solomos

«Ξεπλένω, καταφέγγαρα, την πίκρα / Ψυχή μου ξέπλεκη, ψυχή γονατισμένη –ove è la parola αιματοτσακισμένη– / ξεπλένω σπλάγχνα του Βαγιώνε στο κρασί. Αντίκρα // μου είπανε, έγινε κράτος το Έθνος».

Δημήτρης Κοσμόπουλος, «Ο Διονύσιος Σολωμός στην Κέρκυρα, Φεβρουάριος 1857»

(Con rime obbligate)

Σιμώνει η ώρα που θολώνουν τα νερά.
Ώρα να φεύγω από την πέτρα του σκανδάλου.
Στο γάλα της μητρός μου, ενός κόσμου άλλου
Θήλασα λύπες, ρίγη φεγγερά.

Ξεπλένω, καταφέγγαρα, την πίκρα
Ψυχή μου ξέπλεκη, ψυχή γονατισμένη
–ove è la parola αιματοτσακισμένη–
ξεπλένω σπλάγχνα του Βαγιώνε στο κρασί. Αντίκρα

μου είπανε, έγινε κράτος το Έθνος.
Ετοιμοθάνατη χρυσοπηγή, στάξε τον αίνο
από τα χείλη που ταράζονται λαμπρά

συνεπαρμένα στο αιώνιο Μισολόγγι.
Στον ουρανό δρεπάνιζα χλωρή χαρά.
Άνθη αυγερινά του μαρτυρίου οι βόγγοι.

(Από τη συλλογή «Κατόπιν εορτής», εκδ. Ερατώ, 2014)

Ακούστε εδώ: Νίκος Ξυλούρης -«Άκρα του τάφου σιωπή», από τον δίσκο του Γιάννη Μαρκόπουλου «Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι»

 

Διαβάστε ακόμα: Σωτήρης Κακίσης – «Γιατί συνέχειa πια στο Μεσολόγγι με ξαναοδηγούν τα βήματά μου;»

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top