2. rouk

«Γυρνώντας απ’ τη θάλασσα με τη μάνα μου / καθόμαστε να ξαποστάσουμε κάτω απ’ την ίδια πάντα ελιά». Στη φωτογραφία αριστερά –από το αρχείο της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ – η ποιήτρια, σε παιδική ηλικία, με τη μητέρα της Ελένη Αγγελάκη στην Αίγινα. Δεξιά: Φωτογραφία εποχής της περιοχής Αγία Μαρίνα στην Αίγινα (Φωτογραφία: Οδός Αιγίνης). «Όλες οι χαρές / τελείωναν στη θάλασσα κι εκεί αρχίζαν άλλες», γράφει σε κάποιο άλλο σημείο του ποιήματος.

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, «Αίγινα I»

Γυρνώντας απ’ τη θάλασσα με τη μάνα μου
καθόμαστε να ξαποστάσουμε κάτω απ’ την ίδια πάντα ελιά.
Μου διηγόταν τότε την ιστορία του μέρμηγκα και του τζίτζικα,
πρώτα μαθήματα εγκράτειας, σωφροσύνης,
μα πάνω απ’ το κεφάλι μας ξεφώνιζε
ο ποιητής με πάθος στο λιοπύρι.
Ε, μάνα, για ποιο χειμώνα μου μιλάς,
τι δυστυχίες, τι πάγους και ποια πείνα;
Τούτο είναι το θαύμα εδώ, αρχίζει με την κάψα
τελειώνει μόλις στα σκούρα μπει η μέρα·
τα σπόρια ζώνονται από παντού, τα βρίσκει το μερμήγκι,
ενώ ο γκρίζος ασυλλόγιστος βουβαίνεται, παγώνει.
Αχ, μάνα μου κακότυχη, που γέννησες μιά τζίτζικα,
δεν ξέρει να μαζώνει!

Μόλις ξημέρωνε το ’σκαγα απ’ το κρεβάτι
τη νυχτικιά μου έσερνα σε χόρτα, ποτιστάδες,
ο κήπος μου φαινότανε απέραντη εξουσία
κι οι κότες πρόσωπα σημαντικά, προσηλωμένα να τσιμπάνε…
Δεν ήξερα ώρες μες στο θέρος·
αιωνιότητα το χωράφι, το μαγκάνι γύριζε στον άπειρο χρόνο,
βουτούσα στα σανά, χωνόμουνα, κυλιόμουνα
ανάμεσα στα πόδια του αλόγου· όλες οι χαρές
τελείωναν στη θάλασσα κι εκεί αρχίζαν άλλες.
Είχα από τότε φτιάξει δυο εαυτούς· ο ένας γαλήνιος
κούρνιαζε, αγάπαγε τα γύρω του καλά διατεθειμένος,
τον άλλο τον ερέθιζε ο γλυκός κίνδυνος που κρύβει άγνωστο σώμα.
Ονόμαζα γαλήνη το χειμώνα, την τρέλα καλοκαίρι
και μεταμορφωνόμουνα σε άγγελο χειμερινό, σε σατανά της ζέστης.
Η μάνα μου ετρόμαζε μ’ αυτές τις δύο μου φύσεις,
θα φταίνε, έλεγε, οι δυό κόσμοι, η πολυκατοικία και το νησί,
μα όπου να ’ναι χειμωνιάζει,
πού θα πάει κι αυτή… θα μαζευτεί.

(Από τη συλλογή «Επίλογος αέρας», 1990 –συγκεντρωτικός τόμος «Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ, Ποιήματα 1986-1996», εκδ. Καστανιώτη, 1999).

Στην επόμενη σελίδα, το Γαϊδουρονήσι: «Α, τι μεγάλη μητέρα η βραδύτητα!»

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top