1 kakishs portrait

«Χριστούγεννα που είναι, και τα κορίτσια και οι έρωτές μου, και τα παλιά και τα καινούργια, γύρω μου συχνά σαν επίμονες οπτασίες ξανάρχονται. Και ξανασυναντώ σε κάθε τραγούδι καθεμιά τους και καθετί, στα λίγα τραγούδια εδώ, αλλά για μένα πολλά, πάρα πολλά, τα πολύ, πάρα πολύ αγαπημένα μου».

Θα πείτε: Μα τόσα τραγούδια, κι αυτό, και τ’ άλλο, δεν τα θυμήθηκες, δεν τα θυμάσαι, Σωτήρη; Όλα τα θυμάμαι, και τα πιο κοντινά τους και τα πιο ελαφρά και τα πιο βαριά κι όχι βέβαια μόνο τα δικά μας, τα ελληνικά. Αυτά όμως τώρα πιο πολύ θυμάμαι, σε δική μου, ιδιαίτερη κατάταξη. Χριστούγεννα που είναι, και τα κορίτσια και οι έρωτές μου, και τα παλιά και τα καινούργια, γύρω μου συχνά σαν επίμονες οπτασίες ξανάρχονται. Και ξανασυναντώ σε κάθε τραγούδι καθεμιά τους και καθετί, στα λίγα τραγούδια εδώ, αλλά για μένα πολλά, πάρα πολλά, τα πολύ, πάρα πολύ αγαπημένα μου.

Κόσμους ολόκληρους δηλαδή, ζωή ως τώρα μεγάλη, πολύπλοκη, αλλά και ήρεμη ξαφνικά, σαν περίληψή της πλήρης, απλή.

Στην επόμενη σελίδα: «Το τραγούδι που επί χρόνια πολλά μέσα μου στεκόταν όρθιο και με κράταγε, που με κρατάει πάντα»

1 2 3 4 5 6

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top