Ρόμπερτ ΝτεΝίρο ή Αλ Πατσίνο; Ποιον θα επιλέγατε;

Σαν δύο παλιοί φίλοι (φωτογραφία: Los Angeles Times).

Υπάρχουν ερωτήσεις που δεν χωρούν σε εύκολες απαντήσεις. Όπως υπάρχουν και απαντήσεις που δεν θα ήθελες με τίποτα να τις εκστομίσεις, δίχως την αίσθηση πως μόνο μερικώς εξέφρασες την άποψή σου. Συγγνώμη, αλλά στο δίλημμα: Ρόμπερτ ΝτεΝίρο ή Αλ Πατσίνο δεν είναι εύκολο να πεις ξεκάθαρα ποιον από τους δύο θα επέλεγες. Μπορεί οι αξιολογικές κρίσεις να είναι ολότελα υποκειμενικές, εντούτοις εδώ έχουμε να κάνουμε με δύο γίγαντες της υποκριτικής.

Αναμφίβολα έχουμε να κάνουμε με δύο εμβληματικούς ηθοποιούς της γενιάς τους. Ενδεχόμενα και οι καλύτεροι αυτής. Αμφότεροι έχουν βραβευτεί με Όσκαρ. Ο ΝτεΝίρο με δύο (κέρδισε το βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Raging Bull το 1980 και Β’ Ανδρικού Ρόλου το 1974 για το The Godfather Part II) και ο Πατσίνο ένα (Α’ ανδρικού ρόλου για την ταινία Άρωμα Γυναίκας το 1992).

Κατά ειρωνικό τρόπο, όταν ο Ντε Νίρο κέρδισε για το Νονό Μέρος II, πολλοί πίστευαν ότι ο Πατσίνο έπρεπε να είχε κερδίσει το βραβείο καλύτερου ηθοποιού για την ίδια ταινία, αλλά παραδόξως έχασε από τον Αρτ Κάρνεϊ. Τα βραβεία τους, πάντως, δεν έχουν τελειωμό: Ο Ντε Νίρο κέρδισε Χρυσή Σφαίρα για το Raging Bull και ο Πατσίνο δύο για το Serpico και το Άρωμα Γυναίκας.

Στο Οργισμένο Είδωλο.

Φυσικά, το ζητούμενο δεν είναι ποτέ τα αγαλματίδια. Όλα αυτά είναι εντελώς προσχηματικά. Υπάρχουν, άλλωστε, ηθοποιοί που δεν κατέκτησαν ποτέ κανένα κι όμως παραμένουν ψηλά στη συνείδηση των θεατών. Η περίπτωση των δύο είναι ιδιαίτερη, καθως ευτύχησαν να παίξουν σπουδαίους ρόλους, να θαυμαστούν από το πλατύ κοινό και να δουν τη δουλειά τους να επιβραβεύεται από τους ειδικούς. Πάντα, όμως, το μέτρο είναι η αξιοσύνη τους στο πανί κι εκεί έχουν ξεδιπλώσει το πλούσιο ταλέντο τους.

Για τον Ντε Νίρο, εκτός από τις δύο ερμηνείες του που κέρδισαν Όσκαρ, μπορεί κανείς να αναφέρει ταινίες όπως ο Ταξιτζής (υποψήφια για Όσκαρ), ο Ελαφοκυνηγός (υποψήφια για Όσκαρ), Τα Καλά Παιδιά, Ξυπνήματα (υποψήφια για Όσκαρ), Το Ακρωτήρι του Φόβου (υποψήφια για Όσκαρ) και η πρόσφατη Ο Ιρλανδός. Σε όλες αυτές η παρουσία του είναι καταλυτική και η ερμηνεία του αγγίζει πολύ υψηλά στάνταρ. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε τη μαύρη σατιριτική κωμωδία The King of Comedy όπου υποδύεται έναν παραληρηματικό και επίδοξο stand-up κωμικό που καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να γίνει διάσημος.

Στο Άρωμα Γυναίκας.

Από την άλλη, ο Πατσίνο προτάθηκε τέσσερις συνεχόμενες φορές από το 1973 έως το 1976 για τις ταινίες Νονός, Serpico, Νονός II και Σκυλίσια Μέρα.Η τελευταία είναι η αγαπημένη μου ταινία. Βασισμένη σε αληθινή ιστορία, υποδύεται τον Sonny Wortzik έναν ανίκανο ληστή τραπεζών. Η νευρική, σπασμωδική και μερικές φορές κωμική απεικόνιση του Πατσίνο είναι απλώς υπέροχη και σε ορισμένα σημεία της ταινίας, οι αγωνιώδεις εκφράσεις του προσώπου του είναι τόσο πειστικές που ξέρουμε τι σκέφτεται χωρίς να χρειάζεται να πει λέξη. Άλλες αξιοσημείωτες ερμηνείες του Pacino είναι στο And Justice for All (υποψήφιο για Όσκαρ), στο Glengarry Glen Ross (υποψήφιο για Όσκαρ), ενώ στον Σημαδεμένο και το Σκιάχτρο δείχνει πόσο μπορεί να προκαλέσει δονήσεις παίζοντας κλασικούς αντιήρωες.

Πολλοί κριτικοί θα υποστήριζαν ότι η ερμηνεία του Πατσίνο που κέρδισε το Όσκαρ στο Scent of a Woman ήταν πιθανώς η χειρότερη από τις υποψήφιες για Όσκαρ ερμηνείες του και θα έπρεπε να είχε κερδίσει για μία ή και τις δύο ταινίες του Godfather. Συντασσόμαστε μ’ αυτή την άποψη. Ναι, ο Πατσίνο άξιζε το Όσκαρ περισσότερες της μιας φοράς και άλλες ερμηνείες του.

H περιβόητη σκηνή στο Heat.

Το περίεργο στην περίπτωση του ΝτεΝίρο και του Πατσίνο είναι ότι παραμένουν φιλαράκια όλα αυτά τα χρόνια, κι όμως στην ίδια ταινία έχουν βρει μαζί μόνο μια φορά. Στον Νονό δεν βρέθηκαν ποτέ να παίζουν από κοινού, κάτι που έγινε χρόνια μετά στο Heat.

Η σκηνή όπου οι δυο τους συναντιούνται σε ένα εστιατόριο είναι εξαιρετική και το ξεχωριστό κομμάτι της ταινίας. Και οι δύο το έπαιξαν υπέροχα και σίγουρα άξιζε τον κόπο να περιμένουμε να τους δούμε μαζί. Στη συνέχεια υπήρξαν άλλες δύο ευκαιρίες. Η πρώτη ήταν στο απογοητευτικό Righteous Kill (2008) που και οι δύο ίσως θέλουν να ξεχάσουν και το εντυπωσιακό The Irishman (2020) για το οποίο ο Πατσίνο ήταν υποψήφιος για Όσκαρ.

Mαζί στον Ιρλανδό.

Φυσικά, όλα αυτά τα χρόνια, και με το Χόλιγουντ να είναι αδυσώπητο ακόμη και για ηθοποούς αυτού του διαμετρήματος, έχουν πέσει και σε παγίδες. Ταινίες που θα ήθελαν να μην είχαν κάνει, ρόλοι που κανονικά θα έπρεπε να είχαν αποφύγει. Ειδικά ο ΝτεΝίρο, που έχει παίξει σε περισσότερες ταινίες, ορισμένες φορές δείχνει να σπαταλάει το ταλέντο του σε άνευρες κωμωδίες ή σε δράμαα του κιλού. Κάποια στιγμή είχε κατηγορηθεί και για το γεγονός ότι κάνει πολλές διαφημίσεις, καθώς έχει ανάγκη από χρήματα.

Ακόμη κι έτσι, όμως, το εύρος του ταλέντου τους είναι μεγάλο, οι δε συγκινήσεις που μας έχουν προσφέρει απείρως μεγαλύτερες. Όσο για το δίλημμα: ΝτεΝίρο ή Πατσίνο, προτιμούμε να το αφήσουμε αναπάντητο.

Διαβάστε ακόμα: Στιβ Μπουσέμι ή Τζον Τορτούρο; Ποιος είναι μεγαλύτερη ατομάρα;

TAGS :
Αλ ΠΑτσίνο Ρόμπερτ ΝτεΝίρο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook