Οι ποιητές μας για το πλοίο

«Και το “καγουάβι” εκείνο που τα καλοκαίρια μάς πήγαινε στην Τήνο / ξαφνικά μεγάλωσε, έβγαλε φουγάρα κι έγινε κανονικό καράβι». (Αλέκος Φασιανός, «Καράβι»)

Χάρης Βλαβιανός, «Είδε κανείς την Άριελ;»

Στη μικρή («μικρή εγώ;») Μάρω

Και το «καγουάβι» εκείνο που τα καλοκαίρια μάς πήγαινε στην Τήνο
ξαφνικά μεγάλωσε, έβγαλε φουγάρα κι έγινε κανονικό καράβι,
και οι «χοχόνες» που μαζί τους έπαιζες στα κύματα κρυφτό
πέταξαν τις φανταστικές ουρές και μεταμορφώθηκαν σε πλαστικές γοργόνες,
κι ο «χαχαρίας» που μόλις έβλεπε ψαράκι ξεκαρδιζότανε στα γέλια,
αποφάσισε να προσθέσει άλλο ένα τρομαχτικό «ρο» στ’ όνομά του
και να συστήνεται εφεξής ως «καρχαρίας»

κι ενώ εγώ, ο χαζός, συνεχίζω να γλείφω το «βιζιτζούρι»
που μου χάρισες πέρυσι στη γιορτή μου,
εσύ, δεσποινίδα πλέον, δηλώνεις ερωτευμένη μ’ ένα ξανθό αγόρι
(«δεν θα σου πω το όνομά του, δεν θα σ’ το πω, δεν θα σ’ το πω!»)
κι ετοιμάζεσαι οσονούπω να το παντρευτείς
και κάθε βράδυ να μοιράζεσαι μαζί του το ίδιο «μασκιλάρι»!

(Από τη συλλογή «Αυτοπροσωπογραφία του λευκού», εκδ. Πατάκης, 2018)

Στην επόμενη σελίδα: «Άλλα τώρα ονόματα οργώνουν τα νερά».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

TAGS :
καλοκαίρι πλοία ποιήματα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook