«Τα ξημερώματα στο υγρό κατάστρωμα / περνούν οι τόποι κι’ ο καιρός». (Αιμίλιος Προσαλέντης, «Ατμόπλοιο»)

Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, «Στο υγρό κατάστρωμα»

Τα ξημερώματα στο υγρό κατάστρωμα
περνούν οι τόποι κι’ ο καιρός κι’ εσύ θα μένεις
μετέωρος ν’ αναπολείς τα σκονισμένα σπίτια
τα σιωπηλά κατάφυτα προάστια

αφήνοντας μια μυστική οχλαβοή
με το ξετύλιγμα της τρυφερής φωνής σου

 

(Από τη συλλογή «Ποιήματα για ένα καλοκαίρι», εκδ. Διαγώνιος, 1963. Περιλαμβάνεται και στη συγκεντρωτική έκδοση «Ο δύσκολος θάνατος», εκδ. Εγνατία 1978 / εκδ. Νεφέλη 2017)

 

Στην επόμενη σελίδα: «Η ζωή μου σαν ένα πλοίο».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top