Πέτρος Μπιρμπίλης: «Η κουρελού που με έβγαζε απ’ τα ρούχα μου»

«Το βιβλίο, ή μάλλον το παραμύθι που με σημάδεψε περισσότερο, ήταν η ”Σταχτοπούτα”. Μου το είχε πρωτοδιαβάσει η αδερφή μου, που ήταν δέκα χρόνια πιο μεγάλη από εμένα…» Φωτογραφία: Γιώργος Λοβέρδος

Παρότι στη διάρκεια της ζωής μου έχουν επηρεάσει τη σκέψη μου σημαντικά βιβλία ‒ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζω το «Ίδε ο Άνθρωπος», του Νίτσε και το «Άκου Ανθρωπάκο», του Βίλχελμ Ράιχ, χωρίς βεβαίως να εξαιρώ αρκετούς μείζονες και ελάσσονες ποιητές‒, κατόπιν μιας γρήγορης ψυχαναλυτικής διαδρομής, ανακαλύπτω με έκπληξη, ότι το βιβλίο, ή μάλλον το παραμύθι που με σημάδεψε περισσότερο, ήταν η «Σταχτοπούτα».

Μου το είχε πρωτοδιαβάσει η αδερφή μου, που ήταν δέκα χρόνια πιο μεγάλη από εμένα. Δεν το χώραγε ο νους μου αυτό που συνέβαινε μέσα από εκείνες τις λίγες σελίδες. Η κακομεταχείριση, η αδικία, το φαρμάκι και τα καψόνια που δεχόταν καθημερινά η απόκληρη Σταχτοπούτα. Εγώ ήμουνα ένα μικρό παιδί, πού να τα ξέρω αυτά; Πώς να χωρέσει μέσα στην άγουρη την ψυχούλα μου τόσος δόλος και τόση πονηριά;

Άργησα να καταλάβω πόσο κοντά είναι τα παραμύθια στην πραγματικότητα.

Κι άλλα παραμύθια με άφηναν άναυδο, αλλά το συγκεκριμένο με πίκραινε, με έβγαζε από τα ρούχα μου. Μεγάλη στενοχώρια. Το ότι στο τέλος δικαιωνόταν δεν με παρηγορούσε ιδιαίτερα. Σχεδόν ξενέρωνα. Εγώ, ήθελα το δράμα. Η εικόνα της μικρής ορφανής με τη σκούπα και το φαράσι, να μαζεύει τις στάχτες από το τζάκι ρακένδυτη, ενώ οι άλλες, οι κακές εξαδέρφες της, ντύνονταν και στολίζονταν για να πάνε στη δεξίωση, αυτό με χόλωνε εμένα.

«Άργησα να καταλάβω πόσο κοντά είναι τα παραμύθια στην πραγματικότητα»

Και τώρα, που ξέρω ότι τα βάσανα της Σταχτοπούτας δεν είναι και τόσο παραμύθι, που διδάχτηκα πως η εκμετάλλευση επισκιάζει τον κόσμο ολόκληρο, η Συμπαντική δικαίωση της αυθεντικής Σταχτοπούτας, στο τέλος του παραμυθιού, το γεγονός ότι αναδείχτηκε νικήτρια στο παιχνίδι της ζωής λόγω της ταπεινοφροσύνης της, είναι ένα στοιχείο δευτερεύον για εμένα.

Εγώ έχω μείνει στο σημείο που το ρολόι χτυπάει μεσάνυχτα, και αυτή, πάνω στην τρομάρα της μη γίνει ξανά κουρελού, το βάζει στα πόδια κακήν κακώς, και της φεύγει το γοβάκι στη σκάλα. Μα τέτοιο άγχος! Μα τόση ταλαιπωρία!

Ακόμα δεν το έχω χωνέψει καλά καλά.

Ο Πέτρος Μπιρμπίλης είναι συγγραφέας. Τελευταίο του βιβλίο η συλλογή ποιημάτων με τίτλο «Η Μέρα που Χάθηκε Μέσα σε μια Άλλη», εκδόσεις Bibliotheque.

Διαβάστε ακόμα: Με χιούμορ ενάντια στην τετραπληγία.

TAGS :
βιβλίο Μπιρμπίλης Πέτρος Μπιρμπίλης σταχτοπούτα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook