«Σαχτούρη, τ’ αμάξια πατούν την καρδιά μου/ εκείνη γελάει και φτύνει ουρανό./ Απόψε σου δίνω τα δέκα όνειρά μου/ για ένα δικό σου, το πιο παιδικό».

Τασούλα Καραγεωργίου, «Το φεγγάρι του ποιητή»

                            ένα τραγούδι για τον Μίλτο Σαχτούρη

Σαχτούρη, απόψε σαν τόπι κυλάει
φεγγάρι σφαγμένο στην άσφαλτο.
Σαχτούρη, η νύχτα δεν με αγαπάει
γλιστράει και πάει στο άπιαστο.

Δώσε μου απ’ τα φεγγάρια σου το πιο μικρό φεγγάρι
το κίτρινο το πράσινο, το δίχως ουρανό.
Το πράσινο το κίτρινο, το πιο μικρό φεγγάρι
δώσε μου απ’ τα φεγγάρια σου το δίχως ουρανό.

Σαχτούρη, τ’ αμάξια πατούν την καρδιά μου
εκείνη γελάει και φτύνει ουρανό.
Απόψε σου δίνω τα δέκα όνειρά μου
για ένα δικό σου, το πιο παιδικό.

Δώσε μου απ’ τα φεγγάρια σου το πιο μικρό φεγγάρι
το κίτρινο το πράσινο, το δίχως ουρανό.
Το πράσινο το κίτρινο, το πιο μικρό φεγγάρι
δώσε μου απ’ τα φεγγάρια σου το δίχως ουρανό.

 

(Από τη συλλογή «Ποιητική τεχνολογία», εκδ. Κέδρος, 1998)

 

Στην επόμενη σελίδα: «Στη Φωκίωνος ο Μίλτος Σαχτούρης με το μαύρο του παλτό και το καπέλο».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top