«τι είναι εδώ ρώτησε η Αδελαΐδα, / χωρίς μνήμη φουρφούρισε η Ελισάβετ, μήπως χρειάζεστε / μία ομπρέλα, ψιθύρισε η Μαίρη Σμιθ». (Νικόλαος Λύτρας, «Στο καράβι»)

Χλόη Κουτσουμπέλη, «Το παλιό καράβι του καινούργιου κόσμου»

Είχαμε παγιδευτεί σ’ εκείνο το παλιό καράβι, που όλο
έπλεε προς τα πίσω κι όταν τελικά φθάσαμε στην και-
νούργια γη, ανάλαφρος αέρας ανασήκωσε τα κολλαρι-
στά μας φορέματα, τι είναι εδώ ρώτησε η Αδελαΐδα,
χωρίς μνήμη φουρφούρισε η Ελισάβετ, μήπως χρειάζεστε
μία ομπρέλα, ψιθύρισε η Μαίρη Σμιθ και ύστερα όλα
τελείωσαν, γιατί κάποιος έκλεψε τον μικρό Χανς, ξέρετε
αυτόν που ο φούρναρης έπλασε από ζυμάρι κι όλοι ξέρουμε
πως ήταν η αθωότητά μας, όπως τα φτερά πεταλούδας ή
ένα αλογάκι της θάλασσας και ένας ναύτης είπε είναι η αγάπη
κι ένας άλλος είπε όχι, μπαίνουμε απλώς σε άλλο αιώνα.

 

(Από τη συλλογή «Οι ομοτράπεζοι της άλλης γης», εκδ. Γαβριηλίδης, 2016)

 

Στην επόμενη σελίδα: «Νηοπομπή».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top