10-1190

«Όταν ολοκλήρωσα τους ‘’Επαναστάτες της Συνείδησης’’ του Άικ έκανα μια σειρά από δηλώσεις, που υλοποιήθηκαν στο άμεσο μέλλον και μου άλλαξαν τη ζωή», γράφει ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης. Φωτό: Άρης Παύλος http://www.peliti.gr/

Το 1979, όταν ήμουν δέκα χρόνων, η οικογένειά μου μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη. Η Θεσσαλονίκη άνοιξε τους ορίζοντές μου. Άρχισα να διαβάζω πάρα πολλά εξωσχολικά βιβλία. Από την κεντρική βιβλιοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης, δανειζόμουν βιβλία αρχαίων συγγραφέων. Το χαρτζιλίκι μου το επένδυα στο να αγοράζω βιβλία για χαμένους πολιτισμούς, άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα, τις βιογραφίες εξερευνητών και μεγάλων επιστημόνων. Η Αγία Γραφή και τα ιερά βιβλία άλλων θρησκειών έπαιξαν επίσης το δικό τους ρόλο στη διαμόρφωσή μου. Στα δεκαπέντε μου διάβασα Καζαντζάκη κι επίσης έκανα μια έρευνα για το έργο του.

Ο συγγραφέας του οποίου διάβασα όλα τα βιβλία και επηρέασε την σκέψη μου ήταν ο Λόμπσαν Ράμπα. Από αυτόν έχω δανειστεί το «αντί να στενοχωριέσαι για το σκοτάδι, άναψε ένα φως» (Δεν μπορώ να απαντήσω αν ήταν απατεώνας ή όχι). Ο Κοέλιο με τον «Αλχημιστή» με βοήθησαν στα ταξίδια που έκανα με τα πόδια ανά την Ελλάδα. «Όταν θέλεις κάτι όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις» –και έτσι είναι. Ο Έντουαρντ Μπαχ με τα «Ανθοϊάματα» και το βιβλίο της Ελένης Καζαντζάκη «Μαχάτμα Γκάντι, μια άγια ζωή» με σήκωσαν από μια βαριά θλίψη. «Η Επανάσταση Θεού, Φύσης και Ανθρώπου» του Μασανόμπου Φουκουόκα ήρθε σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή στη ζωή μου, για να με βγάλει από ένα μεγάλο αδιέξοδο. «Οι κρυμμένοι άνθρωποι» του Θεόδωρου Γρηγοριάδη μου έδωσαν επίσης το δικό τους μήνυμα την κατάλληλη στιγμή.

«Κάθε βιβλίο εκπέμπει ένα μήνυμα. Αν το εισπράξουμε τη στιγμή που είμαστε έτοιμοι, τότε το παίρνουμε. Αλλιώς το προσπερνάμε».

Επειδή πρέπει να επιλέξω ένα βιβλίο ανάμεσα στα χιλιάδες βιβλία που έχω διαβάσει, θα πω το βιβλίο του Ντέιβιντ Άικ «Επαναστάτες της Συνείδησης». Αναζητώντας, το 2001, βιβλία του Osho, έπεσα «τυχαία» πάνω του σ’ ένα βιβλιοπωλείο στις Σέρρες. Αμέσως θέλησα να το αγοράσω, αλλά δεν είχα τα χρήματα. Πέρασαν αρκετές μέρες ώσπου να τα βρω.

Διαβάστε ακόμα: Άλεξ Οικονομίδης: «Όταν γνώρισα τη συλλογικότητα του Πελίτι και τον εμπνευστή του, Παναγιώτη Σαϊνατούδη, κατάλαβα ότι δεν είμαι μόνος μου…»

David_Icke_by_Stef_(cropped)

«Το 2001 έπεσα ‘’τυχαία’’ πάνω στο βιβλίο του Ντέιβιντ Άικ (φωτό) σ’ ένα βιβλιοπωλείο στις Σέρρες. Αμέσως θέλησα να το αγοράσω, αλλά δεν είχα τα χρήματα. Πέρασαν αρκετές μέρες ώσπου να τα βρω».

Το πρώτο μέρος του βιβλίου ήταν απελπισία, δεν μου άρεσε καθόλου. Πολλές φορές το άφησα στην άκρη, κάποιες άλλες, πάνω στα νεύρα μου, σχεδόν το πέταξα, λέγοντας στον εαυτό μου ότι δεν άξιζε να το διαβάσω. Κάθε που χαλάρωνα όμως, συνέχιζα την ανάγνωση. Όταν τέλειωσε το πρώτο μέρος και πέρασα στο δεύτερο, τα συναισθήματά μου άλλαξαν άρδην. Με συγκίνησε, μου άρεσε πάρα πολύ. Από το δεύτερο αυτό μέρος του βιβλίου εμπνεύστηκα το Πανελλαδικό Δίκτυο Ανταλλαγής Αγαθών και Υπηρεσιών Χωρίς Χρήματα «Από χέρι σε χέρι και από καρδιά σε καρδιά» του Πελίτι. Όταν ολοκλήρωσα το βιβλίο, ένιωθα χαρούμενος και έκανα μια σειρά από δηλώσεις, οι οποίες υλοποιήθηκαν στο άμεσο μέλλον και μου άλλαξαν τη ζωή. Έκτοτε, δεν διάβασα άλλο βιβλίο του Άικ.

Κάποιος κάποτε μου ζήτησε να του προτείνω να διαβάσει κάποια βιβλία. Του είπα να πάει στο βιβλιοπωλείο, να συγκεντρωθεί και να ζητήσει να του εμφανιστεί το βιβλίο που είναι γι’ αυτόν εκείνη τη στιγμή. Μου έκλεισε το τηλέφωνο εκνευρισμένος, θεωρώντας ότι τον κοροϊδεύω.

Κάθε βιβλίο εκπέμπει ένα μήνυμα. Αν το εισπράξουμε τη στιγμή που είμαστε έτοιμοι, τότε το παίρνουμε. Αλλιώς το προσπερνάμε.

Δείτε εδώ την παραγωγή του Andro TV στη 13η Γιορτή Ανταλλαγής Σπόρων στο Μεσοχώρι Δράμας, όπου ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης μιλάει για το όραμά του.

Διαβάστε ακόμα: Σωτήρης Λυμπερόπουλος: «Φύτεψα τον κήπο μου με σπόρια που πήρα από εθελοντές του “Πελίτι” και πέρναγα τα πρωινά μου μαζεύοντας χόρτα…»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top