μπροσναν

Πιρς Μπρόσναν (1995-2002)

-Ένας ήταν ο Μποντ για μένα: ο Σον Κόνερι. Ο μόνος που δημιούργησε ένα σχετικό δέος γύρω από το ρόλο.

-Ο Μποντ είναι ένα αίνιγμα. Είναι cool και ταυτόχρονα ξεπερνά την ίδια τη ζωή, ως προσωπικότητα όμως είναι ασαφής, μυστηριώδης. Είμαι ευγνώμων που έπαιξα αυτόν το ρόλο. Με έκανε σταρ σε διεθνές επίπεδο. Βρισκόμουν σε μια απομονωμένη περιοχή της Παπούα Νέα Γουινέα όταν ξαφνικά άκουσα κάποιον να μου φωνάζει: «Γεια σου, Μποντ!».

-Ταυτίζομαι με τον Τζέιμς Μποντ για τόσο καιρό – ευγενικός, κομψός, καλλιεργημένος άνδρας με κοστούμι. Βασικά, νιώθω σαν να δίνω την ίδια παράσταση επί είκοσι χρόνια.

-Σε όλες τις ταινίες που έχω παίξει και ειδικά στον Τζέιμς Μποντ έχω βάλει ολοκληρωτικά τον εαυτό μου μέσα, τόσο ως ηθοποιός όσο και ως άνδρας. Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να βάλεις τον εαυτό σου σε κάθε χαρακτήρα που υποδύεσαι.

-Ο Μποντ είναι ο άνδρας με τη μεγαλύτερη δυνατή αυτοπεποίθηση. Για να υποδυθείς κάτι τέτοιο, χρειάζεται πολλή εξάσκηση. Το 1986 ήμουν γύρω στα 33 και έμοιαζα ακόμη με μωρό. Σιγά-σιγά ωρίμασα εσωτερικά και εξωτερικά. Είναι κάτι που απαιτεί χρόνο. (Σε ερώτηση για το πώς αισθάνθηκε που έχασε το ρόλο του Μποντ το 1986).

-Πιστεύω πως ο καθένας προσαρμόζει τα δεδομένα στην προσωπικότητά του, για να δουλέψει. Μπορείς να ψάξεις σε βάθος το χαρακτήρα που υποδύεσαι και να έχεις ένα storyline με στοιχεία θρίλερ, πέρα από τις εκρήξεις και τις γυναίκες. Απλώς έχουμε εμποτιστεί με χιλιάδες ανούσιες action ταινίες, χωρίς καν υποτυπώδες σενάριο. Είναι γελοίο! Και κάπως παρανοϊκό, λόγω του ότι το «Casino Royale» αποτελεί το αρχέτυπο για το χαρακτήρα του Μποντ. Ανακαλύπτεις πολύ περισσότερα για τον 007 σε αυτό το βιβλίο παρά σε οποιοδήποτε άλλο. (Σε ερώτηση αν θα πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα στον τρόπο προσέγγισης του 007 από τους παραγωγούς).

«Ο ρόλος του Μποντ ήταν για μένα ευχή και κατάρα. Για την οποία νομίζω ότι ο Σον Κόνερι έχει ήδη μιλήσει και την οποία ο Ντάνιελ Κρεγκ έχει ήδη αρχίσει να γεύεται…».

-Θα μου άρεσε πολύ να κάνω μια πέμπτη ταινία του Μποντ και μετά να αποσυρθώ, ακόμη κι αν αυτή θα ήταν και η τελευταία ταινία μου γενικώς.

-Θα ήταν εκπληκτικό αν μπορούσες να ανάψεις ένα τσιγάρο και να το απολαύσεις. Θα ήταν τέλειο αν μπορούσαμε να είχαμε κάνει λίγο πιο αληθοφανείς τις δολοφονίες και όχι τόσο διεκπεραιωτικές. Όλα στην πραγματικότητα είναι κάπως βαρετά. Θυμάμαι που γυρίζαμε μια ερωτική σκηνή με τη Χάλι Μπέρι –ουσιαστικά ερωτικά παιδιαρίσματα στο κρεβάτι– και κάτω από τα σεντόνια βρισκόταν μαζί μας και ο σκηνοθέτης μας, ο Λι Ταμαχόρι. Ο τρόπος που αποφασίσαμε να κάνουμε τη σκηνή όμως ήταν ουσιαστικά σαν τον παλιό καιρό στο Χόλιγουντ – φιλάς το κορίτσι, έχοντας ταυτόχρονα τα πόδια σου στο πάτωμα.

-Σε αντίθεση με τους περισσότερους ηθοποιούς, μου αρέσουν οι ερωτικές σκηνές. Υποτίθεται ότι ο Μποντ είναι φοβερός εραστής, όμως πάντα έβρισκα τις ερωτικές του περιπτύξεις στις ταινίες κάπως βαρετές. Είναι πολύ όμορφο να καλλιεργείς μια ερωτική φαντασίωση στο σελιλόιντ και μετά να πηγαίνεις σπίτι στη γυναίκα σου.

-Αυτό που χρειάζεται ο Μποντ είναι μια ρεαλιστική σεκάνς δολοφονίας και μια καλή ερωτική σκηνή. Είναι απαράδεκτο που δεν επιτρέπεται να φανεί ούτε μία γαμημένη ρώγα! Όταν διαβάζει κάποιος τη δουλειά του Ίαν Φλέμινγκ, υπάρχουν όλα εκεί: τα μαρτίνι, τα ναρκωτικά, τα τσιγάρα, το καζίνο, το αίμα στα χέρια. Αυτά όμως ποτέ δεν φάνηκαν επαρκώς στη μεγάλη οθόνη. Ελπίζω ότι τώρα με τον Ντάνιελ Κρεγκ θα φανούν.

-Πριν από μερικά χρόνια είχα δηλώσει ότι θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να υποδύεται τον Μποντ σαν να έχει βγει από ταινία του Ταραντίνο. Τώρα όμως, στα 52 μου, είμαι σίγουρα πολύ γέρος για κάτι τέτοιο.

-Ο ρόλος του Μποντ ήταν για μένα ευχή και κατάρα. Για την οποία νομίζω ότι ο Σον Κόνερι έχει ήδη μιλήσει και την οποία ο Ντάνιελ Κρεγκ έχει ήδη αρχίσει να γεύεται…

 

Στην επόμενη σελίδα: Ντάνιελ Κρεγκ – Ένας Μποντ σκληρός, σκοτεινός και σέξι.

1 2 3 4

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top