Pirelli, Ιανουάριος 1969, Harry Peccinotti. To εξώφυλλο του 50 χρόνια Pirelli.

H 30χρονη Candice Huffine είναι Αμερικανή καλλονή και το νέο αστέρι του ημερολογίου. Όταν της έκαναν πρόταση να πρωταγωνιστήσει στην έκδοση του 2015 μπροστά στο φακό του Steven Meisel σχεδόν δάκρυσε. Όχι γιατί θα ανέβαζε το κασέ της-αν και τα κορίτσια πάντα καλοπληρώνονταν σύμφωνα με τις φήμες και οι τιμές τους εκτοξεύονται δεκάδες χιλιάδες δολάρια μετά τη φωτογράφηση-αλλά γιατί θα ήταν το πρώτο plus-size μοντέλο που θα κατακτούσε το κάστρο.

Pirelli, 2009, Peter Beard

«Όλοι θέλουν να απαντήσουν στο κάλεσμα», εξηγεί χαμογελώντας ο Marco Tronchetti Provera, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, κάνοντας ένα λογοπαίγνιο με το The Cal όπως είναι το επίσημο υποκοριστικό του Τhe Calendar. «Και αυτό γιατί είναι σίγουρο ότι αν φωτογραφηθείς για το ημερολόγιο είσαι μέσα στο παιχνίδι». «Πώς ένα ημερολόγιο στο τοίχο ενός γκαράζ έγινε το απόλυτο φετίχ;», αναρωτιόντουσαν οι New York Times; «Είναι απλό: το Pirelli είναι παραπάνω από ημερολόγιο, είναι η απελευθέρωση όλων των ευσεβών πόθων», υποστηρίζει ο Provera.

Pirelli, Σεπτέμβριος 1990, Arthur Elgort

Είναι αρχές 1964 όταν η εταιρεία αποφασίζει να εκδώσει ένα ετήσιο ημερολόγιο τοίχου-γνωστή συνήθεια της εποχής-για να προωθήσει τις δουλειές της. Αναθέτει το concept στον art director Derek Forsyth που αναλαμβάνει να δώσει την τελική εικόνα. Είναι τα swinging χρόνια του Λονδίνου, οι Μπιτλς και μια εποχή όπου η σεξουαλική απελευθέρωση είχε, ακόμη, κάτι να πει. Τα κορίτσια φωτογραφίζονται από τον Robert Freeman, φωτογράφο των Mπιτλς, στην εξωτική τότε Μαγιόρκα και την άλλη μέρα γίνονται διάσημα.

Pirelli, Ιούλιος 1984, Uwe Ommer

Το 1968 έρχονται και τα πρώτα γυμνά του Harry Peccinotti, ανταποκριτή τότε στο Βιετνάμ, που εγκλωβίζεται στην Τυνησία μαζί με τα μοντέλα όταν ξεσπά ο Πόλεμος των Έξι Ημερών μεταξύ Ισραήλ και Αράβων. Το 1974 έρχεται η πετρελαϊκή κρίση και το ημερολόγιο σταματά να εκδίδεται. Μια δεκαετία, όμως, αργότερα επανέρχεται με ανανεωμένη ματιά και art director τον Martyn Walsh.

Pirelli, Οκτώβριος 2001, Mario Testino

Πιο καλλιτεχνική αισθητική από τον Norman Parkinson, φωτογράφο της βρετανικής αυλής, και Bert Stern, φωτογράφο των τελευταίων ημερών της Μαίριλιν, που μεταφέρουν τα κορίτσια στη σκοτεινή Σκωτία μέχρι το 1987 που ο Τerence Donovan αποφασίζει να επιστρέψει στα παλιά καλά μονοπάτια εκδίδοντας το πρώτο “μαύρο” ημερολόγιο που λάνσαρε και την καριέρα της 16χρονης τότε Ναόμι Κάμπελ.

Pirelli, Εξώφυλλο 2012 Μario Sorrenti.
Αντριάνα Λίμα, εξώφυλλο 2005, Patrick Demarchelier

Από τότε όλα είναι ιστορία. Και αυτή την ιστορία καταγράφει το άλμπουμ Pirelli-Τhe Calendar. 50 Years and More που θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από την Taschen. Τα μεγαλύτερα ονόματα της φωτογραφίας, Αrthur Elgort(1990), Herb Ritts(1994) με την καλλονή Ελενα Κρίστενσεν στις Μπαχάμες, Richard Avedon(1995), Peter Lindbergh(1996), Bruce Weber(1998), Annie Leibovitz(2000), Mario Testino(2001), Nick Knight(2004), Patrick Demarchelier(2006), Inez & Vinoodh(2007), Peter Beard(2009), Terry Richardson(2010) και φέτος, Steven Meisel και βέβαια, τα ωραιότερα μοντέλα: από την Ζιζέλ και τη Κέιτ Μος μέχρι την Πενέλοπε Κρουζ, την Χάιντι Κλουμ και τις νεότερες, Αντριάνα Λίμα και Ζίζι Χαντίντ συν το ανέκδοτο ημερολόγιο του 1963 και λογοκριμένες εικόνες που δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ σε ένα άλμπουμ
που έχει κάνει ήδη πολλούς να νοσταλγούν. Όχι μόνο τα κορίτσια αλλά κυρίως, μια εποχή όπου μια ματιά στον τοίχο ήταν αρκετή να σου φτιάξει τη μέρα-και τη νύχτα…

Διaβάστε ακόμα: Melia Kreiling: Η πανέμορφη Ελληνίδα που κάνει (πραγματική) διεθνή καριέρα

Pirelli, Μάρτιος 1987, Τerence Ddonovan.
Μάρτιος 1974, Hans Feurer