Η έκθεση πραγματεύεται κυρίως θέματα όπως η θέση της γυναίκας στην κοινωνία και η έννοια της ταυτότητας του φύλου.

    Στα τέλη του 20ου αιώνα, η Donna Haraway παρουσίασε το δοκίµιο «A Cyborg Manifesto» σε µια προσπάθεια «να οικοδοµήσει έναν ειρωνικό πολιτικό µύθο, πιστό στον φεµινισµό, τον σοσιαλισµό και τον υλισµό» όπως αναφέρει η ίδια.

    Προκειµένου να µιλήσει για την καπιταλιστική τεχνοκρατική πολιτική και τις πιθανότητες συνδέσεων του σοσιαλιστικού φεµινισµού µε την επιστήµη και την τεχνολογία, η Haraway σηµατοδοτεί τον υβριδικό οργανισµό ενός cyborg -ένα τεχνολογικό επίτευγµα της εποχής- ως ιστορικό σηµατοδότη των µεταβαλλόµενων συνθηκών που βιώνουν οι γυναίκες το συγκεκριµένο χρονικό διάστηµα, αλλά ακόµη περισσότερο, των µεταβολών που αναµένουν για τον επόµενο αιώνα.

    «Ένας cyborg κόσµος µπορεί να αφορά βιωµένες κοινωνικές και σωµατικές πραγµατικότητες στις οποίες οι άνθρωποι δεν φοβούνται την κοινή συγγένειά τους µε ζώα και µηχανές», σημειώνει η Γεωργία Λιάπη.

    Με αφορμή αυτό το δοκίμιο, η Γεωργία Λιάπη επιμελείται την έκθεση «Paradoxical e-Traditions», που στήθηκε υπό στο P.E.T. Projects ένα artist run χώρο στην Κυψέλη (ολοκληρώνεται αύριο, 25 Μαΐου).

    Πρόκειται για μια έκθεση που εκτός από επίκαιρη είναι σχεδιασμένη για να ερεθίζει τη σκέψη και να προκαλεί προβληματισμό για θέματα που θεωρούμε εδραιωμένα. Η έκθεση πραγματεύεται τον ρόλο της γυναίκας σε διαφορετικές κοινωνίες, την έννοια του φύλου, την ταυτότητα και την τεχνολογία.

    H επιμελήτρια Γεωργία Λιάπη.

    Οπως σημειώνει η Γεωργία Λιάπη: «Ξαναδιάβαζα το Cyborg Manifesto, και ένα σημείο μου κέντρισε το ενδιαφέρον: Ένας cyborg κόσµος µπορεί να αφορά βιωµένες κοινωνικές και σωµατικές πραγµατικότητες στις οποίες οι άνθρωποι δεν φοβούνται την κοινή συγγένειά τους µε ζώα και µηχανές, δεν φοβούνται τις µόνιµα µερικές ταυτότητες και τις αντιφατικές απόψεις».

    «Σκεπτόμενη τον ρόλο της γυναίκας σε διαφορετικές κοινωνίες, την έννοια του φύλου, την ταυτότητα και την τεχνολογία, το The Cyborg Manifesto, της Donna Haraway είναι το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό. Τα άλλα δύο δοκίμια της προσωπικής μου έρευνας που κατέληξε στην δημιουργία της έκθεσης, είναι το Cloud Time: The inception of the future του Dean Lockwood και το The invention of the tradition του Eric Hobsbawm».

    «Η έκθεση πραγματεύεται κυρίως θέματα που με έχουν απασχολήσει από τότε που επέστρεψα στην Ελλάδα, όπως η θέση της γυναίκας στην κοινωνία και η έννοια της ταυτότητας του φύλου. Επειδή την περίοδο που μιλούσαμε με τον Άγγελο Πλέσσα -ο οποίος πέρα από εξαιρετικός καλλιτέχνης είναι και ο ιδιοκτήτης του χώρου που γίνεται η έκθεση- έγινε το launch του metaverse από τον Μαρκ Ζούκερμπεργκ, τα συνέδεσα όλα αυτά με την τεχνολογία».

    «Είναι η πρώτη μου επιμελητική προσπάθεια να συνδέσω τις δύο πόλεις που έχω ζήσει και με έχουν καθορίσει. Έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στην Αθήνα, και στη συνέχεια πέρασα 5 συνεχόμενα χρόνια στο Βανκούβερ, χωρίς να γυρίσω καθόλου στην Ελλάδα. Είναι μια μίξη καλλιτεχνών κυρίως από τις δυο αυτές πόλεις, αλλά και από άλλες πόλεις».

    Το project συγκεντρώνει έργα και περφορµανς που αναφέρονται στην εξέλιξη της σχέσης του ανθρώπου µε τη µηχανή.

    Το “Paradoxical e-Traditions” βασίζεται στο ίδιο ειρωνικό ύφος, ως µία έκθεση που παίρνει ως αφετηρία θέµατα που τίθενται στο δοκίµιο της Haraway, µέσα από το πρίσµα των σηµερινών κοινωνικοπολιτισµικών συνθηκών – στην αυγή της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Επανεξετάζοντας το δοκίµιο σε µια εποχή όπου οι κοινωνικές σχέσεις και ενσωµατώσεις είναι συνυφασµένες µε αναδυόµενες τεχνολογίες, δοµώντας ιστορικές αλλαγές, οι προσκεκληµένοι καλλιτέχνες αποκαλύπτουν την παραδοξότητα του να ζουν σε µια κουλτούρα «καπιταλιστικής ψηφιοποίησης».

    Το “Paradoxical e-Traditions” ως έκθεση παίρνει ως αφετηρία θέµατα που τίθενται στο δοκίµιο της Haraway.

    «Μία κουλτούρα, η οποία ορίζεται από το παγκόσµιο αρχείο πληροφορικής στο οποίο είµαστε όλοι συνεχώς συνδεδεµένοι, που προωθεί µια ονειρική κατάσταση στην οποία µπορούµε να έχουµε και να είµαστε ό,τι επιθυµούµε ταυτόχρονα» («Cloud Time» Dean Lockwood & Rob Coley). Το project συγκεντρώνει έργα και περφορµανς που αναφέρονται στην εξέλιξη της σχέσης του ανθρώπου µε τη µηχανή, της αναδυόµενης υπολογιστικής τεχνολογίας και της σχέσης της µε ότι είναι διαχρονικά αντιληπτό ως πολιτισµική παράδοση στις κοινωνίες.

    Το Paradoxical e-Traditions είναι μία οµαδική έκθεση με έργα από: Μαρίνα Βελησιώτη, Ίρια Βρεττού, Κυριακή Γονή, Μαρίνα Καρέλλα, Georgia Fambris, Maïa Izzo-Foulquier, Nicolas Sassoon, Erica Scourti, Evann Siebens, Theo Triantafyllidis.

     

    //Κέρκυρας 87, Κυψέλη

     

    Διαβάστε ακόμα: Costas Picadas, όταν η επιστήμη συναντάει την τέχνη.

     

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top