«Αυτό που θέλουν οι καλλιτέχνες», μία ταινία που αν γυριζόταν θα παίδευε απείρως περισσότερο τον Μελ Γκίμπσον που ασχολήθηκε αντ’ αυτών ενδελεχώς με τις γυναίκες. Μεταξύ μας, για περιπτώσεις -ή καλύτερα περιπτωσάρες- όπως ο Iggy Pop είναι πιο πιθανό να θυσιάσουμε άσκοπα εκατομμύρια εγκεφαλικά κύτταρα για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε έστω και λιγάκι τι ακριβώς έχει στο μυαλό του, παρά να βγάλουμε κάποιου είδους άκρη στο τέλος.
Τέτοια σκέφτομαι εν όψει του live του πάλαι ποτέ μίστερ Stooges στην Αθήνα, ακριβώς επειδή ξέρω αρκετούς εκεί έξω που μπορεί να μην ήταν ποτέ φανατικοί της μουσικής του, ωστόσο θέλουν οπωσδήποτε να παρακολουθήσουν μια τέτοια περσόνα επί σκηνής. Μέσα σε αυτούς κι εγώ.
Ας λειτουργήσουμε περισσότερο ρεαλιστικά λοιπόν: ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να μπεις μες το κεφάλι κάποιου; Να ακούς προσεκτικά τα λεγόμενά του και ύστερα να τα φιλτράρεις. Ακόμη καλύτερα, να γίνεις παρατηρητής των πράξεών του. Αν εξαιρέσουμε την πρωτοπορία του σε stage diving, crowdsurfing και διαφόρων ειδών κουλαμάρες επί σκηνής, το δεύτερο σχεδόν αποκλείεται για τους ευνόητους λόγους. Ευτυχώς όμως η αφεντιά του πέρα από ακομπλεξάριστη, έχει υπάρξει λαλίστατη.
Μεταξύ άλλων, ο ηλικιωμένος James Newell Osterberg Jr. λατρεύει τα κορίτσια, τους δυνατούς θορύβους, τον καφέ και τα τσιγάρα, μέχρι πρότινος και τα ναρκωτικά. Τα παράτησε σταδιακά και η αρχή του τέλους τους για τον ίδιο ήρθε όταν το κορμί του ξεκίνησε να θυμάται όλες εκείνες τις φορές που αισθανόταν άσχημα εξαιτίας τους.
«Πραγματικά δεν θέλω πια να σέρνομαι κάτω από το τραπέζι, να τρέμω και να βλέπω μικρά ποντίκια να τρέχουν κάτω από τα μάτια μου για τις επόμενες 14 ώρες. Δε θέλω να γ… η αυτοπεποίθησή μου για τις επόμενες 22 συναυλίες μου», είχε δηλώσει σχετικά. Άρα, αφού ξέφυγε, δε μπορούμε να αποδώσουμε στην επίδρασή τους την έξτρα αυτάρεσκη δήλωσή του ότι κοιτάζει τον καθρέφτη και σκέφτεται πόσο όμορφος δείχνει. Ούτε το γεγονός ότι πιστεύει πως το μέλλον της rock n roll είναι ο Justin Bieber.
Όπως και να έχει, είτε τις συνέλαβε νηφάλιος είτε όχι οι παρακάτω πέντε χαρακτηριστικές ατάκες του ρίχνουν εν μέρει φως στο «τούνελ» του μικρόκοσμού του. Κι ας παραπονιέται κατά καιρούς σε συνεντεύξεις του ότι κανείς δε συνειδητοποιεί πόσο ευαίσθητος είναι.
«Η μουσική είναι ζωή και η ζωή δεν είναι επιχείρηση.»
Μάρτιος 2010, dailymail.com
«Όταν πρόκειται για τέχνη, τα χρήματα είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια. Απλά συμβαίνει να είναι μία τεράστια ασήμαντη λεπτομέρεια.»
Οκτώβριος 2014, www.theguardian.com
«Αυτό που κάποιοι θα αποκαλούσαν αστείο, εγώ απλά θα το έλεγα καλό σόου.»
Ιούνιος 2012, www.nytimes.com
«O David Bowie είναι ένας αληθινός άντρας και εγώ είμαι πραγματική γυναίκα – όπως η Catherine Deneuve.»
Νοέμβριος 2003, Rolling Stone
«Δε ντρέπομαι να ντύνομαι “σαν γυναίκα”, γιατί δεν πιστεύω ότι είναι ντροπή να είσαι γυναίκα.»
Μάρτιος 2014, www.theguardian.com
Αναμφίβολα βέβαια, το πιο δημοφιλές τσιτάτο του να είναι το εξής:
«Λένε πως ο θάνατος σε σκοτώνει. Αλλά δεν είναι ο θάνατος που σε σκοτώνει. Η βαρεμάρα και η αδιαφορία σε σκοτώνουν». Ακόμη κι αν δε συμφωνείς με την ουσία του, σίγουρα εξηγεί την αμείωτη ενέργειά του στη σκηνή από τα ’60s με τους Stooges, μέχρι και σήμερα. Φίλε Iggy, αλήθεια ανυπομονώ.
Διαβάστε ακόμα: Scott Walker (1943-2019) – Μοναχικός και αντισυμβατικός.