«τα είπε όλα ο Ρεμπώ// την τελευταία φωτιά κλέβοντας/ από έναν πλανήτη/ με συφιλιδικά συμπτώματα// και ταξιδεύοντας στην κόλαση/ πιο πέρα απ’ το Χαρράρε».

Κωστής Γκιμοσούλης, «Ξεχάστε τον Ρεμπώ»

Γέρασε αυτός ο κόσμος
από ανατολή σε δύση

γέρασε τόσο πολύ
που οτιδήποτε καινούργιο
μοιάζει απίθανα νεκρό

απ’ το Κοράνι στον Χριστό
κι αντίστροφα.

Μουχλιασμένη Ευρώπη
Ασία δίχως νύχια
με ξεσκισμένο κάθε μέτρο
Αμερική
και Αφρική που τρίβεται
σαν ξεραμένο φύλλο

τα είπε όλα ο Ρεμπώ

την τελευταία φωτιά κλέβοντας
από έναν πλανήτη
με συφιλιδικά συμπτώματα

και ταξιδεύοντας στην κόλαση
πιο πέρα απ’ το Χαρράρε

μεταπράτης κι εργολάβος
του ίδιου του τού εαυτού

μονολογώντας σαν οθωμανός
το ράισμα του κόσμου:

«Ξέρω πως ό,τι είναι να γίνει
θα γίνει
κι αυτό είναι όλο».

 

(Από τη συλλογή «Επικίνδυνα παιδιά», εκδ. Κέδρος, 1992)

 

Στην επόμενη σελίδα: «Δίχως τη μάλλινη ζακέτα του Ρεμπώ».

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top