Η παράσταση «Η τεράστια έκρηξη», σε κείμενο και σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου, με πρωταγωνιστές τους Ορφέα Αυγουστίδη, Άννα Καλαϊτζίδου και Αριάδνη Καβαλιέρου, που θα κάνει πρεμιέρα στο Skrow theater στις 2 Μαΐου.

Η συνέντευξη αυτή έγινε σε δύο δόσεις, ανάμεσα σε προετοιμασίες για να πάει στο θέατρο ή στην πρόβα ο συνεντευξιαζόμενός μας. Τα καταφέραμε, αν και μιλώντας με τον Ορφέα Αυγουστίδη βρίσκεσαι ενώπιον μιας αυθόρμητης ευθύτητας και ενός συγκροτημένου λόγου που από μόνα τους είναι το κερασάκι για πολλές ερωτήσεις και άλλες τόσες απαντήσεις.

Απέφυγα την ερώτηση κλισέ «πόσες πόρτες σου έχει ανοίξει το γεγονός ότι και οι δυο γονείς σου είναι ηθοποιοί», άλλωστε είναι από εκείνες που τον εκνευρίζουν, και εξάλλου τα έχουν πει κι άλλοι πριν από εμένα.

Έχουμε λοιπόν και λέμε. Ορφέας Αυγουστίδης ετών 31 (τον Ιούνιο γίνεται 32 για όποιον ενδιαφέρεται), ηθοποιός και αεικίνητος συνήθως με μηχανή ή ποδήλατο. Παίζει στον Αμερικάνικο Βούβαλο μαζί με τον Πέτρο Φιλιππίδη και τον Γιάννη Μπέζο και προετοιμάζεται ολοταχώς για το έργο Μια μεγάλη έκρηξη του Βασίλη Μαυρογεωργίου που θα ξεκινήσει το Μάιο και θα πάει έως μέσα καλοκαιριού, κάτι που τον κάνει να μην πολυσκέφτεται τις διακοπές.

Η τελευταία ερώτηση έγινε με τον Ορφέα να είναι σχεδόν πάνω στη μηχανή, εντούτοις απαντήθηκε. Τα υπόλοιπα στις γραμμές που ακολουθούν.

Το να μιλάς συνέχεια και να κάνεις κριτική δεν σε κάνει έξυπνο.

Στην Αμερική γίνεται χαμός με τον Τραμπ. Πόσο ακουμπάει o Αμερικάνικος Βούβαλος του Μάμετ στο σήμερα, με βάση τα όσα γίνονται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού;
Από τη στιγμή που μιλάμε για λαό, οι ήρωες του Μάμετ συναποτελούν το σύστημα, είναι ένα κομμάτι του. Η ιστορία του Τραμπ είναι κάτι που ξεκινάει από κάτω προς τα πάνω. Σε σχέση τώρα με τον Μάμετ οι τύποι του ονειρεύονται ένα τίποτα, λένε-λένε χωρίς να κάνουν. Είναι ο ορισμός της αδράνειας, ο καθένας από το δικό του περιθώριο. Έχουν εξοστρακιστεί στη συνοικία, όπως ο νεαρός που υποδύομαι, ο οποίος είναι βουτηγμένος στην αφέλεια. Ο δάσκαλος πάλι νομίζει ότι έχει ευφυΐα, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για πονηριά. Και οι τρεις είναι βλάκες, γιατί το να μιλάς συνέχεια και να κάνεις κριτική δεν σε κάνει έξυπνο και αυτό είναι ένα στοιχείο σύνδεσης με το σήμερα.

«Το έργο “Μια μεγάλη έκρηξη” αφορά το εσωτερικό ημερολόγιο ενός άνδρα στα τριάντα, ο οποίος προσπαθεί να κάνει έναν απολογισμό της μέχρι τώρα ζωής του».

Τελικά, ο Μπομπ είναι ρεμάλι ή απολωλός πρόβατο;
Μερικοί έχουν την ατυχία να γεννιούνται με αδυναμίες που τις βιώνουν σαν βάρος και δεν έχουν την ευκαιρία να τις αναγνωρίσουν. Σε σχέση με το ρόλο, δεν ήθελα να αποδώσω την αφέλεια του Μπομπ στη χρήση των ναρκωτικών – πράγμα που υπονοείται στο έργο. Αντίθετα, επέλεξα την προσέγγιση να μην φταίει αυτός για ό,τι του συμβαίνει. Μπορεί, ας πούμε, να έμπλεξε, κάτι που οι άλλοι δύο το εντάσσουν στα ελαττώματά του. Έναν άνθρωπο που όμως τους εμπιστεύεται απόλυτα, αυτόν θέλουν να τον βγάλουν στην απ’ έξω, γιατί τον φοβούνται και για να μην πάρει βέβαια κομμάτι από το μερίδιο της υποτιθέμενης ληστείας που ετοιμάζουν στα λόγια.

Το παλαιοπωλείο του Ντον συμβολίζει κάτι με όλο το ρημαδιό που το χαρακτηρίζει;
Ξαφνικά, η παλιατζούρα για κάποιους αποκτά αξία. Ο Ντον ζει από το παλιό και όταν πουλάει το νόμισμα, τον Αμερικάνικο Βούβαλο, θυμώνει… Θυμώνει γιατί πούλησε λίγο, παρότι πανάκριβα, ένα νόμισμα της πλάκας. Πιστεύει ότι έπρεπε να το πουλήσει παραπάνω, γιατί για εκείνον που το αγόρασε το νόμισμα είχε αξία. Το ζητούμενο ωστόσο δεν είναι οι συμβολισμοί, αλλά το τι εισπράττει ο καθένας μας από το έργο. Δεν είναι ανάγκη δηλαδή να κολλήσει κάποιος στο νόημα που θεωρητικά δίνει ο συγγραφέας. Όσο πιο ανοιχτός και ελεύθερος είναι ο θεατής τόσο το καλύτερο, δεν πρέπει να φοβάται ότι δεν θα εισπράξει το μήνυμα που θα έπρεπε.

Δεν μπορώ να πω ότι με έχει σημαδέψει κάποια χυλόπιτα. Γιατί χυλόπιτα σημαίνει ότι διεκδικείς κάτι ή κάποιον που δεν έχει μπει στη ζωή σου, που δεν έχεις συνδεθεί μαζί του για να τον χάσεις.

Πόσο Ορφέας είναι ο Μπομπ;
Κατ’ αρχάς, δεν με νευριάζει η ερώτηση (γέλια). Δεν έχω καμία σχέση μαζί του άλλωστε. Ωστόσο, η αφέλεια που τον χαρακτηρίζει είναι κάτι που προσπαθώ κι εγώ να διατηρώ στη ζωή μου, γιατί με αναζωογονεί συναισθηματικά. Μια καλημέρα χωρίς καχυποψία, για παράδειγμα, μπορεί να σου φτιάξει μια μέρα χωρίς μαυρίλα, ακόμα κι αν υπάρχει μέσα σε αυτό μια μικρή δόση αφέλειας.

Στο παρελθόν είχες πει ότι δεν μπορείς να ξεχάσεις τη μέρα που τελείωσες τη Μεγάλη Χίμαιρα του Καραγάτση. Ποιος ο λόγος;
Είναι όντως ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Συγκλονίστηκα γιατί το διάβασα μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο. Ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με τον Καραγάτση όταν ήμουν 21-22 ετών. Χάθηκα κυριολεκτικά μέσα στο βιβλίο, στην ίδια την ιστορία του και τη γλώσσα. Έκτοτε έχω συνδεθεί και με άλλα βιβλία, όπως το Ένας ευτυχισμένος θάνατος του Αλμπέρ Καμύ. Τα βιβλία, αλλά και οποιοδήποτε έργο τέχνης, αποκτάνε το νόημά τους και γράφουν μέσα σου ανάλογα με την περίοδο που βρίσκεσαι.


Διαβάστε ακόμα: Το top 5 του Αντώνη Κανάκη.


Τι μας μαθαίνουν οι χυλόπιτες στη ζωή μας;
Δεν μπορώ να πω ότι με έχει σημαδέψει κάποια χυλόπιτα. Γιατί χυλόπιτα σημαίνει ότι διεκδικείς κάτι ή κάποιον που δεν έχει μπει στη ζωή σου, που στην ουσία δεν έχεις συνδεθεί μαζί του για να τον χάσεις. Δεν αντιμετωπίζω εξάλλου κάτι που δεν έκατσε ως εμπόδιο, γιατί για μένα, αν κάποιος φύγει από τη ζωή μου και το έχει αποφασίσει, δεν είναι ένα πράγμα που θα με καταβάλει.

Ποιο πράγμα που είδες ή άκουσες τώρα τελευταία σου έκανε μεγάλη εντύπωση;
Μου άρεσε η ταινία Τόνι Έρντμαν (Τoni Erdmann), με διέλυσε! Δεν είχε τίποτα εκβιαστικό συναισθηματικά και κουβαλούσα το έργο για μέρες.

Τον τελευταίο καιρό κάνω, συνήθως πρωί-πρωί πλέον, γυμναστική, κυρίως cross fit, και κινούμαι όσο περισσότερο μπορώ με το ποδήλατο.

Ο Ορφέας Αυγουστίδης παίζει στον «Αμερικάνικο Βούβαλο» μαζί με τον Πέτρο Φιλιππίδη και τον Γιάννη Μπέζο.

Έχεις κάποια καθημερινή «τελετουργία» που σου φτιάχνει την καθημερινότητα;
Τον τελευταίο καιρό κάνω, συνήθως πρωί-πρωί πλέον, γυμναστική, κυρίως cross fit, και κινούμαι όσο περισσότερο μπορώ με το ποδήλατο.

Πες μου μια ερώτηση που σε χαλάει στις συνεντεύξεις.
Να βγαίνει μια άσχετη σούμα λόγω των συμπτύξεων, οι οποίες μπορεί να αλλάξουν το νόημα των όσων λέω, διότι ενδέχεται να παρεξηγείται ή να παρερμηνεύεται η απάντηση, λόγω του ότι δίνεται η απάντηση real time και μερικές φορές χωρίς μαγνητόφωνο.

Και μετά τον Αμερικάνικο Βούβαλο τι;
Στο θέατρο Skrow στο Παγκράτι, θα ξεκινήσει αρχές Μαΐου το έργο του Βασίλη Μαυρογεωργίου Μια Τεράστια Έκρηξη. Παλιότερα είχε παιχτεί στο Θέατρο του Νέου Κόσμου με τον Γιώργο Πυρπασόπουλο. Ωστόσο τώρα η παράσταση αντιμετωπίζεται από την αρχή στο σύνολό της, ενώ τη μουσική και τους στίχους έχει γράψει ο Φοίβος Δεληβοριάς. Μαζί θα παίζουν η Άννα Καλαϊτζίδου και η Αριάδνη Καβαλιέρου. Πρόκειται για το εσωτερικό ημερολόγιο ενός άνδρα στα τριάντα, ο οποίος προσπαθεί να κάνει έναν απολογισμό της μέχρι τώρα ζωής του. Και όλα αυτά τα βιώνει με τα κορίτσια να κάνουν πραγματικά άπειρους ρόλους. Είναι ένα έργο αρκετά κοντά σε μένα, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι είμαι εκατό τοις εκατό εγώ.

Info: H παράσταση Αμερικάνικος Βούβαλος παίζεται στο θέατρο Μουσούρη, Πλατεία Καρύτση 7, Αθήνα, τηλ.: 210 3310936.
Ώρες και μέρες: Τετάρτη 19:00, Πέμπτη-Παρασκευή 21.00, Σάββατο 18.00 και 21:00, Κυριακή 19.00.
Σημειωτέον ότι η παράσταση θα συνεχιστεί και μετά το Πάσχα.

 

Διαβάστε ακόμα: Το «Τελευταίο ψέμα» του Αντώνη Φραγκάκη.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top