Οι ποιήτριες για τον τζίτζικα 
Οι ποιητές μας για τα αδέσποτα γατιά 
Οι ποιητές μας για τον Βιβάλντι 
Οι ποιητές μας για το ραδιόφωνο 
Οι ποιητές για το ξύλινο αλογάκι των παιδικών τους χρόνων 
«Κι όταν τα τζιτζίκια σταματάνε ξαφνικά όλα μαζί/ γέρνεις προς το μέρος μου και με φιλάς στα χείλη».
Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος, «Όνειρο θερινής μεσημβρίας»
Στο τραπέζι μας παγωμένες μπύρες,
φασολάκια και φέτα με λάδι και ρίγανη
Από πάνω μας όμως τα φύλλα του πλάτανου
και τα πουλιά που κρύβονται ανάμεσά τους
χαλάνε τον κόσμο σε κάθε φύσημα του αέρα
Κι όταν τα τζιτζίκια σταματάνε ξαφνικά όλα μαζί
γέρνεις προς το μέρος μου και με φιλάς στα χείλη
Το χέρι σου κάτω από το τραπέζι
είναι χωμένο ανάμεσα στα πόδια μου
(Από τη συλλογή «Γράμματα σ’ έναν πολύ νέο ποιητή», εκδ. Πόλις, 2012)
Στην επόμενη σελίδα: «Ανησυχία τζιτζικιών».
-
- Follow us:
x
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
