RN Williams I

Τέσσερις μόλις μήνες μετά το ναυάγιο του Τιτανικού, από το οποίο είχε επιζήσει, o Richard “Dick” Norris Williams κέρδισε τον πρώτο του τίτλο, στο US Open του 1912. (photo credit reddit.com)

O Richard “Dick” Norris Williams, γόνος πλούσιας αμερικανικής οικογένειας, είχε δείξει τις ικανότητές του στο τένις από μικρός, από τότε που φοιτούσε σε κολλέγιο της Ελβετίας, όπου και είχε γεννηθεί.

Τον Απρίλιο του 1912, σε ηλικία 21 ετών, έχοντας ήδη κατακτήσει το ελβετικό Πρωτάθλημα, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο Harvard. Ο τρόπος που επέλεξαν, αυτός και ο πατέρας του, να ταξιδέψουν από την Ευρώπη στην Αμερική ήταν ένα νεότευκτο βρετανικό υπερωκεάνιο με το μεγαλοπρεπές όνομα RMS Titanic…

Λίγο μετά από την πρόσκρουση με το παγόβουνο, ο νεαρός Williams, αντί να σπεύσει στις βάρκες, όπως οι περισσότεροι από τους επιβάτες της Α’ θέσης, κατάφερε να απελευθερώσει έναν από τους εγκλωβισμένους επιβάτες, σπάζοντας με τον ώμο του την πόρτα μιας καμπίνας.

Γι’ αυτό του δε το… παράπτωμα απειλήθηκε με πρόστιμο από έναν από τους καμαρότους του πλοίου «δια ζημίας προκληθείσας εις ιδιοκτησίαν της πλοιοκτητρίας [White Star Line] εταιρείας», γεγονός που ενέπνευσε και τη σχετική σκηνή στον Τιτανικό του James Cameron.

Αν και ο πατέρας του έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε (σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες συνεθλίβη από την πτώση της μπροστινής τσιμινιέρας), ο Dick παρέμεινε στο πλοίο σχεδόν έως το τέλος, μέχρι να παρασυρθεί κι αυτός από τα κύματα. Κολύμπησε μέχρι την πλησιέστερη σωστική λέμβο, στην κουπαστή της οποίας έμεινε κρεμασμένος για αρκετή ώρα, αλλά ακόμη και όταν ανέβηκε σ’ αυτή, το παγωμένο νερό με το οποίο η ελαττωματική, ανισόρροπη βάρκα είχε κατακλυσθεί έφτανε μέχρι τη μέση του.

Τα πόδια του ήταν σε τόσο κακή κατάσταση από τα κρυοπαγήματα που ο γιατρός του πλοίου ήθελε να τα ακρωτηριάσει. Η απάντηση του Williams ήταν αποστομωτική: «Όχι, γιατί θα τα χρειαστώ!»

Με αποτέλεσμα, όταν έξι ώρες αργότερα, διασώθηκε από το RMS Carpathia, τα πόδια του να είναι σε τόσο κακή κατάσταση από τα κρυοπαγήματα που ο γιατρός του πλοίου ήθελε να τα ακρωτηριάσει. Για το οποίο, βέβαια, ζήτησε πρώτα την άδεια. Η απάντηση του Williams ήταν ξεκάθαρη και αποστομωτική: «Όχι, γιατί θα τα χρειαστώ!».

RN Williams II

O Williams (κέντρο αριστερά) δίπλα στον Karl Howell Behr (κέντρο δεξιά), έναν άλλο επιζήσαντα του Τιτανικού, συμπαίκτη του στις νίκες των ΗΠΑ στο Davis Cup. (photo credit Helen Behr Sandford)

Σύμφωνα με την αφήγηση, πολύ αργότερα, του Williams στον Walter Lord, συγγραφέα του βιβλίου για το ναυάγιο A Night to Remember (1955), η δική του επιλογή ήταν απλώς να σηκώνεται κάθε δύο ώρες, καθ’ όλο το 24ωρο, και να περπατάει στο κατάστρωμα, υποβασταζόμενος αρχικά και παρά τους ανυπόφορους πόνους, επιλογή που αποδείχτηκε σωστή – και πολύ πιο ανώδυνη, βέβαια.

Αυτά τον Απρίλιο του 1912. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου, ο Williams κέρδισε τον πρώτο του τίτλο, στο μεικτό διπλό, όχι σε κάποιο δευτεροκλασάτο επαρχιακό τουρνουά, αλλά στο αμερικανικό Πρωτάθλημα, σήμερα γνωστό ως U.S. Open. Ενώ, τα χρόνια που ακολούθησαν, κατέκτησε πολλά ακόμη πρωταθλήματα, μεταξύ των οποίων το U.S. Open του ‘14 και ‘16.

Τα χρόνια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου κατατάχτηκε στον αμερικανικό Στρατό και τιμήθηκε με τα παράσημα Croix de Guerre και Λεγεώνας της Τιμής. Μετά τον πόλεμο, συνέχισε να ασχολείται με το τένις κατακτώντας τίτλους στους Ολυμπιακούς του ‘24, στο Davis Cup του ‘25 και ‘26 (με συμπαίκτη τον Karl Howell Behr, έναν άλλο επιζήσαντα του Τιτανικού!) και στο Wimbledon φυσικά, τις ίδιες χρονιές.

Ο Dick Williams πέθανε από εμφύσημα το 1968, σε ηλικία 77 ετών, με όλα του τα άκρα στη θέση τους…

 

Διαβάστε ακόμα: Η «άγνωστη» ιστορία της Λήμνου, οδηγός για το σήμερα και το αύριο

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top