Ήταν αυτός που έφερε τη λογοτεχνική αύρα στον κόσμο των κόμικς. Κάθε δημιουργία του είχε έναν αέρα μυθιστορήματος – οι ήρωές του είχαν ρίζες, γοητεία, μυστικά, ανθρώπινες αδυναμίες. Κάθε έργο του είχε ένα κομμάτι του εαυτού του – αυτά που είχε ζήσει, αυτά που ήθελε να αλλάξει, αυτά που ονειρευόταν να ζήσει.
Ο Ούγκο Πρατ δεν ήταν απλά ένας σχεδιαστής κόμικ, αλλά ένας συγγραφέας. Ένας συγγραφέας που εμπλούτιζε τα βιβλία του με σχέδια, δίνοντάς τους την απαραίτητη εικόνα. Ήταν ένας από τους ήρωές του και οι ήρωές του ήταν αυτός. «Έχω δεκατρείς τρόπους να λέω την ιστορία της ζωής μου, αλλά δεν ξέρω καν αν ένας από αυτούς είναι ο αληθινός ή αν είναι πιο αληθινός από τους άλλους» είχε πει κάποτε, θέλοντας να δείξει πόσο… μέσα ήταν στα κόμικ του.
Κι όλος αυτός ο κόσμος, έρχεται από τις 17 έως τις 19 Μαΐου στην Τεχνόπολη, μέσα από την έκθεση «Hugo Pratt: η κληρονομιά, το έργο, η βιογραφία», στο πλαίσιο του φεστιβάλ Comicdom, σε συνεργασία με το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών και τη CONG – Hugo Pratt Art Properties.
Ο άνθρωπος πίσω από τον Corto Maltese
Γεννημένος στις 5 Ιουνίου 1927 στο Ρίμινι της Ιταλίας, κανείς δεν μπορεί να πει ότι ο Πρατ είχε ειδυλλιακά παιδικά χρόνια. Όταν ήταν μωρό οι γονείς του μετακόμισαν στη Βενετία, ενώ στα 10 του χρόνια βρέθηκε στην Αιθιοπία, καθώς ο πατέρας του Ρονάλντο ήταν φανατικός υποστηρικτής του Μπενίτο Μουσολίνι. Χρόνια καταθλιπτικά για εκείνον, που θα τον ακολουθήσουν για όλη του τη ζωή και θα διαμορφώσουν τον χαρακτήρα του. Στα μέσα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο πατέρας του θα πεθάνει και εκείνος -μαζί με τη μητέρα του- θα βρεθούν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Ξαφνικά γίνεται ένας άνθρωπος χωρίς χώρα – συλλαμβάνεται ως Νοτιοαφρικάνος κατάσκοπος, μπαίνει (αναγκαστικά) στην ναυτική αστυνομία, προσπαθεί να αποδράσει, δέχεται σφαίρα στο πόδι, ψυχαγωγεί τους Αμερικανούς στρατιώτες, ο πόλεμος τελειώνει. Λύτρωση για τον ίδιο και εκατομμύρια ακόμα ανθρώπους στον πλανήτη.
Αποφασίζει να επιστρέψει στη Βενετία κι εκεί ξεκινάει και η καριέρα του. Δημιουργεί την «Ομάδα της Βενετίας», σχεδιάζει, κυκλοφορεί το περιοδικό Asso di Picche και φεύγει για την Αργεντινή. Εκεί, στη Νότια Αμερική, θα περάσει την πιο δημιουργική περίοδο της ζωής του – «El Sargento Kirk», «Ticonderoga», «Έρνι Πάικ», «Ann y Dan», «Capitan Cormoran» είναι κάποιες από τις δουλειές του.
Στα τέλη τηε δεκαετίας του ’60, σε ένα ταξίδι του στην Καραϊβική θα εμπνευστεί τον ήρωα που θα τον κάνει γνωστό παγκοσμίως: τον Corto Maltese. Από το 1967 ο καπετάνιος χωρίς καράβι αρχίζει να κάνει την εμφάνισή του σε διάφορα περιοδικά και μέσα στα επόμενα χρόνια οι περιπέτειές του θα γίνουν γνωστές σε όλο τον πλανήτη. Μια επιτυχία που θα δώσει τη δυνατότητα στον Πρατ να ακολουθήσει χωρίς άγχος το μονοπάτι του.
Μετακομίζει κοντά στη λίμνη της Λωζάνης στην Ελβετία, γίνεται δάσκαλος για διάφορους σχεδιαστές (ανάμεσά τους και ο Μίλο Μανάρα), κυκλοφορεί δουλειές του και περιοδικά, γράφει μυθιστορήματα, επηρεάζει με το στυλ του δεκάδες καλλιτέχνες. Αφήνει την τελευταία του πνοή στις 20 Αυγούστου 1995.
Ο Corto Maltese πίσω από τον άνθρωπο
Ωστόσο, οι περιπέτειες του Corto Maltese συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να γοητεύουν το κοινό. Έντεκα λευκώματα και περίπου 30 ιστορίες κυκλοφόρησαν, ξετυλίγοντας το κουβάρι της ζωής του και τη φιλοσοφία του.
Παίρνοντας «σάρκα και οστά» το 1967 από το μυαλό και την πένα του Ούγκο Πρατ, ο Corto Maltese μεγάλωσε στη Βαλέτα της Μάλτας – άλλωστε το όνομά του σημαίνει «μικρός μαλτέζος». Ο πατέρας του είχε υπηρετήσει στο Βασιλικό Ναυτικό, ενώ η μητέρα του ήταν μια τσιγγάνα από τη Σεβίλλη. Ο ίδιος; Ένας γοητευτικός ναυτικός, καλλιεργημένος, μυστηριώδης, λιγομίλητος, μοναχικός, με ένα τσιγάρο στο στόμα τις περισσότερες φορές.
Λάτρης των ταξιδιών και της δράσης, θα γυρίσει όλο τον κόσμο: από την Ιρλανδία και την Κίνα, στη Ρωσία και τη Νότια Αμερική. Συναναστρέφεται με μεγάλους λογοτέχνες, όπως ο Τζακ Λόντον, ο Αρθούρος Ρεμπώ και ο Έρμαν Έσσε, παίρνει μέρος σε πολέμους, στηρίζει τους καταπιεσμένους και αδικημένους, λατρεύει να διαβάζει την «Ουτοπία» του Τόμας Μορ, εξαφανίζεται στην Ισπανία κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Όμως, όπως είχε πει και ο Πρατ, «ο Corto δεν μπορεί να πεθάνει. Μπορεί να εξαφανιστεί, αλλά δεν είναι το ίδιο».
Διαβάστε ακόμα: Στο αντισυμβατικό, προβοκατόρικο και ερωτικό μυαλό του Helmut Newton