Γιάννης Κουβαράς, «Το λυπημένο Πάσχα των ποιητών»
Της Αγγελικής Κωσταβάρα
που τον κατοικεί
Τι είναι, Μίλτο μου
Τα λυπημένα Χριστούγεννα του Μπουζιάνη, του Εγγονόπουλου,
των άλλων;
Γιόρτασε ποτέ του Πάσχα ο φαρμακωμένος Σολωμός;
Το ακάνθινο Πάσχα του Σινόπουλου;
Η θαμπή Λαμπρή του Παπαδίτσα;
Έσβησε ανήμερα το κερί τους
Θάνατος εν μέσω Ανάστασης;
Ο Ανέστης Ευαγγέλου δεν κηδεύτηκε την επαύριον
της γιορτής του;
Ο Χρήστος Μπράβος
Δεν έφυγε έφιππος την επαύριον του Πάσχα;
Σχίστηκαν οι ουρανοί να περάσουν ακράτητα τ’ άλογά του;
Τρέμει η ψυχή μας, Μίλτο, κάθε Πάσχα
Κάθε αποκαθήλωση
Ποιος θα κρατήσει τη λαμπάδα τους;
Ποιος θα σηκώσει εφέτος Επιτάφιο;
(Από τη συλλογή «Μέσα θάλασσα», εκδ. Σοκόλη, 1999)
Στην επόμενη σελίδα: «Ο Μίλτος Σαχτούρης στο καφενείο του».