Με την κάμερα του Ορχάν Παμούκ: το ανεπανάληπτο πορτοκαλί φως της Πόλης

Το ζεστό πορτοκαλί φως των έρημων δρόμων της Πόλης.

Ο Ορχάν Παμούκ είναι από τους αγαπημένους συγγραφείς των Ελλήνων. Εσχάτως, έγινε αγαπημένος και σε εκείνους που δεν διαβάζουν λογοτεχνία για την ατόφια και καθαρή θέση που πήρε κατά της απόφασης του Ερντογάν να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί.

Είναι, άλλωστε, γνωστός για τη φιλευρωπαϊκή στάση που κρατάει εδώ και χρόνια, ενώ δημόσια έχει εκφράσει -πολλάκις- την ανάγκη η Τουρκία να προσεγγίσει τη Δύση και όχι να μετατραπεί σε ένα νεο-Οθωμανικό κράτος.

Ο Παμούκ επιλέγει δρόμους που δεν πηγαίνουν τουρίστες.

Αυτό που είναι, επίσης, γνωστό είναι η αγάπη του τούρκου συγγραφέα για την Κωνσταντινούπολη. Την έχει υμνήσει στα βιβλία του και, τώρα, αποφάσισε να αποτυπώσει την κρυμμένη ομορφιά της με την φωτογραφική του κάμερα. Το νέο βιβλίο του Νομπελίστα συγγραφέα δεν είναι κάποια ιστορία από αυτές που μαγεύουν τους πολυάριθμους αναγνώστες του, αλλά οι νυχτερινοί περίπατοί του στην Πόλη. Ο τίτλος του φωτογραφικού άλμπουμ του είναι «Orange» και κυκλοφορεί από τις τον γερμανικό εκδοτικό οίκο Steidl.

Σιγά σιγά οι λάμπες που εκπέμπουν πορτοκαλί φως αντικαθίστανται από νέες που βγάζουν λευκό, ψυχρό φως.

Ο τίτλος δεν είναι τυχαίος, καθώς η φωτογραφική ματιά του Παμούκ αιχμαλωτίζει θωπευτικά το πορτοκαλί φως που τυλίγει την πόλη, τη στιγμή που πέφτει το φως και εισέρχεται το σκοτάδι. Ο Παμούκ δεν επιλέγει γνωστούς και πολυσύχναστους δρόμους, αλλά στενά σοκάκια, όπου περπατούν μοναχικές γυναίκες και άλλες όπου πιτσιρίκια παίζουν ανέμελα ποδόσφαιρο.

Μια γυναίκα μόνη ή παιδιά που παίζουν αμέριμνα ποδόσφαιρο στο δρόμο.

Εκεί όπου δεν πηγαίνουν οι τουρίστες, αλλά ούτε και οι κάτοικοι της πόλης. Είναι συνοικίες ξεχασμένες, βουτηγμένες στην εγκατάλειψη. Εκεί, όμως, ανακαλύπτει αυτό το μυστηριακό πορτοκαλί χρώμα της Πόλης. Ο Παμούκ ανακαλεί αυτό το χρώμα που σκορπούν οι φανοστάτες από την παιδική του ηλικία και λυπάται που σιγά σιγά, οι λάμπες του δρόμου αλλάζουν από τους υπεύθυνους του Δήμου. Στη θέση των πορτοκαλί λαμπτήρων μπαίνουν λευκοί που παράγουν ένα λευκό, ψυχρό φως – εντελώς ξένο με τη φυσιογνωμία της Πόλης.

Ο Παμούκ περπατάει και θυμάται τα παιδικά του χρόνια στην Πόλη.

Το άλμπουμ του Παμούκ επέχει τη θέση μαρτυρίας για τις άγνωστες πτυχές μιας πόλης με έντονο παρελθόν και ζώσα ιστορικότητα, στοιχεία που, δυστυχώς, ολοένα και περισσότερο επικαλύπτονται από τη ζέση των νεώτερων γενεών να διαμορφώσουν κάπως διαφορετικά την πόλη.

Παράλληλα με τη συγγραφή των βιβλίων του, κοντά πέντε δεκαετίες πια, ο Παμούκ παίρνει συχνά πυκνά τη φωτογραφική του μηχανή στους νυχτερινούς του περιπάτους και καταγράφει με την ιδιαίτερη ματιά του τα αθέατα και τα κρυμμένα της αγαπημένης του πόλης. Και όπως λέει ο ίδιος, θα συνεχίσει να το κάνει αναζητώντας πάντα το πορτοκαλί χρώμα των παιδικών του χρόνων.

Διαβάστε ακόμα: Δημοσθένης Κούρτοβικ – «Το λαχανόρυζο του Σταυρού κάποτε στην Αίγινα».

TAGS :
κωνσταντινούπολη Παμούκ Ταγίπ Ερντογάν τουρκία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook