματήσει, να την αρπάξει ώστε να την αφήσει ευκολότερα να γλιστρήσει μακριά του. «Από τα βάθη των φωτογραφιών του Araki αντηχεί η πεμπτουσία της ιαπωνικής κουλτούρας», γράφει για τον φίλο του ο τεράστιος αρχιτέκτονας Tadao Ando.
Colourscapes, 1991 (αριστερά). Personal Sentimentalism in Photography, 2000.
Το Μουσείο Guimet, στο πολύ σικ και συντηρητικό 16ο διαμέρισμα του Παρισιού, είχε το θάρρος να τολμήσει το στοίχημα και να δείξει αυτό το τεράστιο έργο μέσα από 400 κλισέ σε μια έκθεση που προβλέπεται να διαρκέσει ως τις 5 Σεπτεμβρίου.
Kinbaku (Bondage), 1979.
//«Nobuyoshi Araki», Musée national des arts asiatiques – Guimet: 6, place d’ Iéna, 75116 Παρίσι.
Διαβάστε ακόμα: Μαύρη μαγεία, γοτθικό ύφος, λουριά και κόμποι
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
