Πέντε πολύ, πάρα πολύ αγαπημένα μου τραγούδια

«H Πόλυ Πάνου, που πρόλαβα και συνεντευξίασα για το «Δίφωνο» και τη συμπάθησα πολύ κι από κοντά».

3. Γιάννης Παπαϊωάννου, «Απ’ της Ζέας το λιμάνι» – 1946

Τρίτο μου, πολυαγαπημένο, ολόγλυκο, για μένα μαγευτικό κι εξαίσιο, το «Απ’ της Ζέας το λιμάνι» του Γιάννη Παπαϊωάννου στους στίχους του Τσάντα, που η ψυχή μου εντός του πάντα απογειώνεται, πάντα θα γιορτάζει. Μέχρι σημείου να απαντήσω σ’ εκείνον το δημοσιευμένο μας διάλογο για την Ποίηση με τον Γιαννάκη μου τον Βαρβέρη, τον αυστηρό και απόλυτο συνήθως, πως εμένα μόνο μια φράση από το τραγούδι αυτό μου φτάνει να πάρω μαζί μου, το «Χτες το βράδυ σε μια βάρκα μπήκαμε να πάμε τσάρκα. Απ’ της Ζέας το λιμάνι μέχρι το Πασαλιμάνι. Στο πανί στεκόσουν μόνη, εγώ κρατούσα το τιμόνι», μαζί με το « Όλ’ η ζωή μια λάμψη!», από το «Θάνατος και Ανάστασις του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου» του Ελύτη. Τίποτε άλλο, κανένα άλλο ποίημα, ή στίχο…

«Απ’ της Ζέας το Λιμάνι» του Γιάννη Παπαϊωάννου στους στίχους του Τσάντα, που η ψυχή μου εντός του πάντα απογειώνεται, πάντα θα γιορτάζει». (Ο Γιάννης Παπαϊωάννου όρθιος αριστερά, με τη Σοφία Λόρεν).

Με την Πόλυ Πάνου να το λέει κι αυτή υπέροχα μετά τον Παπαϊωάννου, σαν χάρακας κι εκείνη συναισθηματικός, η Πόλυ Πάνου που πρόλαβα και συνεντευξίασα για το «Δίφωνο» και τη συμπάθησα πολύ κι από κοντά, τη μεγάλη κι αυτήν της λαϊκής μας μουσικής Κυρία. Που τη βρήκε σ’ ένα δέντρο πάνω, μικρό κορίτσι στης Πάτρας τα Ψηλαλώνια, να τραγουδάει, να κελαηδάει μια φορά κι έναν καιρό ο Μπιθικώτσης, λέει.

«Απ’ της Ζέας το λιμάνι»

(στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης, μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου)

Χτες το βράδυ σε μια βάρκα μπήκαμε να πάμε τσάρκα. Απ’ της Ζέας το λιμάνι μέχρι το Πασαλιμάνι… Στο πανί στεκόσουν μόνη, εγώ κρατούσα το τιμόνι. Πρίμα φύσαγε τ’ αγέρι στ’ ανοιχτά για να μας φέρει… Ελαφρό ήτανε το κύμα κι ο καιρός φυσούσε πρίμα. Ώσπου ξαναήρθα πάλι στου Περαία το λιμάνι…

Ακούστε εδώ την Πόλυ Πάνου να λέει κι αυτή υπέροχα μετά τον Παπαϊωάννου, σαν χάρακας κι εκείνη συναισθηματικός, το «Απ’ της Ζέας το λιμάνι».

Στην επόμενη σελίδα: «’’Ο γλάρος’’ του Χατζιδάκι με του Αλέκου Σακελλάριου τους ακριβέστατους ποιητικά στίχους».

1 2 3 4 5 6

TAGS :
έμπνευση μουσική Σωτήρης Κακίσης το soundtrack της ζωής μου

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook