Οι ποιητές μας για τη Μέριλιν

«αλλά η πλατινέ ζωή της δεν είναι τόσο// αξιοζήλευτη όσο θα νόμιζε κανείς».

Ντίνος Σιώτης, «Με την Μέριλιν Μονρό»

Όταν είμαι με την Μέριλιν Μονρό
είμαι πολύ ντροπαλός, σε αντίθεση με
τη μεγάλη ντίβα που γίνεται διαχυτική

κάθε φορά που βρισκόμαστε πότε εδώ
και πότε εκεί θέλει να την μαθαίνω
δυο τρεις λέξεις στα ελληνικά, μου

παίζει Υβ Μοντάν και Κάουντ Μπέισι
αλλάζει τουαλέτες άνετα μπροστά μου
αλλά η πλατινέ ζωή της δεν είναι τόσο

αξιοζήλευτη όσο θα νόμιζε κανείς για
φαγητό πηγαίνουμε σε ακριβά καφέ στη
Σάνσετ Μπούλεβαρντ και αφού πιούμε το

πρώτο ποτό έρχονται τα γκαρσόνια και ρωτάνε
τι θα φάμε, η Μέριλιν Μονρό τους διώχνει,
τους λέει να μας αφήσουν ήσυχους

(μόνο Λίγο ακόμα Τζακ Ντάνιελς ψιθυρίζει)
όταν φτάνουμε τη νύχτα σπίτι της
και βάζει το κλειδί στην κλειδαριά

εγώ ξυπνάω απότομα ενώ εκείνη
τρέχει να σηκώσει το τηλέφωνο
ψάχνοντας στην τσάντα για τα χάπια

Βοστώνη, 26 Ιουνίου 2003

(Από τη συλλογή «Αυτοβιογραφία ενός στόχου», εκδ. Κέδρος, 2006)

1 2 3 4 5

Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Έμπνευση