Οι νεότεροι ποιητές μας για την παιδικότητα

«Αυτός μας θρέφει,/ αυτός μας σκεπάζει με σύννεφα το βράδυ,/ σ’ αυτόν λέμε τα μυστικά,/ τα όνειρά μας». (Hannah Clarke Preston Macgoun, «A Sleeping Child»).

Χρήστος Αρμάντο Γκέζος, «Τα παιδιά του χρόνου»

Είμαστε όλοι μας παιδιά του χρόνου.
Αυτός μας θρέφει,
αυτός μας σκεπάζει με σύννεφα το βράδυ,
σ’ αυτόν λέμε τα μυστικά,
τα όνειρά μας,
και μας φιλά στο μέτωπο, χαμογελά,
λέει:
όλα θα γίνουν, θα σας γεμίσω δώρα,
θα σας πάρω αγάπες και φωτιές,
ύστερα μας φορτώνει στους ώμους του
και τρέχει για τον ήλιο.

Κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι,
μέσα στην αγκαλιά, πάνω στο στήθος του
γελάμε.
Ξεχνάμε
πως ο χρόνος τρώει τα παιδιά του.

(Από τη συλλογή «Ανεκπλήρωτοι φόβοι», εκδ. Μελάνι, 2016)

Στην επόμενη σελίδα: «Η Τίνκερμπελ στη χώρα του Ποτέ».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

TAGS :
Ποίηση ποιητές

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook