Οι ποιητές μας για τον Κάλβο

«Από το ρήγμα της ψυχής σου βγαίνουν/ λευκά φαντάσματα της Αρετής».

Νάσος Βαγενάς, «Κάλβος – I»

Κρύβουν τα σύννεφα το πρόσωπο των άστρων,
το στήθος της Ανδρομέδας και της Παρθένου.
Από το ρήγμα της ψυχής σου βγαίνουν
λευκά φαντάσματα της Αρετής. Και στο άσπρο

χαρτί όπου οργισμένος πελεκάς τον θρόνο
της Δικαιοσύνης, με αδαμάντινο στέμμα,
πέφτουν αχνίζοντας σταγόνες από το αίμα
ωμών τυράννων δολιοφρόνων.

Έτσι χτυπούσες, με πάθος, με μανία,
όλη τη νύχτα, μα τα σκυλιά δεν σωπαίναν
(σαν να σε βλέπω στεφανωμένο εμπρός μου),

για ν’ ακουστεί επιτέλους η αρμονία
– πάνω από ανάκτορα πυρπολημένα –
των ουρανών, η μουσική των κόσμων.

(Από τη συλλογή «Στη νήσο των Μακάρων», εκδ. Κέδρος, 2010. Περιλαμβάνεται και στη συγκεντρωτική έκδοση «Νάσος Βαγενάς, Βιογραφία, Ποιήματα 1974 -2014», εκδ. Κέδρος, 2015).

Στην επόμενη σελίδα: «Τα παράσημα του Κάλβου».

1 2 3 4 5

TAGS :
Κάλβος ποιήματα Ποίηση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook