Οι ποιητές μας για τον τζίτζικα

«Τζιτζίκια καλοκαιρινά/ ακούραστα/ τη στερεοφωνική ηχώ μου/ δοκιμάζουν».

Στέλιος Χουρμουζιάδης, «Ανησυχία τζιτζικιών»

Τζιτζίκια καλοκαιρινά
ακούραστα
τη στερεοφωνική ηχώ μου
δοκιμάζουν.

Ολόγυρά μου μάχονται
μπας και τους δώσω σημασία,
μην πάει άσκοπη τόση φωνή,
μην και χαθεί μες στο λιοπύρι
αυτή η σπάνια χορωδία…

Δεν βαριέσαι…
Εγώ Καλοκαίρι διάλεξα
για προσάναμμα λεπτής ανησυχίας.
Τι κι αν μαζί του έλαβα
για ηχητικό συμπλήρωμα
ακόρεστα τζιτζίκια;

Τούτοι οι ώμοι,
τούτη η ζέστη,
τούτο το Καλοκαίρι
γι’ αυτό είναι καμωμένα.
Ποια πρόγευση αποτέφρωσης
άραγε δεν επιδιώκει
τη μονότονη υπενθύμιση
του τετελεσμένου της;

(Από τη συλλογή «Βερολίνο – Βρυξέλλες», εκδ. Περισπωμένη, 2017)

Στην επόμενη σελίδα: «από παντού τζιτζίκια».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

TAGS :
έλληνες ποιητές ποιήματα τζιτζίκια

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook