Οι ποιητές για τους γιους τους

Στο ποίημα «Αν είχα ένα παιδάκι» (από τη συλλογή «Άκυρο θαύμα») ο Γιάννης Βαρβέρης απευθύνεται –επικαλούμενος το βάσανο της μνήμης, που συχνά, ενδόμυχα, θέτει σε επώδυνη δοκιμασία τα «ζύγια» των ποιητών– στον γιο του Νίκο. Στο ίδιο βιβλίο και το εξαίρετο «6 Δεκεμβρίου, Νικολάου, Επισκόπου Μύρων», όπου ο ποιητής δέχεται ευχές για τη γιορτή «δύο Νίκων / ενός νεκρού / κι ενός μικρού»: του πατέρα του και του γιου του.

Γιάννης Βαρβέρης, «Αν είχα ένα παιδάκι»

– Πόσα δεν ξέρεις
απ’ όσα εγώ θυμάμαι.
Στο κεφαλάκι σου σφηνώνω μνήμες
της δικής μου μνήμης
πρόσωπα, πράγματα που αγάπησα
και δε σου δόθηκε ούτε καν
να τα ξεχάσεις.
Κι όλο σου ξαναλέω τα τόσα που έχεις χάσει, ενώ

τίποτε, τίποτε δεν έχασες.
Μην ακούς έναν
ανάξιο να ξεχάσει
μην τον ακούς
μην τον ακούτε
αυτός είναι τρελός για μνήμη
τα χέρια και τα λόγια του είναι μνήμη
αφήστε τον στη μνήμη του
πάρτε του το παιδί από τα χέρια.

(Από τη συλλογή «Άκυρο θαύμα», εκδ. Ύψιλον, 1996 – συγκεντρωτική έκδοση «Γιάννης Βαρβέρης, Ποιήματα, τόμος Α’, 1975-1996», εκδ. Κέδρος, 2000)

Στην επόμενη σελίδα: «Cavo Paradiso».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

TAGS :
γιοι Ημέρα του Πατέρα παιδια ποιητές

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook