Οι νέες ποιήτριες για την άνοιξη

«να επιστρέψεις μόνο τότε θα μπορείς / –μετά από χρόνια, γιατρειά– σε ’κείνη την Αθήνα / που κάποτε συνήθιζε να σου μοσχοβολά».

Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, «Η Αθήνα σου μοσχοβολούσε άνοιξη»

Τώρα ξαπλώνει στα πλακόστρωτα
παρέα με τους σκύλους, ράθυμα
χαζεύει τα τραίνα που περνούν
χτυπώντας την ουρά της.
Τρώει τυρόπιτες στα σίδερα και στα γκαράζ
και ψίχουλα μπερδεύει στα μαλλιά της,
ισορροπεί στις μύτες, λαίμαργα, στα μαύρα της καλώδια.

Κλοτσάει μπάλα στις αλάνες
και γεύεται την τρέλα του νοτιά·
ερωτεύεται με φορεσιά
ανατολίτικη, στενάζοντας
στα μεσημεριανά σοκάκια.
Φυλάει τα σύννεφα διαμάντια,
για να ξεπλύνει πεζοδρόμια με τα θολά νερά τους.
Πετάει σκουπίδια απ’ τα μπαλκόνια
φορά ακριβή, βαριά κολόνια
κι αράζει ξεδιάντροπα στον ήλιο
στα μέσα της ημέρας.
Ξεκλέβει ώρα απ’ τη δουλειά
–την πίνει σε χαρμάνι–
και μπλέκεται αφηρημένα κι αργόσχολα
στις ταράτσες, στις κεραίες, στις ζωές.

Η Αθήνα σου ξεκουρδίζει τ’ αυτοκινητάκια της
κι απλώνει μια μπουγάδα τέντες
–ξεδοντιασμένη, παρδαλή, μοιραία–
τσουγκρίζει τους προφυλακτήρες σαν ποτήρια
και ξεκαρδίζεται με τη ζωή
μα ποτέ με τον εαυτό της –

Θεός φυλάξοι.

Η Αθήνα σου κρύβει άτσαλα τα διπλά βιβλία της
και το σπασμένο της καθρέφτη έχει καλύψει
με ξέφτια ξενόφερτα και κυριλέ.
Κάνει ουρές σ’ εφορίες
κλείνει τους δρόμους με πορείες
και κάπου ανάμεσα ονειρεύεται σαλόνια μιλανέζικα,
τσάι στο Χάρροντς και πάστες στη Βιέννη.
Παίρνει τηλέφωνο στο Γκστααντ με κάρτα χρεωμένη
κι αγανακτεί για το λογαριασμό.

Η Αθήνα σου ξεσκονίζει το καλοκαίρι
και στρώνει το φθινόπωρο κιλίμι
για να πατήσεις προς το άγνωστο γιατί
που σε χωλαίνει αδιάκοπα·
μες στις ακτίνες του κορμιού σου
να περιστρέφεται και να γυρίζει
στο ίδιο μέρος συνεχώς
μέχρι να σπάσεις τα δεσμά, να φύγεις
το βάρος σου ν’αφήσεις καταγής
και ο θυμός που πνίγεις να στερέψει
να επιστρέψεις μόνο τότε θα μπορείς
–μετά από χρόνια, γιατρειά– σε ’κείνη την Αθήνα
που κάποτε συνήθιζε να σου μοσχοβολά.

(Από τη συλλογή «Λονδίνο-Ιστανμπούλ», εκδ. Πόλις, 2009)

Στην επόμενη σελίδα: «Λιτανεία της άνοιξης».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

TAGS :
άνοιξη ποιήματα ποιήτριες

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook