Ray Liotta: το «καλό παιδί» μας αποχαιρέτησε πρόωρα

O ρόλος του στα Καλά Παιδιά αποδείχθηξε αξεπέραστος.

Η είδηση με τις ίδιες λέξεις και με πανομοιότυπο σχολιασμό κυκλοφορεί σε όλα τα σάιτ του Διαδικτύου (ξένα και ελληνικά). Λογικό και επόμενο: ο Ray Liotta πέθανε αργά την Πέμπτη σε ηλικία 67 ετών ενόσω κοιμόταν. Βρισκόταν στη Δομινικανή Δημοκρατία για γυρίσματα. Επί του παρόντος δεν έχουν δοθεί περισσότερες πληροφορίες για τις συνθήκες του θανάτου του.

Aκολουθούν οι συνήθεις νεκρολογίες που στη δική του περίπτωση είναι κάτι παραπάνω από προφανείς: από όλα τα κείμενα που μπορείς να διαβάσεις (αυτού συμπεριλαμβανομένου) η παρουσία του στο Goodfellas του Σκορσέζε επισκιάζει κάθε άλλο ρόλο που υποδύθηκε στην καριέρα του. Υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ένα κλασικό one hit wonder, μια επιτυχία που έλαμψε σαν άστρο και στη συνέχεια χάθηκε στον ορίζοντα.

Στην περίπτωση του Liotta, βέβαια, θα ήταν άδικο να θεωρηθεί ο αστέρας του ενός ρόλου, καθώς μετά τα Καλά Παιδιά δεν εξαφανίστηκε, δεν επαναπαύτηκε σε εκείνες τις δάφνες, απλώς, σχεδόν κανένας άλλος ρόλος του δεν άγγιξε μια μορφή ολοκλήρωσης όπως ο Χένρι Χιλ της σκορτσεζικής έμπνευσης.

Σε εκείνη την ταινία, ο γκάνγκστερ που υποδύεται έχει όλα τα στοιχεία του θρύλου, της τραγικότητας, της σοφίας, αλλά και της λαχτάρας που αποζητάει ένας άνθρωπος του υποκόσμου που ορέγεται να γίνει πραγματικά ξεχωριστός. Ο γαλανομάτης Liotta προσέδωσε στον Χιλ μια νότα αγγελικότητας μέσα σε ένα καζάνι κόλασης.

Ως νέος και πολλά υποσχόμενος.

«Σε αυτή την ταινία, έπρεπε να δείξω ζήλια, οργή, ευτυχία, θυμό – όλα ήταν εκεί», είχε πει στο Associated Press το 1990. Θυμόταν ακόμη πως έπρεπε να αλλάξει 80 διαφορετικά κοστούμια από διαφορετικές εποχές που διατρέχει η ταινία. Στη μια σκηνή βρισκόταν στη δεκαετία του ’50 και στην επόμενη, με τη χρονομηχανή που μόνο ο κινηματογράφος μπορεί να δημιουργήσει, έπρεπε να προσγειωθεί στη δεκαετία του ’80. Συνάμα έπρεπε να διαχειριστεί το έντονο συναισθηματικό roller coaster που απαιτούσε ο ρόλος του. Και το έκανε με θαυμαστή συνέπεια.

Η ταινία έγινε κλασική, πήρε έξι βραβεία Όσκαρ, πέντε βραβεία στο Golden Globe Awards, επτά από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου και κάμποσα άλλα σε διάφορα άλλα φεστιβάλ. Οχι, ο Liotta δεν πήρε κανένα εξ αυτών, σαν να μην πέρασε ποτέ από την ταινία, σαν να μην άφησε το χνάρι του πάνω στο πανί. Κι όμως, το έκανε. Αν τώρα, για τις ανάγκες της οφειλόμενης νεκρολογίας του, ανακαλούμε όλοι αυτόν τον ρόλο είναι διότι κατάφερε να πιάσει ένα υποκριτικό όριο πάνω από τις λελογισμένες δυνατότητές του.

Υποδυόμενος τον Φρανκ Σινάτρα (Φωτογραφία:  HBO Pictures).

Μετά από αυτή την επιτυχία, ο Liotta έκανε κι άλλους εξαιρετικούς ρόλους, συχνά (ίσως ειρωνικά) παίζοντας διεφθαρμένους αστυνομικούς ή αξιωματικούς που επιβάλλουν το νόμο. Επίσης, στο παλμαρέ του έχει έναν τελείως μακάβριο ρόλο στο σίκουελ του Hannibal του 2001, υποδυόμενος έναν στραβό υπάλληλο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ο οποίος καταλήγει να έχει τις αισθήσεις του ενώ ο Δρ Λέκτερ τρυπάει τον εκτεθειμένο εγκέφαλό του.

Υποδύεται σκληρούς και εύλογους ρόλους στις ταινίες: Blow (2001), Narc (2002) και The Place Beyond the Pines (2012). Και φυσικά πριν από την εποχή του σκληρού του μεγαλείου, ο Liotta έπαιξε το φάντασμα του θρυλικού σταρ του μπέιζμπολ «Shoeless» Joe Jackson στο Field of Dreams (1989), μια ταινία που σίγουρα θα πρέπει να έκανε τον Σκορσέζε να τον προσέξει λίγο καλύτερα να του κάνει το σχετικό τηλεφώνημα για το Goodfellas.

Ο Ray Liotta είχε ένα τελευταίο κύμα μεγαλείου στο Marriage Story (2019), ενώ είχε συμφωνήσει να παίξει και σε κάποιες άλλες ταινίες που αναμένονταν στις αρχές του 2023. Ναι, δεν κατάφερε ποτέ να μπει στη λεγόμενη Α-list του Χόλιγουντ, εκεί όπου ανήκουν οι «εκ των ων ουκ άνευ» ηθοποιοί. Αυτοί που γίνονται αποδεκτοί από όλους δίχως υποσημειώσεις και «ναι μεν, αλλά…». Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως διέγραψε μια πορεία αδιάφορη, νερόβραστη, γεμάτη από ήπιες εντάσεις μεγαλείου.

Ως καρτούν στο Bee Movie (Φωτογραφία: Dreamworks/Paramount).

Και όλα αυτά για έναν άνθρωπο που ξεκίνησε την υποκριτική εντελώς τυχαία. Οπως έχει περιγράψει και ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του, όλα έγιναν ξαφνικά. Σε μια προπόνηση της ομάδας μπάσκετ που έπαιζε καυγάδισε άσχημα με τον προπονητή του και πήρε την απόφαση να σταματήσει να κυνηγάει δίποντα. Ενας δάσκαλος θεάτρου τον ρώτησε αν ήθελε να δοκιμάσει την τύχη του στην υποκριτική και δίχως να το καταλάβει βρέθηκε να παίζει στο θεατρικό έργο Sunday in New York.

Σπούδασε υποκριτική στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι και, αφού αποφοίτησε, εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου γρήγορα κατέκτησε τον ρόλο στο Another World. «Μου άρεσε αυτό το ”σαπούνι”», είπε σε μια συνέντευξη το 1994. «Είχα την ευκαιρία να κάνω έναν διάλογο που δεν ήταν καλός να φαίνεται ανεκτός. Η πρόκληση από πλευράς υποκριτικής ήταν μεγαλύτερη από ό,τι αν έπαιζα ένα έργο του Τένεσι Ουίλιαμς».

Το 1998 ο κ. Liotta ανέλαβε την αποστολή να υποδυθεί τον Frank Sinatra σε μια ταινία του HBO, “The Rat Pack”. Ήταν μια πρόκληση που δίστασε να αποδεχτεί. «Στην αρχή σκεφτόμουν ”μοιάζω αρκετά στον Σινάτρα;” είπε στους Chicago Sun-Times. «Τέλος, έπρεπε να πω: ”Είμαι από το Τζέρσεϊ, έχω μπλε μάτια, είμαι αρκετά κοντά σ’ αυτό που πρέπει”».

Στο Cop Land (Φωτογραφία: Miramax Films).

Για την ιστορία, ο Liotta γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1954 στο Νιούαρκ. Σε ηλικία 6 μηνών υιοθετήθηκε από τον Alfred και τη Mary Liotta, οι οποίοι μαζί διαχειρίζονταν μια επιχείρηση ανταλλακτικών αυτοκινήτων. Μεγάλωσε στην Union, N.J. μαζί με τους θετούς γονείς του.

Το επιστέγασμα της καριέρα του το έδωσε ο ίδιος ο Liotta πριν από τέσσερα χρόνια.  Το 2018, συζητώντας για τον ρόλο του δίπλα στην Τζένιφερ Λόπεζ ως απατεώνας αστυνομικός που στοχοποιήθηκε από το FBI στο αστυνομικό δράμα του NBC Shades of Blue, είπε σε δημοσιογράφο του Long Island Weekly:

«Οταν είσαι ηθοποιός θέλεις να κάνεις όσα περισσότερα διαφορετικά είδη μπορείς και αυτό έκανα. Έχω κάνει ταινίες με τα Μάπετς. Έκανα τον Σινάτρα. Έκανα το καλό παιδί και το κακό. Έκανα μια ταινία με έναν ελέφαντα. Αποφάσισα ότι ήμουν εδώ για να δοκιμάσω διαφορετικά μέρη και να κάνω διαφορετικά πράγματα. Αυτό είναι πραγματικά το θέμα. Έτσι πρέπει να είναι η καριέρα».

Διαβάστε ακόμα: Τζακ Νίκολσον, ο άνθρωπος που δεν γεννήθηκε ποτέ.

TAGS :
Goodfellas Σκορσέζε χόλιγουντ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook